Seashell

31."ΣΑΝΙΜΠΕΛ"

"Είσαι έτοιμη;"

Τη ρώτησε ο Νικ, ήθελε τόσο πολύ να ξεκινήσουν, ανυπομονούσε να δει την έκφραση της όταν θα έφταναν.

"Φεύγουμε, όμως θέλω να περάσουμε για δύο λεπτά από το μαγαζί,θέλω να αφήσω κάτι  στην Ελ ."

Δυσανασχετήσε εκείνος, αυτό σημαίνει πως θα καθυστερούσαν κι άλλο να φτάσουν.

"Υποτίθεται ότι έχεις ρεπό σήμερα.."

"Έλα.... δύο λεπτά θα κάνω.Σε παρακαλώ...."

Του είπε όλο ναζι κι ο Νικ δεν μπόρεσε να της χαλάσει χατίρι.

"Δύο λεπτά!!!"

Της είπε προειδοποιητικά κι εκείνη του έδωσε ένα φιλί γεμάτη χαρά.

Λίγη ώρα αργότερα περνούσαν την είσοδο του dust.

" Λοιπόν... πήγαινε στην Ελ κι εγώ σε περιμένω εδώ"

"Δεν θα αργήσω..."

Ο Νικ περίμενε σε μια γωνιά.
Έβαλε τα χέρια στις τσέπες και χαζεύε τον κόσμο.
Κάποτε θα ήταν κι αυτός κάπου εκεί με την παρέα του να συζητάνε για γκόμενες,όχι πια όμως.
Τώρα είχε την Μπλεικ.

Δεν κατάλαβε τον Φίλ που τον πλησίασε.

"Περιμένεις την Μπλέικ;"

Γύρισε το κεφάλι του προς το μέρος του Φίλ.

"Ναι"

Ξαναγύρισε μπροστά.

"Θα της το πεις....;"

Έσφιξε τα δόντια του ο Νικ.

"Ποιος στο είπε;"

"Το ξέρεις ότι όλα μαθαίνονται...."

"Στα πρόλαβε ε;;;"

Κάθονταν ο ένας δίπλα στον άλλο χωρίς να κοιτάζονται, ήταν κι οι δυο χαμενοι στις σκέψεις τους.

Ο Φιλ ανασηκωσε τους ώμους.

"Λοιπόν....θα της το πεις;"

Πέρασε το χέρι του νευρικά μέσα από τα μαλλιά του.

"Σκατα...
Δεν είμαι έτοιμος Φιλ...
Δεν θέλω"

"Πρέπει όμως"

"Το ξέρω...θα το κάνω σύντομα,όμως θέλω χρόνο,θέλω να γίνει με τον τρόπο μου,να καταλάβει..."

Ο Φιλ γύρισε και τον κοίταξε.

"Πιστεύεις στα αλήθεια ότι θα καταλάβει;;"

Γύρισε κι εκείνος.

"Θα καταλάβει.Για αυτό πρόσεξε  μη μάθει τίποτα ακόμα.Πρεπει να καταλάβει,με αγαπάει..."