Seashell

35."ΔΥΟ ΜΉΝΕΣ ΜΕΤΆ"

ΝΙΚ:

Δύο μήνες πέρασαν απο την μέρα που έφυγε κι εκείνος είναι ζωντανός νεκρός.
Προσπάθησε άπειρες φορές να επικοινωνήσει μαζί της,όμως το μόνο που κατάφερε ήταν να βρίζει τη φωνή από το ηχογράφηση μήνυμα που τον ενημέρωσε ότι ο συνδρομητής που κάλεσε ήταν απενεργοποιημένος.
Ήθελε να πάει να την βρει όμως δεν ήξερε που, ακόμα κι αν είχε γυρίσει στο Κασπερ δεν ήξερε που να απευθυνθεί.
Κι αν δεν ήταν εκεί;
Κι αν γυρναγε πίσω και δεν τον έβρισκε;
Τόσα ερωτήματα και δεν μπορούσε να απαντήσετε σε κανένα.
Το μόνο που ήξερε είναι ότι του έλειπε,την ήθελε,την αγαπούσε, έτσι όπως δεν είχε αγαπήσει καμία, γιατί αυτό κατάλαβε.Οσες πέρασαν από την ζωή του ήταν κάτι άλλο, έλξη, επιθυμία, πείσμα,σίγουρα όμως δεν ήταν αγάπη.
Μακριά της πονούσε, δεν είχε οξυγόνο, δεν είχε όρεξη για τίποτα.
Ακόμα και με την Ολίβια δεν ήταν έτσι,ένα στοίχημα ήταν, μια ανόητη επίδειξη επικράτησης ανάμεσα σε εκείνον και τον φίλο του.
Το έβλεπε ότι ήθελε το φίλο του, δεν ήταν χαζός, όμως ο εγωισμός του δεν τον αφήνε να σκεφτεί λογικά
Και τους κατέστρεψε.
Τη μέρα που έφυγε η Μπλέικ,ο Νικ έδιωξε την Ολίβια κακήν κακώς από το σπίτι.
Την ενημέρωσε ότι δεν υπήρχε περίπτωση να είναι μαζί της ούτε νεκρός.
Οι σχέσεις του με τους γονείς του ψυχραθηκαν ακόμα περισσότερο.
Δεν περνούσε πια από το dust,δεν άντεχε,όλα του θύμιζαν εκείνη.
Το μόνο που έκανε ήταν να δουλεύει ασταμάτητα κι όταν πια αργά το βράδυ κουραζόταν, πήγαινε στο δωμάτιο τους,ξάπλωνε στο κρεβάτι και έπαιρνε στα χέρια του ένα κοχύλι,ένα κοχύλι που βρήκε στο κομοδίνο του.
Ήταν το μόνο που είχε από εκείνη, ήταν το μόνο που του θύμιζε πως ότι είχαν ζήσει ήταν πραγματικότητα και όχι όνειρο.
Ο Φιλ προσπάθησε πολλές φορές να του μιλήσει, να του πει να πάει να την βρει,να ψάξει,όμως το μυαλό του είχε κολλήσει η ιδέα ότι θα γυρνούσε μόνη της.
Αρνιόταν οποιαδήποτε βοήθεια προσπάθησε να του δώσει ο Φιλ.
Μόνο με τον Χένρι βρισκόταν καμία φορά,η ανεμελεια του τον έκανε να ξεχνιέται για λίγο.
Για την Ολίβια δεν ήξερε τίποτα,όμως ήταν σίγουρος ότι θα εμφανιζόταν κάποια στιγμή,την ήξερε αρκετά καλά για να μπορεί να πει με σιγουριά ότι δεν είναι από τις γυναίκες που τα παρατάνε τόσο εύκολα.

"Μπλέικ"

Δύο μήνες πέρασαν από τότε που γύρισε στο Κασπερ κι όλα έδειχναν να πηγαίνουν φυσιολογικά.
Είχε πιάσει δουλειά στου Τζο,η πελατεία είχε αυξηθεί και τα πουρμπουάρ της το ίδιο.Βεβαια δύο ήταν το ίδιο καλά με αυτά που έβγαζε στο dust,όμως τίποτα δεν ήταν το ίδιο από τότε που γύρισε.
Είχε κλειστεί τελείως στον εαυτό της,δούλευε μέχρι αργά κι όταν γυρναγε,έκανε πως όλα ήταν φυσιολογικά,ετρωγε ελάχιστα,έλεγε δύο τυπικές κουβέντες κι αποσυρόταν στην δώματιο της.Μονο τότε αφήνε τον εαυτό της ελεύθερο να ξεσπάσει.Επαιρνε στο χέρι της ένα κοχύλι κι αφού το κρατούσε σφιχτά άφηνε τα δάκρυα να τρέξουν καυτά στα μάγουλα της.
Η αδερφή της ήξερε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά,το είχε καταλάβει απ'την μέρα που γύρισε πίσω,όμως έκανε υπομονή,ήξερε πως μόνο όταν θα το ήθελε η ίδια θα μιλούσε.
Δεν έπαυε όμως να ανησυχεί για την Μπλέικ και να αγωνία για την υγεία της,τόσο την σωματική όσο και την ψυχική.
Ρώτησε ακόμα και τον Πάτρικ αν ήξερε κάτι,αλλά δεν πήρε κάποια απάντηση που να την κάλυπτει.
Ο Πάτρικ από την άλλη είχε ενσωματωθεί για τα καλά στην κοινωνία του Κασπερ, είχε πιάσει δουλειά στο τοπικό βενζίναδικο και είχε νοικιάσει και σπίτι αρκετά κοντά στους φίλους του,τώρα τελευταία είχε γνωρίσει και κάποια...
Δεν ξεχναγε όμως ποτέ να περάσει να δει την Μπλέικ,ένιωθε υπεύθυνος για εκείνη, δεν ήταν όμως η ενοχή αυτή που τον έβαζε να το κάνει.Την εκτιμούσε την Μπλεικ, είχε αγνά και τρυφερά αισθήματα για εκείνη.
Ο φιλ απ'την άλλη καταφερε να την εντοπίσει,δεν χρειαζόταν να πάει ο ίδιος,αρκούσε ένα τηλεφώνημα για να μάθει ακριβώς αυτό που ήθελε και πλέον ήταν έτοιμος να πάει να την βρει.
Ένιωθε πως έπρεπε να κάνει κάτι και για τους δύο.
Ήξερε που ήταν, αυτό που δεν ήξερε κανείς τους ήταν πως τα γεγονότα τρέχουν πιο γρήγορα από όσο υπολόγιζαν ....

Δύο ψυχές σε μια, εν αγνοια τους, που έψαχναν μια σανίδα να πιαστούν και δύο λέξεις τυπωμένες σε ένα χαρτί που θα έβαζαν φωτιά στα πάντα.....

Αγαπημένες μου,
Νέο κεφάλαιο και νιώθω πολύ περήφανη σήμερα που κατάφερα να ανεβάσω και στα δύο....
nikol-1234  για να μην έχεις παράπονο....
Περιμένω εντυπώσεις με αγωνία.
Μέχρι το επόμενο....

xxx