TEHDİT

•Kızdın mı?•

                                                                             Cem Kısmet- Kızım

                                                                                     ***

     Flaş belleği masanın üzerine bırakıp bir post-it kağıdına notumu yazdım ve yapıştırdım. Sırt çantamı sırtıma takıp odama çıktım ve son kez etrafı izledim. Abimin odasının aralık duran kapısından ona baktım. Gidip özür dilemek istedim ama uyandıramazdım. Yavaşça koridordan uzaklaşıp salona geçtim, daha fazla kalamayacağımı anladığımda dış kapıya yöneldim ve çıktım.

Arka sokakta beni bekleyen taksiye binip karakola sürmesini söyledim.

Polise gitmekten başka çarem yoktu. Ne kadar riskli olsa da artık bunlara bir son vermem gerektiğini biliyordum.

Karakolda indiğimde hızlı adımlarla içeri girdim. Danışman polis önümü kestiğinde artık geri dönüşü olmayan bir yolda olduğumu biliyordum.

"Buyurun?"

"Bir ihbarda bulunacaktım. Tehdit ediliyorum."

Polis kafasını sallayıp beni nöbetçi amirin odasına yönlendirdi. Amir yarı uyuklar vaziyetteyken telsizlerinden çıkan sesleri önemsemediklerini fark ettim.

"Amirim. İhbar var."

Amir kendine gelip bana masasının önündeki koltuğu gösterdi. Çantamı bırakıp oraya oturdum.

"Sizi dinliyorum."

"Bir adam. Beni tehdit ediyor. Ölümüm için emir verdi."

"Bu adam sizi neden tehdit ediyor?"

Bu sırada elini uzattığında kimliğimi istediğini anlamıştım. Kimliğimi çıkarıp verirken derdimi anlattım.

"Tehdit ediyor çünkü istediği şeyleri yapmıyorum. Aileme zarar vermekle tehdit ediyordu. Şimdi ise ölüm emrimi verdi."

"Eski sevgiliniz mi?"

Kaşlarımı çattım.

"Hayır. Değil."

"Kendisiyle beraber oldunuz mu? Bu yüzden mi peşinizde?"

Sinirlenmiştim.

"Hayır! Zaten benden yaşça büyük. Babam yaşında bir adam. Bir sürü kirli işi var."

"Kanıt?"

"Kanıtım yok." dedim sinirle.

"Anladım." dedi amir. Hiçbir şey yapmayıp beni geçiştirecekti.

"Siz ihbarınızı imzalayın. Sonra evinize gidebilirsiniz. Gerisini hallederiz."

"Ev mi? Evime gidersem beni öldürür!"

"Yani neden tehdit ediyor neden öldürsün? Bence biraz sakin olun."

Sinirle ayağa kalktım.

"Size gelen kadınları böyle böyle evlerine tekrar kocalarının yanlarına gönderiyorsunuz! Ben de o öldürülen kadınlardan olmayacağım. Bana üstünüzü çağırın yoksa sizi de şikayet ederim."

"Alin hanım. Sakin-"

"Sakin olamam! Evime gidersem öldürüleceğimi söylüyorum siz ise evinize gidin diyorsunuz!"

O an kapı açıldı. Gürültüme müdahale etmek isteyen bir polis olduğunu tahmin ediyordum.

"Ne oluyor burada?"