"Ανάθεμα την βεντέτα"

Κεφάλαιο 35ο.

° 04.58 π.μ - Σπίτι Παύλου.

" Με πλήγωσες πολύ Παυλάκο." είπε ενώ η μέθη είχε κατακλύσει το κεφάλι της.
" Συγνώμη κούκλα μου, δεν το ήθελα." της απάντησε και της ξεκουμπωνε τα λουριά από τα λευκά πέδιλα της.
" Κρυώνω."
" Θα σε ζεστάνω εγώ."

Έβγαλε τα πέδιλα της και σιγά σιγά άπλωνε τα χέρια του στα πόδια της. Ανέβαινε από τους αστραγάλους μέχρι και τους μηρούς της. Αυτή είχε κλείσει τα μάτια της και δεν είχε καταλάβει τίποτα. Νόμιζε πως ονειρευόταν. Και ονειρευόταν τον Ζήση. Ο Παύλος ανέβηκε στο κρεβάτι και προσπάθησε να την σηκώσει για να κατεβάσει το φερμουάρ του νυφικού. Αφού βρέθηκε ο ένας μπροστά στον άλλον ο Παύλος δεν άντεξε. Ο ανδρισμός του είχε φτάσει στα ύψη. Έβγαλε το φόρεμα της και το έριξε πίσω του. Τώρα το σώμα της κάλυπτε μονάχα ένα μεταξένιο νυχτικό. Το στήθος της διαγραφοταν μέσα από αυτό και φαινόταν πως δεν φορούσε τίποτα για να το καλύψει. Η Χαρά βρισκόταν σε μια κατάσταση που δεν αντιλαμβανόταν τι γινόταν και απλά υπάκουε ό,τι και αν αυτός έλεγε. Ο Παύλος την κοίταζε στα μάτια. Τα χέρια του έφτασαν στους μηρούς της. Με μια γρήγορη κίνηση το εσώρουχο της εξαφανίστηκε από εκεί που βρισκόταν.

" Παύλο, τι κάνεις;" είπε κοιμησμένα.
" Σςς. Θα σ'αρέσει."

Αργά αργά τα χέρια του έφτιαχναν μια διαδρομή από τους μηρούς της έως τα πλαϊνά της κοιλιάς της έτσι ώστε το νυχτικό να φύγει από πάνω της. Έμεινε για λίγο να δει το θέαμα που απλονώταν μπροστά του και μετά την πλησίασε τοποθετώντας τα χέρια του στα οπίσθια της. Εκείνη δεν συμμεριζοταν τι γινόταν και ανταποκριθηκε βγάζοντας του το φανελάκι που διέγραφε τους καλοσχηματισμενους μυες του. Της έδωσε ένα φιλί για να δει εάν η ίδια θα ανταποκρίνοταν σε αυτό. Μετά ένα δεύτερο φιλί με περισσότερο πάθος και βρέθηκε να είναι πάνω της. Κατέβαινε όλο και πιο αργά στον λαιμό της και μετά στο στέρνο της. Αυτή είχε χώσει τα δάχτυλα της στην γυμνή του σάρκα και είχε κάνει κατακόκκινο το δέρμα του από τις γρατζουνιές. Όταν εκείνος φιλούσε και ακουμπούσε το στήθος της αυτή ανατρίχιαζε και το σημείο της παλλώταν από ηδονή. Με σταθερή ροή περνούσε στο κενό του στήθους της και κατέβαινε και κατέβαινε χαμηλά στην κοιλιά. Έβλεπε το δέρμα της να διαπερνά ένα ρίγος.

" Παύλο. Μη."
" Άφησε με να σε γευτώ."

Ένιωσε την γλώσσα του ανάμεσα στα πόδια της και ένα κύμα λάβας να διαπερνά το κορμί της. Μολονότι ήταν σχεδόν αναίσθητη, δεν μπορούσε να σταματήσει τίποτα. Δεν είχε δυνάμεις. Ο Παύλος την μεταχειριζόταν όπως ήθελε αυτός.