"Ανάθεμα την βεντέτα"

Κεφάλαιο 28ο.

Μπρουσαλάκηδες

" Ναι Ζήση παντρεύεται. Καλά θα κάνεις να την ξεχάσεις και να προχωρήσεις τη ζωή σου όπως θα κάνει και αυτή."
" Κυριάκο δεν μπορώ ούτε να το ακούω! Σταμάτα!"
" Έτσι είναι Ζήση! Η σχέση σας θα χαλάσει τα πάντα στο νησί! Θα απαρνηθείς την ίδια σου τη μάνα; Η κακομοίρη έχει κλειστεί στο δωμάτιο της και δεν κάμει τίποτε. "
" Ξέρει για μένα; "
" Στο χωριό δε ξέρουν ποιος είναι, μόνο ότι ήρθε τον τελευταίο καιρό ο "δράστης".
" Μη της το πεις. Θα τα φτιάξω όλα."
" Όπως νομίζεις."

Ο Κυριάκος έφυγε ενώ εγώ έπεσα στο καναπέ σαν σακί. Η Χαρά δεν κατέβηκε. Ήξερα ότι καθόταν και κρυφακουγε αλλά το μόνο που μου έλειπε τώρα ήταν οι τσακωμοί. Ήθελα λίγο χρόνο να σκεφτώ και να συλλογιστώ τι θα κάνω. Γαμώτο δε θέλω να την χάσω! Το παιδί μας τι θα απογίνει;; Αυτή τι θα απογίνει! Ένα θαύμα αποζητω!

........................................................................

Την ίδια στιγμή στο χωριό γινόταν ένας χαμός με τις εξελίξεις. Όλοι νόμιζαν ότι τριγύρω τους γυρνούσε ένας βιαστής που απήγαγε ένα κορίτσι 16 ετών. Αλλά δεν ήξεραν ότι ούτε βιασμός ήταν. Ούτε βιαστής ήταν. Ούτε απαγωγέας ήταν. Μονάχα ένας ερωτευμένος.

Σπίτι Μπρουσαλάκηδων

" Κυριάκο."
" Έλα πατέρα."
" Μίλησες με τον Ζήση."
" Όχι πατέρα δε μίλησα."
" Δε σε ρώτησα. Στο είπα."
" Τι θες να πεις. Ότι τον είδα και δε σας είπα τίποτε;"
" Ναι."
" Πατέρα λάθος κάνεις."
" Κυριάκο πες την αλήθεια. Τι έχει πάθει το παιδί; Η μάνα του δε μιλιέται. Η δόλια κάθεται στο δωμάτιο και δε βγαίνει. "
" Πατέρα αν ήξερα θα σας έλεγα. Και για να λείπει και να μην θέλει να εμφανιστεί θα έχει τον λόγο του."
" Τόσο σοβαρός ο λόγος για να μη έρχεται ούτε τη μάνα του να βλέπει; "
" Ναι βρε πατέρα! Άφησε με στη ησυχία μου να κάμω τη δουλειά μου. "
" Πρόσεχε Κυριάκο. Άμα ξέρεις και δε λες η θεία Στέλλα δε θα στο συγχωρήσει. " είπε και έφυγε από το δωμάτιο χτυπώντας πίσω του την πόρτα.
" Αχ ρε Ζήση τι μου κάμεις! "

