"ลลิซเจ้า!"
อัก!!
จีมินสำลักเลือดออกมาอีกระลอก
"เร็วเข้าสิเพคะ ไม่มีเวลาแล้ว" หล่อนยิ้มออกมา ปีศาจร้าย หล่อนมันปีศาจร้ายชัดๆ
"จีมิน..." องค์ราชันมองร่างกายสุดแสนจะเจ็บปวด เริ่มอ่อนแรงลงไปทุกที
"จีมิน" เอาแต่เรียกชื่อจีมินอยู่อย่างนั้น
"เร็วเข้าสิเพคะ พิษยาร้ายแรงนักถ้าช้าเพียงนิดคงได้เห็นกันเพียงเถ้าธุลี"
"เธอมันชั่วช้าลลิซ ชั่วช้า"
"หม่อมฉันชั่วช้าก็เพราะพระองค์จำไว้ด้วยเพคะ" องค์ราชันกัดฟันแน่นมองคนตัวเล็กที่กระอักเลือดออกมาอีกระลอก
ไม่ไหว... หัวใจเขารับไม่ได้ที่จะเห็นจีมินตายไปต่อหน้าต่อตา ไม่! เขาจะไม่ยอมเสียจีมินไปเป็นอันขาด
"ได้ข้าสัญญา ข้าสัญญาว่าเจ้าจะได้เป็นราชินีแห่งทานาซิเอเนียลลิซ ข้าสัญญา" ตะโกนออกไปอย่างเหลือจะอดแล้ว เพียงต้องการเอาชนะถึงกับต้องทำถึงขนาดนี้เชียวหรือ
"หึ! ให้ดื่มนี้สิ แต่... ตั้งแต่นี้ต่อไปมันกับพระองค์ต้องไม่เจอหน้ากันอีกตลอดกาล"
ยาถอนพิษถูกกรอกใส่ปากของจีมินด้วยมือของพระองค์เอง ทั้งภาวนาในใจขอให้ได้ผล ขอให้ลลิซไม่คิดเป็นเรื่องสนุก
ร่างเล็กถูกอุ้มขึ้นด้วยองค์เอง จีมินปลอดภัย ยาถอนพิษนั้นได้ผล เตียงในห้องพักของโรงแรมถูกใช้เป็นที่รักษาพยาบาลและหมอที่อยู่ในเมืองนี้ถูกตามตัวมารักษาอย่างเร่งด่วน
ถึงจะได้ยาถอนพิษแต่จีมินเสียเลือดมาก ยังไม่รู้ว่าจะเป็นอย่างไรต่อไป
"ไปตามหมอหลวงมินและข้าหลวงจินมา" บอกกับทหารที่เข้ามารับคำสั่งก่อนจะนั่งลงบนเก้าอี้ข้างเตียง มือข้างขวาแตะลงบนหลังมือของจีมิน ลูบเบาๆ วนอยู่อย่างนั้นก่อนจะสอดมือเข้าไปใต้ฝ่ามือเล็ก กุมมือน้อยๆ นี้ไว้ กุมไว้ให้แน่นๆ
YOU ARE READING
[[ เครื่องบรรณาการกุกมิน ]] tribute tears kookmin
Romance"กล้าดียังไงถึงส่งโอเมก้าชั้นต่ำมาเป็นเครื่องบรรณาการข้า เอาตัวมันไปขัง" . . "เจ็บ.." เสียงแผ่วเบาเหมือนใกล้จะหมดแรง น้ำตานองหน้าเพราะความเจ็บปวด ปากอ้าค้างไร้ซึ่งเสียงกรีดร้อง 'ลูกของข้าไม่อยู่แล้ว'