AKHİRA - Kıyamet Vakti (KİTAP OLDU)

Bölüm 11 - SUÇ VE CEZA

      Ahıra geldiklerinde, kapının açık olduğunu fark ettiler, Kongar aldığı bir ata binerek kaçmıştı. Vakit kaybetmeden atlara binerken Altay ve Bartu'nun ata bindiklerini fark eden Bars: "Siz burada kalacaksınız!" dedi. Cevap vermelerine izin vermeden ahırdan çıktılar, kapıyı üzerlerine sürgüledikten sonra handan dışarı çıktılar. Bars kuzeye, Yazgan ise güneye yöneldi.

      Gecenin bu karanlığında onu bulmaları zordu fakat evlerini açtıkları bir insan yaptığı hatadan sonra öylece çekip gidemezdi. Uzun süre at sürdüler, Bars herhangi bir iz bulamamıştı fakat kararlıydı, içinde biriktirdiği öfkesiyle, durmaksızın at sürüyor Kongar'ın izini arıyordu.

      Yazgan cılız kavak ağaçlarının içine yöneldiğinde bir ses duyar gibi oldu, Kongar'ı bulduğunu düşünerek sesleri duyduğu yöne doğru gitmeye başladı. Çok geçmeden seslerin kaynağını bulmuştu, bir Kurt adam bir atlının peşinden gidiyordu. Onları takip etti, bir süre sonra onlara yaklaştı, bu sırada Kurt adam kaçan atlının atına bir pençe attı, at ve üzerindeki yere düştü.

      Hiç şüphesiz bu Kongardı, İlk başta onu bırakıp ölümünü izlemek istese de ona verilecek cezayı Bars'ın ve Aşula'nın vermesi gerektiğine karar verdi. Atından inerek onu bir ağaca bağladı, Kurt adam çoktan Kongar'ın atını öldürmüştü, Kongar yerde oturur vaziyette duruyor ayağı burkulduğu için elleri ile kendini geri doğru çekerek yavaş yavaş kaçmaya çalışıyordu.

      Kurt adam atı parçalamış, yerde kaçamayan, biçare ölümü bekleyen Kongar'a yönelmişti. Kongar'ın üzerine doğru yavaş adımlarla yaklaştı, keskin dişlerini boğazına takacağı esnada Yazgan tarafından boynuna gelen bir darbeyle sendeleyerek yere düştü. Afallayan Kurt adam ne olduğunu anlayamadan ayağa kalkmaya çalıştı fakat üstünden çok geçmemişti ki Yazgan bir darbe daha indirdi.

      Kurt adam güçsüz düşmüş acı içinde son bir hamle ile Yazgan'a pençe atmak istese de Yazgan'a döndüğü anda Yazgan kılıcı Kurt adamın kalbine soktu ve daha fazla direnemeyen Kurt adamın bedeni yere serildi. Bu sırada yerde sürünerek kaçmaya çalışan Kongar'ı yakalayan Yazgan: "Dur bakalım nereye gidiyorsun?" dedi. Korkak ve kısık bir sesle: "Beni neden kurtardın?" diye sordu Kongar. Gözbebekleri büyüyen Yazgan yakasından sıkıca tutup havaya kaldırdı: "Bu kadar kolay öleceğini mi sandın?" Diyecek tek bir kelime bulamayan Kongar sadece yutkunmak ile yetindi. Kongar'ın ellerini bağlayan Yazgan onu atın eğerine bağladı, Bars ile buluşma noktaları olan daha önce hana gelmeye karar verdikleri tepeye yöneldi.

      Tepeye geldiğinde Kongar'ı bulamayan ve Yazgan'ın bulmuş olmasını temenni eden Bars'ı gördü. Bars bugüne kadar yaşadığı herşeyin öfkesini gözlerinden dışarı kusuyordu. Yazgan'ın atına bağlı sürüklenerek gelen Kongar'ı görünce bir anda gözü döndü ve daha Yazgan attan inmeden Kongar'ın kafasına bir tekme atarak onu attan düşürdü, yerde yatan adama arka arkaya tekmeler atarken sürekli "Neden ulan neden? Biz sana ne kötülük ettik? Neden yaptın bunu?" diyordu.

      Öfkesi bir türlü dinmek bilmeyen Bars, durmadan tekmeliyordu, yarı baygın yerde yatan Kongar ölmek üzereyken Yazgan uyarmak zorunda kaldı: "Dur artık dur! Onu ya öldür ya da gidelim. Unuttun mu çocuklar handa ve kapı açık!" Bir anlık da olsa Bars kendine geldi: "Şu köpeği ata bindir gidelim hemen!" dedi Bars. Yazgan sorgulamadan hemen ata bindirdi. Bir gözü Bars'ın attığı tekmeler nedeniyle kör olmuş olan Kongar'ın suratı kandan ve şişliklerden tanınmayacak hale gelmişti bile.

      Hiç şüphesiz yol boyunca "keşke Kurt adam tarafından öldürülseydim" diye düşünüyordu Kongar. Hana geldiklerinde attan indiler, Yazgan girişi kapatırken, Bars Kongar'ı yerde sürüyerek yemekhanenin önüne kadar götürdü. Yazgan, Altay ve Bartu'yu da ahırdan çıkarttı, yemekhanenin önüne geldiklerinde Bars Kongar'ı ölesiye dövüyor, yukarıda pencereden Beyge ve Temir de olanları izliyordu.