Σπίτι Φραγγελάκηδων

" Μητέρα ημερομηνία κλείσατε; "
" Ναι αγόρι μου. 25 Ιουλίου. Και άμα θέλει η Χαρούλα ας μη δεχτεί. "
" Πρέπει να της το πεις μαμά. Δε γίνεται να είναι μαζί με αυτόν. Ούτε το όνομα του δε μπορώ να ξεστόμισω."
" Δώστε της λίγο χρόνο. Θα δείτε που θα μαλακώσει και θα γυρίσει πίσω. "
" Αχού μωρέ Παύλο! Τι λογικός που είσαι! "
" Ελευθερία. Μη της το κάνεις αυτό. Κατάλαβε την. "
" Βαγγέλη δεν έχεις δικαίωμα να επεμβαίνεις στη ζωή των παιδιών μου. Ειδικά εσύ. "
" Γιατί μαμά ειδικά αυτός;"
" Δεν είναι ώρα Μελπομένη να σου εξηγώ. "
" Ελευθερια σε παρακαλώ. "
" Τι Λάμπρο; Να μην μαθευτουν τα χαΐρια του αδερφού σου; "
" Μαμά το συμβαίνει; "
" Ελευθερία άλλον ένα λόγο να ξεστομίσεις και θα μάθει όλο το χωριό για την Χαρά. "
" Τόλμησε το. Σε προκαλώ. "
" Έλα Ελευθερία φτάνει. Η Χαρά πρέπει να μάθει για τον γάμο. Θα πάω εγώ από τον πατέρα να μάθω αν έχει εμφανιστεί εκεί."
" Σιγά μη σου πει ο γερό Δημήτρης. Μόνο να την χαϊδεύει ξέρει. Κάτι σωστό δε κάνει. "
" Βρε μαμά τι έχεις πάθει σήμερα; "
" Δε μπορώ να διαχειριστώ την κατάσταση Μελπομένη! Πως γίνεται να αμαυρώνει την μνήμη του πατέρα της! Αυτό; ο άνθρωπος είναι ένας από αυτούς. Μπορεί να μην σκότωσε κανένα δε ξέρω! Αλλά και πάλι είναι ένας από τους δολοφόνους. "
" Μη τα σκέφτεστε αυτά! "
" Παύλο σε εσένα ρίχνω τις ελπίδες μου να σωθεί η Χαρούλα από αυτόν! Εκείνο το παιδί. Εκείνο το παιδί θα τα πληρώσει όλα. "
" Μήπως το παρατραβάς; Άφησε την να το μεγαλώσει. "
" Τι σε νοιάζει Μάνο; "
" Μαμά όντως τώρα. Της στερείς την αγάπη. Μην στερείς και το παιδί. "
" Ποια αγάπη μωρέ! Αυτός ο άνθρωπος μόνο το κορμί της θέλει και να μας εκδικηθεί. Αν την βρείτε σε κανένα χαντάκι σκοτωμένο να μην μου πείτε ότι δε σας το είπα."

........................................................................

Ήμουν ακόμα στον καναπέ αναπολώντας τις στιγμές μας με την Χαρούλα. Τι ωραίοι που είναι αυτοί οι δύο μήνες. Αλλά ως εδώ.

" Χαρά μου έλα λίγο κάτω. "
" Ναι. Έρχομαι. "
" Θέλω να σου μιλήσω για τα γεγονότα."
" Πες μου."
" Σε θέλω να στεναχωρηθεις. Δε θέλω να κλάψεις αγάπη μου. Μόνο να σκεφτείς τι μέλλον μας."
" Ζήση ελπίζω..."
" Χαρά πρέπει να γίνει κάτι με όλο αυτό. Οι δικοί μου και οι δικοί σου ανησυχούν. Μπορεί να είμαι ενήλικος όπως λες όμως και πάλι εγώ θα ευθύνομαι αν πάθει κάτι ή μάνα μου. Το ίδιο συμβαίνει και με σένα. Ναι καταλαβαίνω ότι δεν σου είναι εύκολο όμως πρέπει να κάνεις μια προσπάθεια να την αποδεχτείς. "
" Ζήση. Τι προσπαθείς να μου πεις;"
" Ίσως πρέπει να είσαι με την μητέρα σου για λίγο διάστημα. Να δεις πως σε αντιμετωπίζει μετά από αυτό. "
" Είδα ήδη δε χρειάζεται "
" Εγώ όμως πληττω. Έχασα κάτι και πήρα κάτι. Αλλά και πάλι χαμένος βγαίνω. "
" Για την καταγγελία λες; "
" Ναι. Ξέρεις ότι έχουν κλείσει ημερομηνία για τον γάμο σου; "
" Τι; Εγώ είπα δε παντρεύομαι! Πως το αποφάσισαν έτσι! Αποκλείεται! Δε πρόκειται να γίνει αυτό! Εγώ σε αγαπώ! Και ορκίζομαι πως δεν έχω σχέση με όλο αυτό. Εσένα θέλω! Ο γάμος μαζί του δε θα πετύχει! Δε θα γίνει. "
" Μήπως τελικά πρέπει; "