Herrera Series 6: Falling for Ms. Dangerous

Chapter 26

Chapter 26

TAHIMIK lang si Nathalie habang nakatanaw sa labas ng sasakyan. Malakas ang ulan kaya halos hindi na niya makita ang paligid. Gusto niyang makita ang magandang tanawin pero dahil sa makapal na ulan ay wala siyang maaninag na kahit na ano sa labas. Tanging ilaw lang ng mga pasalubong na sasakyan ang nakikita niya.

Niyaya kasi siya ni Carl na lumabas kaya naman pumayag siya dahil nababagot rin siya sa rancho.

She just want to forget about Beatrice and everything that she have said to her. Lalo na kay Lio. Hindi naman niya iyon sinasadya pero dahil sa galit niya ay nasabi niya iyon.

When realization hit her. She felt bad and unwell and stay in her room. She was so upset to herself that she didn't eat--or should she say, she doesn't like the food at all. Pakiramdam niya ay masusuka siya kaya naman natulog siya na walang laman ang tiyan.

Kinaumagahan ay ginising siya ng sakit sa tiyan at hilo. Wala naman siyang kinain pero pakiramdam niya ay may gustong ilabas ang sikmura niya.

She stayed inside the badroom for a couple of minute until she vomit. Hindi niya maintindihan ang sarili niya pagkatapos no'n. Para siyang mawawalan ng malay dahil sa hilo at namumutla pa siya. Akala niya ay dahil iyon sa gutom kaya bumaba siya para kumain.

But then. She saw the green apple on the basket full of different kind of fruit. She cried and she doesn't know why. 'It's just a green apple. It's not a big deal.'

Then she became moody. Mabilis siyang magalit kahit wala namang dahilan tapos kakalma kalaunan. Akala niya ay matatapos ang umagang iyon na kalmado lang siya, pero nang makita niya ang mga harvest na mangga at kulay berde ang mga ito, ay bigla na naman siyang umiyak.

She just doesn't like the color. She guess.

"Are you ok?" Carl asked.

She had forgotten about him already. Sa kakaisip niya sa mga nangyari sa kanya, nakalimutan niya na may kasama siya. Nawawala siya sa sarili.

She sighed. "Oo naman. Bakit?"

Carl looked at her in the rareview mirror. "Kanina ka pa kasi tulala. May  problema ba?"

"Just stress."

"Kailangan mo ring ipahinga ang sarili mo. Hindi mo kailangang magtrabaho nalang araw araw."

"Isang harvest nalang ang kailangan ko, then I can get that rest."

"I am just worried."

Ngumiti siya. "Thanks. But this is body. Alam ko kung kailan ako hihinto at kung kailan hindi."

Carl sigh in defeat. "After harvest. What will you do?"

Napaisip siya. "Mais at palay." Yeah. Hindi niya pwedeng iwanang walang tanim ang kakaani lang niyang lupa. Baka mapagalitan siya ng Lolo niya.

Bumagsak ang balikat ni Carl. Marahil ay naaawa na ito sa kanya. "Can you just leave it to Mang Tonyo? I am sure he will took care of it."

"Lolo will not be pleased if he finds out someone is doing my job."

"Gusto mo bang kausapin ko siya?"

"No, Carl. He'll think I ask you that."

"I am just worried about you." Bakas sa mukha nito ang pag-aalala. "Nakakalimutan mo ng babae ka parin. You also need to have fun."

"We don't need that." And I can't have fun. I am not in good mood.

"Kaya nga nilabas kita diba? I want you to have fun."