Κεφάλαιο 29ο.

850 74 4
                                    

Φραγγελάκηδες

"Μήπως τελικά πρέπει;"

Η φράση αυτή ηχεί σαν τύμπανο στα αυτιά μου. Χτυπά τόσο δυνατά που δεν μπορώ να σκεφτώ την απάντηση που θα του δώσω. Πρέπει να άκουσα λάθος. Δεν εξηγείται αλλιώς.

" Όχι Ζήση! Δε πρέπει!"
" Άκουσε με καρδιά μου!" είπε και προσπάθησε να κλειδώσει τα χέρια μου στην αγκαλιά του.
" Όχι! Δεν ακούω τίποτα!"
" Μα περιμενε να σου εξηγήσω! Έχω λόγο που το λέω!" μου αποκρίθηκε και με έβαλε να καθίσω στο καναπέ.
" Θέλω να σε παντρευτώ. Το ξέρεις πολύ καλά αυτό. Όμως κανένας δε θα μας παντρέψει γιατί είσαι ανήλικη."
" Έλα να φύγουμε τότε! Έλα! "
" Θα σκοτωθούν στο χωριό! Ο Κωστής θα σκοτώσει τους θείους σου και θα πέσουν όλοι σε κατάθλιψη! Δεν ωφελεί!"
" Δε παντρεύομαι! Δε τον θέλω! "
" Χαρά άκουσε με! "

Τότε σοβαρεψε. Μπορούσα να αναγνωρίσω ποτέ σοβάρευε πραγματικά και πότε όχι. Τα μάτια του έπαιρναν ένα σκούρο λαδί χρώμα και τα σαγόνια του έσφιγγαν. Είχε ένα στρηφνό και ξένο βλέμμα κάθε φορά. Αυτό ήταν πραγματικό.

" Εάν δε τον παντρευτείς θα μάθουν όλοι για την σχέση μας. Θα μπω φυλακή και ας πεις την αλήθεια γιατί η μάνα σου είναι αδίστακτη. Κάτι θα βρει να με χώσει στα σίδερα."
" Και το παιδί τι θα το κάμω Ζήση; Θα το πετάξω; Με αυτόν θα το μεγαλώσω;"
" Μη προτρέχεις. Δεν είπα ότι θα το πετάξεις. Προς Θεού δηλαδή. Είναι το παιδί μας. Ο καρπός μας. Το μόνο που θέλω είναι να κάνεις υπομονή. "
" Θα παντρευτώ κάποιον που δεν αγαπώ;"
" Καντο για το μέλλον μας. Εάν δε τον πάρεις θα μείνω στην φυλακή. Θα με βάλουν ισόβια μέσα και μετά το παιδί μας θα μεγαλώσει χωρίς πατέρα. Αυτό θες; "
" Όχι. "
" Γιαυτό τον λόγο θα τον παντρευτείς και μετά από λίγο καιρό θα  χωρίσεις."
" Έτσι στο άσχετο; "
" Θα κάμετε συμφωνία. "
" Δε θα δεχτεί. Είναι με την μεριά τσης μάνας μου. Μη το ξεχνάς. "
" Χαρούλα πρέπει να προσπαθήσεις. Χωρίς εσένα είμαι χαμένος. Δε μπορώ να κάνω κάτι άλλο. Έτσι και αλλιώς θα μάθουν ότι μπήκα φυλακή αλλά τουλάχιστον εσύ θα είσαι ασφαλής κάπου αλλού. Μακριά από δω για να μην μπορούν να σε βρουν. Μόνο αυτό ζήτα του. "
" Όχι Ζήση! Εδώ θέλω να μείνω! Δε πάω πουθενά. Δε θέλω να είμαι μακριά σου! "
" Το σπίτι μπορεί να μην το ξέρουν αλλά κάποτε θα μαθευτεί πως εδώ είμαι. Καλύτερα να πας μαζί του να μείνεις. "
" Με σκοτώνεις τώρα. "
" Δε το κάμω από συμφέρον Χαρά. Το κάμω για να είμαστε όλοι ικανοποιημένοι. Ούτε οι δικοί σου θα πάθουν τίποτα, αλλά ούτε οι δικοί μου. Στο κάτω κάτω δεν φταις ούτε εσύ ούτε εγώ. "
" Εμείς την πληρώνουμε όμως. "
" Σώπασε και θα δεις που σε λίγο καιρό θα είμαστε μαζί κάπου μακριά με το παιδάκι μας. "
" Και δηλαδή αυτό ήτανε; "
" Όχι. Αυτή είναι η αρχή μας. Μην ξεχάσεις ποτέ τούτο που θα σου πω

"Ανάθεμα την βεντέτα"Donde viven las historias. Descúbrelo ahora