TEHDİT

•Noyan'ın Gardı•

Gözlerimi ovuşturup saçlarımı karıştırdım. Okan başımda durmuş beni bekliyordu.

"Ne var? Tüm gün burada kalmışsam ne olmuş?"

Esnediğimde alnıma tiske vurdu.

"Yarın okuluna gidiyorsun."

"Kalmadığıma emin misin?"

"Finallerine daha iki hafta var. Çalışırsan kalmazsın."

Gerindim ve ofladım.

"Alin?"

"Efendim?"

"Demir. Sizin eve gelmiş."

Gözlerimi kocaman açıp ona baktım.

"Ne?"

"Sizin eve gelmiş."

"Neden?"

"Seni görmek için."

Kaşlarımı çattım. Ne alaka ya?

"Neden?"

"Ne bilelim kızım."

Ayağa kalkıp banyoya yürüdüm.

"İyi ki bende kalmışsın."

"Ya ya." dedim. "Yoksa onun yüzünü falan görürdüm."

Yüzümü yıkadıktan sonra mutfağa gittim.

"Abim ne yapmış peki?"

"Burada olduğunu söylemiş. Yolda şimdi. Geliyor."

"Ne?! Neden?!"

Okan alayla gülüp saçlarımı karıştırdı.

"Bir şey konuşmak zorundaymış."

Ne? Neden? Ofladım. İçimi kaplayan sıkıntıyla bir çikolata çıkardım ve yerken uzun uzun düşündüm.

Aklında yine ne vardı? Ürkütüyordu aslında biraz ama, merakım daha baskın geliyordu.

Kapı zili çaldığında hayretle kafamı kaldırdım. Bu kadar çabuk muydu? Okan kapıyı açmaya gittiğinde onu içeri davet etti ve bir şeyler söyleyip evden ayrıldı.

Elimdeki çikolatayı bırakıp saçımı kulak arkası ittim. Montunu çıkarırken beni izledi. Kenara bıraktığında ikimiz de oturma odasına oturduk.

Gözleri hep üzerimdeydi ve bu beni tedirgin ediyordu. Aklında bir sürü şey olduğu belliydi. Yakışıklı ve keskin suratı keyifli olduğunu gösteriyordu. Koltuğa yayılıp bacak bacak üstüne atmasından da belliydi.

"Gel."

Dediği şeyle gösterdiği yere baktım. Kucağını kastetmişti.

"Ne? Kucak mı?"

"Hadi Alin."

Tedirgince kalkıp üzerine çıktım ve bacaklarımı iki yana ayırıp kucağına oturdum.