[[ เครื่องบรรณาการกุกมิน ]] tribute tears kookmin

ดวงใจแห่งข้า

°
°
°
°
°
°
°

"จีมิน..." สองมือยกขึ้นปิดปากตนเองไว้เมื่อเห็นภาพตรงหน้า มันน่าหดหู่ใจเหลือเกิน จีมินนอนจมกองเลือดอยู่บนพื้น ใบหน้านั้นซีดเซียวจนเหมือนคนใกล้หมดลมหายใจข้าหลวงจินน้ำตาร่วงเมื่อเห็นภาพตรงหน้า ไม่ต่างกับราชเลขาโฮปที่เอื้อมมือไปสัมผัสร่างของจีมินด้วยอาการสั่นเทา

"เกิด.. อะไรขึ้น" เสียงขาดหายและแผ่วเบาเหมือนจะขาดใจ ทำไมถึงได้มีชีวิตน่าเวทนาเช่นนี้ ทำไมกัน

"เด็กคงไม่รอดแล้ว" หมอหลวงมินพูดขึ้นด้วยเสียงที่จุกอยู่ที่ลำคอ พวกเขามาช้าไป ลูกของจีมินไม่อยู่แล้ว เลือดที่ไหลนองอยู่เต็มพื้นคือก้อนเนื้อที่ไร้วิญญาณของเด็กน้อย ทำไมถึงต้องทำกันขนาดนี้ด้วย หดหู่ในหัวใจเหมือนก้อนเนื้อส่วนนั้นมันบีบรัดจนจะขาด

มือเรียวเอื้อมไปจับชีพจรเพื่อวัดการเต้นของหัวใจ แผ่วเบาเกินไป

"เร็วเข้าพาจีมินออกไป" บอกกับสหายทั้งสอง เพราะน้ำเสียงที่ฟังดูวิตกกังวลทำให้ข้าหลวงจินและราชเลขาโฮปมองหน้าหมอหลวงอย่างต้องการคำตอบ

"อย่าเพิ่งถามอะไรตอนนี้ เราต้องช่วยชีวิตจีมินไว้ก่อน" ประคองร่างที่ไร้สติขึ้นหลังพวกเขาต้องพาจีมินออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด

สถานที่ที่ใกล้ที่สุดที่จะช่วยชีวิตจีมินได้คือห้องพักของหมอหลวงถึงแม้จะเสี่ยงที่จะเอาจีมินมาไว้ที่นี่แต่พวกเขาต้องเอาชีวิตจีมินไว้ก่อน ยาสลบที่หมอมินใช้ลมควันพวกทหารมีฤทธิ์แรงมาก พวกนั้นจะเคลิบเคลิ้มและหลับไปโดยจะไม่รู้เรื่องอะไรเลย

และไม่มีใครจะรู้เส้นทางลับไปได้ดีกว่าราชเลขาโฮปกับข้าหลวงจินอีกแล้วพวกเขาถูกเลี้ยงดูจากที่นี่มาตั้งแต่เด็กจึงเป็นเรื่องง่ายมากที่จะหลบหลีกพวกทหารยามได้

ห้องพักของหมอหลวงมินอยู่ชั้นสองของปราสาทที่อยู่ทางทิศใต้ของพระราชวัง ปราสาทแห่งนี้เป็นที่พักของแพทย์หลวงและเหล่าข้าหลวงตำแหน่งสูงทั้งหลาย ซึ่งวันนี้ปลอดคนเพราะพวกเขาต่างวุ่นวายอยู่ที่งานเฉลิมฉลองกันหมด