"Ανάθεμα την βεντέτα"

Κεφάλαιο 44ο.

" Τι εννοείτε μόνο τον έναν; " ρώτησε ο Παύλος βουρκωμένα.
" Έστω την μητέρα. "
" Άκου γιατρουδάκο. Αν δεν σωθεί το παιδί μου, θα κάνω μήνυση σε όλους σας. Το κατάλαβες; " είπε ο Ζήσης.
" Σας παρακαλώ κύριε Μπρουσαλάκη. Την δουλειά μου προσπαθώ να κάνω. Εάν είναι εφικτό θα τους σώσουμε και τους δύο. Εάν όχι... "

Ο Ζήσης έπιασε τον γιατρό από τον γιακά.

" Εάν όχι θα χάσεις την δουλίτσα σου! "

Ο Λάμπρος τον απομάκρυνε από τον γιατρό. Εκείνος έδειχνε τρομαγμένος. Μόλις ο Λάμπρος τον πήρε από πάνω του πήγε γρήγορα πίσω στην αίθουσα χωρίς να πει τίποτα περισσότερο.

" Χαλάρωσε λίγο. "
" Όχι Λάμπρο δεν χαλαρώνω. Θέλω το παιδί μου. "
" Για την Χαρά ούτε λόγος δηλαδή. " είπε ο Παύλος.
" Εσύ μην μιλάς. Πολλά μας είπες. "
" Άκου να σου πω Ζήση. Εάν δεν υπήρχε η Χαρά δεν δεν υπήρχε ούτε παιδί τώρα. Γι'αυτό καλά θα κάνεις να την εκτιμάς περισσότερο απο εδω και πέρα. "
" Την εκτιμούσα μέχρι πριν γνωρίσει εσένα. Μόλις σε γνώρισε έπαψε να είναι ο εαυτός της. "
" Τότε έγινε ο πραγματικός εαυτός της. "
" Δεν θα κάτσω να απολογούμαι για την προσωπικότητα της τώρα Παύλο. "

Και έτσι έληξε η συζήτηση τους.

Αργότερα, όταν είχε βραδιάσει και βρισκόντουσαν όλοι στην αίθουσα αναμονής, ο Ζήσης κατέβηκε στην καφετέρια του Νοσοκομείου και ο Παύλος είχε την ελευθερία του πια να ξεσπάσει. Άρχισε να δακρύζει και να ιδρώνει από τον φόβο και την αγωνία του.

" Εγώ φταίω! Εγώ! "
" Ρε Παύλο. Τι έπαθες ρε! "
" Εγώ φταίω Βαγγέλη! Αν δεν είχα πάει στο σπίτι τίποτα δεν δεν γινόταν! "
" Συγκρατήσου Παύλο! Μην λυγίζεις τώρα. Τώρα που σε χρειάζεται η Χαρούλα! "
" Αν πάθει κάτι Λάμπρο... Αν πάθει κάτι δεν θα το αντέξω! "
" Σώπασε Παύλο! Μην λες ανοησίες! Η Χαρούλα άντεξε τόσα και τόσα! Δεν θα αντέξει αυτό!"
" Δεν είναι τόσο εύκολα τα πράγματα αδερφέ. "
" Εγώ προσπαθώ να τον καθησυχάσω και εσύ τον ανάβεις ρε Βαγγέλη! "
" Η αλήθεια είναι αλήθεια Λάμπρο. Αν είναι να φύγει θα φύγει. "
" Θα πάει να βρει την μανούλα της. Θα βρει την Ελευθερία και θα είναι μαζί έστω. "
" Αν ξανακούσω κάτι τέτοιο πραγματικά θα τα σπάσω όλα εδώ μέσα! "

Είπε ο Λάμπρος φωνάζοντας στους υπόλοιπους δύο. Τότε η απόλυτη σιωπή εμφανίστηκε στην ατμόσφαιρα και σκέπασε τις σκέψεις τους που με τόσο κόπο προσπαθούσαν να σβήσουν από το βαρύ τους κεφάλι.

...............................
° 04.54 π.μ - Νοσοκομείο.

Ο πανικός ζωγραφίστηκε ξανά όταν ξαφνικά οι πόρτες της αίθουσας άνοιξαν και η Χαρά βρισκόταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι που μεταφερόταν γρήγορα προς την έξοδο με τους γιατρούς να φωνάζουν :