Seashell

12."ΕΓΚΑΎΜΑΤΑ..."

Έκατσε στην καρέκλα μπροστά του και έκλεισε για ένα δευτερόλεπτο τα μάτια παραδομένη στη μοίρα της.
Αυτός....αυτός δεν ήθελε να την βλέπει στα μάτια του ,με το ζόρι την ανεχόταν και τώρα.....και εκείνη....

Ο Νικ άνοιξε την κρέμα και έβαλε μια γενναία ποσότητα στο χέρι του,την ετρίψε στις παλάμες του και πλησιασε τους ώμους της.
Στο άγγιγμα του ανατριχιαστικό,ο Νικ το πρόσεξε.

"Σε πονεσα;"

"Όχι"

Ήταν το μόνο που κατάφερε να πει.
Καιγόταν, όχι από την κρέμα,η κάψα της ήταν εσωτερική και έκαιγε τα πάντα.
Όχι ότι ο Νικ ήταν σε καλύτερη κατάσταση,με το ζόρι προσπαθούσε να συγκεντρωθεί σε αυτό που έπρεπε να κάνει και να ξεχάσει τι θα ήθελε πραγματικά να κάνει.....
Οι ανάσες τους βαριές κι η ατμόσφαιρα αποπνικτική και για τους δύο.
Της ακούμπησε το κορδόνι του μαγιό.

"Πρέπει να το λύσω...."

Η ανάσα της πιάστηκε στο στήθος της.

Γύρισε λίγο το κεφάλι της και τον κοίταξε με την άκρη του ματιού της.

".....αν δεν την απλώσω σωστά θα πονάς!!!"

Δικαιολογήθηκε.

Ξαναγύρισε μπροστά και εγνεψε καταφατικά.

Τα δάχτυλα του έτρεμαν καθώς έλυνε το κορδόνι, προσπάθησε να το κάνει όσο πιο σιγά μπορούσε,να κρατήσει η στιγμή όσο γινόταν περισσότερο.
Η Μπλέικ έσφιξε περισσότερο την πετσέτα καθώς το μαγιό χαλάρωνε πάνω της.

Ο Νικ ξέχασε τι έπρεπε να κάνει κι απλά χάιδευε το απαλό της δέρμα κι η Μπλέικ ξέχασε ποιος είναι κι απλά απολάμβανε το απαλό του χάδι με τα μάτια κλειστά.
Τίποτα σε αυτή την σκηνή δεν ήταν φιλικό, τίποτα δεν ήταν  αθώο κι ας πίστευαν το αντίθετο επειδή έτσι τους βόλευε.
Βαθια μέσα τους ήξεραν.

Τα χέρια του κατηφορησαν στα μπράτσα της και σιγά σιγά ανέβηκαν στο λαιμό της πάλι για να περάσουν μπροστά πάνω από την κλείδα της και να βρεθούν λίγο πιο πάνω από το στήθος της.

Χαμένοι κι οι δυο στο πάθος της στιγμής.
Τα χέρια του κατέβηκαν κι άλλο κι άγγιξαν την άκρη της πετσέτας και ισα που πέρασαν μέσα
Δεν μπορούσε να ελέγξει τον εαυτό του, δεν μπορούσε να σταματήσει, ήθελε κι άλλο, τίποτα δεν του έφτανε πια κι ο Νικ δεν ήταν μαθημενος έτσι.

Τα χάδια του έγιναν πιο τολμηρά και πρώτη συνήλθε η Μπλέικ.Εβαλε το χέρι της πάνω στο δικό του για να τον σταματήσει.