[[ เครื่องบรรณาการกุกมิน ]] tribute tears kookmin

ลักลอบ

ผ่านไปเกือบหนึ่งสัปดาห์เจมินาสยังคงทำงานเยี่ยงทาส เขาต้องตื่นตั้งแต่ฟ้ามืดและเสร็จงานอีกทีก็ฟ้ามืดเช่นกัน งานทุกอย่างล้วนแต่ใช้แรงงานทั้งสิ้น เหนื่อยสายตัวแทบขาดแต่ก็ยังดีกว่าถูกขังหรือถูกฆ่าทิ้ง แต่ที่จีมินหนักใจอยู่ในขณะนี้คือความเงียบของผู้เป็นเจ้าชีวิต

จีมินไม่รู้ความเคลื่อนไหวขององค์กษัตริย์จอนอีกเลยนับตั้งแต่วันนั้น ไม่เห็นหน้า ไม่มีคำสั่งลงโทษเพิ่มเติมอะไร เหมือนจะดีแต่ในจิตใจกลับรู้สึกกังวล ไม่รู้ว่าพระองค์จะตัดสินใจทำอะไรหรือไม่ ทางธานาสจะมีผลกระทบอย่างไรบ้าง

"เจ้ายืนเหม่ออะไรจีมิน" ข้าหลวงจินเอ่ยถามขึ้นเมื่อเห็นทาสบรรณาการยืนนิ่งอยู่ เขามาสอดส่องดูจีมินอย่างเช่นทุกครั้ง คนตัวเล็กทำงานอย่างแข็งขันถึงแม้ดูเหมือนจะทำงานหนักไม่เก่งแต่จีมินขยันนักเขาเองอดชื่นชมในความพยายามของคนตัวเล็กไม่ได้แต่วันนี้คนตัวเล็กของเขาดูเหม่อๆ นะ

"เออ... ข้าเปล่า"

"เปล่า!? โกหกไปเรื่อย ก็เห็นๆ อยู่ ช่างเถอะข้าไม่ได้อยากรู้นักหรอก เร็วเข้ารีบทำงานข้าต้องรีบไปเตรียมตัวรับขบวณของแคว้นทางตอนใต้และแคว้นฝั่งบูรพา เหตุใดต้องมาพร้อมกัน! มิรู้หรือไงว่ามันวุ่นวาย" ข้าหลวงจินบ่นอุบ เขาต้องสูญเสียพลังงานมากโขเมื่อขบวณเครื่องบรรณาการของแคว้นต่างๆ มาถึง และนี้คงหมดแรงเป็นสองเท่า

จินเป็นข้าหลวงที่ขึ้นตรงต่อองค์กษัตริย์เช่นกันกับราชเลขาโฮป หน้าที่หลักๆ ของเขาคือตรวจสอบทุกอย่างภายในราชวังเขาจึงมีสิทธิพิเศษสามารถเข้านอกออกในได้ทุกที่และงานของเขาก็มีเยอะไม่แพ้กัน

"หัวเมืองแลแคว้นต่างๆ ต่างก็ส่งหญิงงามมาเพื่อส่งตัวให้กับองค์กษัตริย์กันทั้งนั้น มีแต่แคว้นของเจ้าที่ส่งโอเมก้าอย่างเจ้ามา ไม่รู้ผู้ปกครองเมืองของเจ้าคิดอะไรอยู่ ไม่รู้หรือไงว่าหากทำเช่นนั้นบ้านเมืองตัวเองจะตกอยู่ในอันตราย เฮ้อ! เห็นองค์ท่านพูดว่าจะส่งคนไปเมืองธานาสไม่รู้ว่าจะเป็นอย่างไร"