His Deepest Downfall

Chapter 10 - Dealing with Broken Hearts

Luke'S POV

I saw Chris reading books at the corner of Literature section pf our library. She seems so focus on what she's reading.

"Hey!" I called her.

Nag-angat sya ng tingin at nagsalubong ang kilay nya. "What?" tanong nya.

"Nothing. I jut saw you and you seems so busy. What are you up to? "

"Just reading some books needed for our book review."

"Can I sit here?" turo ko sa upuan na nasa tapat ng kinauupuan nya.

Tumango lang naman sya.

"Awkward ba na nandito ako?"

"Nope. It just,nakakapanibago lang kasi madalas na lamamg tayo kung mag-usap."

Mapait akong ngumiti. "It is because of pain that we became like this."

"Are you really in pain because she left?"

Napaisip ako sa tanong nya.
'Am I?'

"I-uhmm,yes. Nasaktan ako kasi iniwan nya ako."

"Nasaktan at di na nasasaktan? So ngayon hindi ka na apektado na umalis sya?" sabi ni Rigel na bigla na lamang sumulpot

"Bakit ba pasulpot-sulpot ka?" tanong ko at tiningnan kung may mga kasama sya.

"Wala akong kasama, answer my question and it seems like Christi is interested hearing your answer too."

Binalik ko ang tingin ko kay Chris na para ngang hinihintay ang sagot ko.

Pinakiramdaman ko ang puso ko.

"Let me rephrase my question Luke. Mukhang madali naman kasi ang tanong pero bakit hirap na hirap kang sumagot." bumuntong hininga pa ito. "Saan ka mas nasasaktan? Sa pag-alis ni Sarah or sa pag-alis ni Paul-"

"Bakit naman kasi kailangan pang banggitin ang pangalan nya?" pagputol ni Chris sa sinasabi nya.

"Patapusin mo kasi ako."

Nag smirk lang si Chris.

"Luke, sa pag-alis ba ni Sarah or sa pag-alis ni Paul kaya nasasaktan si Chris ngayon? "

"Ano bang klaseng tanong yan?"

"Madali naman yun Lucas."

"Naka-move on na naman kasi si Luke sa akin, Rigel." sabi naman ni Chris

"Really? How did you move on Luke?"

"Ano ba klaseng mga tanong yan Rigel?"

"Mga tanong na kailangan ng mga kasagutan Luke Marcus." anito at tumayo. "Sarah's coming home,Lucas. Sana sa pag-uwi nya alam mo na ang nararamdaman mo kasi habang hindi mo naiintindihan yang pesteng damdamin na meron ka ay makakasakit ka lang talaga." sabi nito bago kami iniwan.

Napabuga ako ng hangin. "What was that?"

"Sarah's coming home. How do you feel?"

Ano nga ba ang nararamdaman ko?

Excited?

Frustrated?

Happy?

"I-I don't know. I'm still mad at her for leaving without any goodbyes."

"You're mad and not hurt?"

"Yes. I'm mad but I am also hurt. Bakit ikaw?"

Tumahimik ito sandali.

"Galit ako sa hindi malamang dahilan. Hindi ko sya maintindihan Luke. He just left me without clear explanation. Yung galit ko hindi ko alam kung saan ko ibubuntong kung sa pangarap nya kasi iniwan nya ako para doon. Yung bakit kung aabutin nya ang pangarap nya ma di ako kasama. Pero alam mo kasi yung galit na galit ka pero mahal na mahal mo pa rin?"

I felt something sharp hit my heart with her words.

"Till now I don't know if I will wait for him or just forget him but I don't want to."

"How did you fall for him that hard?" wala sa sarili kong tanong sa kanya.

"I fall inlove with him the way you fall with Sarah."

And that's hit me.

I think I love Sarah but not as deep as I feel for Chris.

All this time

si Chris pa rin pala.