•Yarım Kalmış•

7.1K 281 48
                                    

Ellerim titriyordu. Bugün cumartesiydi. Demir kahvaltıdan sonra dışarı çıkacağını söylemişti. Gözümü ondan ayırmıyordum. İki yıldır uğruna kafa patlattığı o şeyin yalan olduğunu öğrenecekti ve ben ne yapacağımı bilmiyordum.

Masadan kalkıp ceketini giydiğinde hızla ona ulaşıp kapıya varmadan kolunu tuttum.

"Demir?"

"Söyle güzelim."

Yutkundum.

"Senin için ne iyiyse, onun için çabalayacağım."

Bunu duyduğuna şaşırdı. Sonra gülümsedi. Bana sarıldı. Kolları beni sıkı sıkı kavrarken gözlerimi yumdum.

"İki gündür çok duygusalsın. Regl misin yoksa?"

"Evet. Ondan herhalde." dedim çekinerek.

Geri çekilip saçımı geriye attı ve alnımdan öpüp çenesini başımın üzerine koydu.

"Üzgün olma. Lütfen." dediğinde yutkundum. Nasıl üzgün olmazdım?

"Görüşürüz. Çok gecikmem."

"Görüşürüz."

*

Demir, gelmedi. Cumartesi bitti. Pazar sabahına kadar uyuyamadım. Ama Demir gelmedi. Tuna onunla uzunca mı konuştu? Konuştuktan sonra Demir beni görmek istemedi mi? Gelmedi.

Öğlen olmuştu. Uykusuzluk beni iyice yorgun gösteriyordu. Tedirginlik etrafımda kol geziyordu. Bundan sonra çok farklı bir Demir ile karşılaşacağımı biliyordum.

Saatler geçerken ben kaygıdan uyuyamıyordum. Akşama doğru evin yakınında bir araba sesi duydum. Onun geldiğini anlamıştım. Ayağa kalktım. Kapıya döndüm. Avuçlarımı bacaklarıma siliyor ve onun girmesini bekliyordum.

Kapı yavaşça açıldı ve bedeni gözüktü. Açık ışığa girdiğinde kapıyı kapatıp kafasını kaldırdı ve beni gördü. Gözleri kıpkırmızıydı. Birbirimize bir süre baktık. Sonra bana yaklaştı.

"Gidiyorsun." dedi tek kelimeyle.

Yutkundum. Ona bir adım attım. Hemen beni kendine çekip belimi sarmaladı.

"Seni artık burada tutmamın bir mantığı yok. Abinler bekliyor."

Gözümden düşen yaşı gördüğünde kaşlarını çattı. Koyu gözleri benden bir an bile ayrılmıyordu. Bu bir vedaydı ve ben ağlıyordum.

"Sana söylemediğim için özür dilerim."

Güldü. Gözyaşımı sildi.

"Kızmadım."

Dudaklarıma baktı. Ne yapacağımı bilmiyordum. Her şey bitmişti.

"Her şey bitti mi?"

Gülümsemesini gördüğümde kalbim tekledi

"Bunu daha önce de sormuştun."

"Ve sen de yeni başlıyor demiştin." dedim gülümseyerek.

TEHDİTHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin