Seashell

28."ΝΙΚ"

"Μιλα μου για σένα"

Τώρα τι να έλεγε;
Δεν ήθελε να μιλήσει για το παρελθόν του, δεν ήταν κάτι για το οποίο ένιωθε περήφανος.
Όσο θυμόταν πως της φέρθηκε όταν την γνώρισε....κι όλα αυτά εξαιτίας της, εξαιτίας του, εξαιτίας τους τέλος πάντων!
Αλλιώς περίμενε τα πράγματα κι αλλιώς του ήρθαν.
Βέβαια δεν θα άλλαζε αυτή την εξέλιξη για τίποτα.
Όμως το παρελθόν ανήκε στο παρελθόν κι εκεί έπρεπε να μείνει.

Πήρε μια βαθιά ανάσα.

"Δεν υπάρχει κάτι να σου πω.
Γεννήθηκα αρκετά πλούσιος,όμως από τα δεκαέξι μου κατάφερα να βγάζω μόνος μου τα λεφτά μου.
Αν μπορώ να καυχηθω για κάτι, αυτό είναι ότι είμαι πολύ καλός με τους υπολογιστές και τους αριθμούς, έτσι κατάφερα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα να επεκτεινω τις επιχειρήσεις μας και εκτός συνόρων."

Μέχρι εδώ ήταν ανώδυνα τα πράγματα και θα φρόντιζε να παραμείνουν έτσι.

"Έχεις αδέρφια;οι ....γονείς σου;"

Την είδε να δυσκολεύεται να ρωτήσει, δεν ήξερε όμως τίποτα για εκείνον.

"Οι γονείς μου ζουν τη μεγάλη ζωή κάπου στην Ευρώπη μαζί με την μικρή μου αδερφή"

Τον κοίταξε απορημένη δεν φαινόταν να τον ενδιαφέρει ιδιαίτερα η οικογένεια του.

".... δεν έχουμε και τις καλύτερες σχέσεις!
Τυπικές έως ανύπαρκτες θα τις χαρακτήριζα...
.....και είναι καλύτερα έτσι,πίστεψε με"

Όλα ξεκίνησαν από τους γονείς του.
Αν δεν ήταν αυτοί δεν θα έμπλεκε με....
Αν δεν ήταν η συγχώνευση...
Αν δεν υπήρχαν θα ήταν όλα καλύτερα.

Η Μπλέικ κατάλαβε ότι κάτι τον ενοχλούσε σε αυτή την συζήτηση και προσπαθησε να αλλά αμέσως θέμα.

"... και από... κατακτήσεις;"

Ντρεπόταν να κάνει τέτοιες ερωτήσεις, αλλά για να τον κάνει να ξεχαστεί θα έκανε τα πάντα.
Όμως ... αυτό ήταν άλλο ένα θέμα που ενοχλούσε αφόρητα τον Νικ.

Γαμωτο... αυτό έφταιγε,αυτός ξεκίνησε αυτή την συζήτηση... έπρεπε να το περιμένει, έπρεπε να ήταν πιο προσεκτικός!

Ανασηκωσε τους ώμους.

"Νομίζω πως τα ξέρεις από πρώτο χέρι..."

Της είπε όλο νόημα.
Ήταν μια προσποίηση που έκανε για να το πάει εκεί που τον βόλευε.

"Δεν μπορεί να ήσουν πάντα έτσι..."

Ξαφνικά ένιωθε να πνίγεται.

Όχι γαμωτο..... δεν ήταν πάντα έτσι!!!!

"Ήμουν.Πριν από σένα"

Και για κάποιο περίεργο λόγο, εκείνη ακριβώς τη στιγμή ο Νικ κατάλαβε ότι έλεγε αλήθεια.Εν μέρει....
Γιατί μπορεί να είχε ερωτευτεί ξανά,λάθος γυναίκα, αλλά είχε νιώσει.
Μόνο που αυτό που είχε νιώσει ήταν παράνοια, δεν ήταν έρωτας, ήταν κάτι άλλο.
Με την Μπλεικ ήταν όλα πρωτόγνωρα και αγνά,με την Μπλεικ ήταν όλα όμορφα.

Την είδε να κοκκινίζει και να σκύβει το κεφάλι.

Αυτό που την μια ήταν μια πανέμορφη γυναίκα και την άλλη μεταμορφωνόταν σε μικρό κοριτσάκι....το λάτρευε,την λάτρευε.

Την άρπαξε και την φίλησε με πάθος, μέχρι που δεν άντεχε άλλο.

"Αν θες να ξαναμπείς στην θάλασσα,κάντο τώρα γιατί αν αργήσεις λεπτό παραπάνω δεν θα κρατηθώ..."

Η Μπλέικ τον κοίταξε ξεπνοη.

"Καλύτερα.....να πάμε μέσα"

Ο Νικ στην αρχή νόμιζε ότι δεν άκουσε καλά και την κοίταξε με απορία.

"....καλά αν δεν θες... Θα μπω για μπάνιο."

Σηκώθηκε όρθια
Αμέσως την ακολούθησε και ο Νικ.

"Ούτε να το σκέφτεσαι...."

Την έπιασε από την μέση κι αφού της έδωσε άλλο ένα φιλί την έριξε στον ώμο του.

"Νικ..... είσαι τρελός;;;"

Κοπανησε τα χέρια της στην πλάτη του.

"Αν δεν σταματήσεις να αντιστέκεσαι,θα σε πάρω στην παραλία..."

Σταμάτησε αμέσως.Ηταν σίγουρη πως δεν αστειευοταν.

"Έτσι μπράβο"

Είχαν όλη την μέρα κι όλη την νύχτα δική τους.
Και τίποτα δεν μπορούσε να το αλλάξει αυτό.

Δηλαδή..... όχι ακόμα!!!

Αγαπημένες μου,
Μάθαμε και κάτι για τον Νικ ή μήπως όχι;
Περιμένω εντυπώσεις....
Μέχρι το επόμενο... 

xxx