Seashell

29."ΜΑΖΊ"

Τους βρήκε το ξημέρωμα χορτασμένος και πιο ευτυχισμένους από ποτέ.
Πρώτη σηκώθηκε η Μπλέικ.
Ο Νικ μόλις το κατάλαβε γύρισε προς το μέρος της αγουροξυπνημενος.

"Που πας;"

"Πάω στη δουλειά, κοιμήσου"

Γύρισε νυσταγμενος πλευρό.

"Φιλί;;;"

Η Μπλέικ τον πλησίασε και του έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο.

"Κάποια στιγμή πρέπει να συζητήσουμε το θέμα της δουλειάς,σε θέλω εδώ συνέχεια."

"Αυτό ξέχνα το!"

Του ψιθύρισε στο αυτί.

"Αυτό θα το δούμε...."

Της απάντησε ο Νικ και συνέχισε τον ύπνο του.

Η Μπλέικ πήγαινε κι ερχόταν στη σάλα εξυπητετωντας  τους πελάτες με χαμόγελο.
Ήταν στον διάδρομο και τσεκαρε την τελευταία παραγγελία την ώρα που την πλησίασε ο Νικ.

"Εμένα δεν θα μου πάρεις παραγγελία;"

Της ψιθύρισε στο αυτί.
Τρομαγμένη γύρισε προς το μέρος του,όμως μόλις τον είδε ανακουφιστηκε.

''Λυπαμαι αλλά είναι η ώρα για το διάλειμμα μου...''

"Ώραια λοιπόν,ώρα για διάλειμμα.Προχωρα"

Τον κοίταξε απορημένη.

"Δεν κατάλαβα..."

"Βγάλε την ποδιά και φύγαμε."

"Νικ,το διάλειμμα γίνεται στο αίθριο"

Την κοίταξε χαμογελώντας.

"Ο Φιλ είναι μέσα;"

Τη ρώτησε δείχνοντας την σάλα.

"Μέσα είναι αλλά....."

"Περίμενε...."

Τη διέταξε και πήγε να βρει τον Φίλ, εκείνη παρέδωσε τις παραγγελίες και έβγαλε την ποδιά της όσο περίμενε.

Ο Νικ βγήκε με ύφος νικητή.

"Έτοιμη;;"

"Νικ δεν καταλαβαίνω...."

Την έπιασε από το χέρι και την οδήγησε έξω .
Πήραν καφέ σε πλαστικά ποτηράκια από ένα μικρό μαγαζάκι και κατέληξαν να τον πίνουν στην παραλία.

Ήπιε μια γουλια από τον καφέ της.

"Σου αρέσει εδώ;"

Τη ρώτησε.

"Μου αρέσει, αλλά... "

"Τι σε προβληματίζει πάλι;"

Της έδωσε ένα φιλί και την κοίταξε στα μάτια.