AGORAFOBİ🍓 |Jikook <tamamlandı>

<8>

    Israrla çalan alarma direnmeyi bırakarak gözlerimi keskin güzeş ışıklarına karşı açtım. Alarmı kapattım ve yataktan kalktım. Sabah rutin işlerimi yapıp hızla üzerime rastgele bir şeyler geçirdim.

    Anneme kahvaltı etmek istemediğimi söyledim ve çantamı alıp evden çıktım. Hiç bir şey hissetmiyordum.içimde daha önce hiç bilmediğim bir boşluk varmış gibiydi. Gittikçe boşluk büyüyüp akciğerlerime baskı yaparak nefes almamı engelliyordu.

    Boşluğun nedenini bilsemde düşünmemeye çalışarak okul kapısından içeri girdim.

    Kendi dersiliğimin koridoruna yöneldim ve dersiliğin kapısını açıp içeri girdim.

    Karşıma direk adının Hoseok olduğunu düşündüğüm çocuk çıktı. Bana hemen gülümsedi ve ayağa kalktı.

  "Merhaba Jimin. Hoşgeldin."

  "Merhaba"

    Huzursuzca elimle ensemi kaşıdım. Daralmış gibi hissediyordum. Düşüncelerim sanki beni ele geçiriyordu.

  "Hadi gel bahçeye çıkıp orada konuşalım."

    Onu kısa bir baş sallama hareketi ile onayladım.

    Gülümsemesi yüzünden hiç silinmiyordu. Aslında güzel bir gülümsemesi vardı. Jungkook bunu görse o da gülümserdi belki o derece kkkk

    Düşündüklerimle üzerime soğuk su dökülmüş gibi irkildim. Başımı salladım ve yürümeye odaklandım. Uzun koridorları geçerken adımlarımı hızlandırıp yanından yürümeye başladım.

    Binadan çıkıp bahçe kapısının karşısındaki boş banka oturduk. Saat erken olduğu için okulda pek fazla kişi yoktu. Hatta bahçede ikimizden başka kimse yoktu.

    Benimle konuşacağı Jungkook meselesini çok merak ediyordum. Tekrar huzursuzca yerimde kıpırdandım. Merakımı anlamış olmalıydı ki hemen söze girişti.

  "Seninle Jungkook konusunda konuşacağım Jimin-ah. Bu arada Jimin-ah dememin bir sakıncası var mı? Resmilik bildiren hitapları pek sevmiyorumda. Umarım sorun olmaz."

  "Ah hayır hayır. Sorun değil hatta böyle daha iyi."

  "Sizi Jungkook'un kendi stüdyosundayken gördüm Jimin. Ama asıl konu bu değil. Bu konuya daha sonra geleceğim."

    Bir anda ciddileşmesi beni bir hayli korkutmuştu. Ayrıca nasıl olurdu? Nasıl görmüştü?

    Neden suç işlemiş gibi hissediyordum ben?

  "Jungkook ile dans bölümünde partner olacaksınız. Bu da sürekli birlikte olacaksınız demek. Anlıyorsun değil mi?"

  "E-evet tabi"

    Konunun nereye gideceği hakkında en ufak bir fikrim yoktu. Sadece bekliyordum. Ne anlatmak istiyordu?

  "Jungkook pek sosyal biri değildir. Jungkook'u tanıyorum. Onun ailesi ve benim ailem yakındı sürekli buluşurlardı ama daha sonra Jungkook'un... yani bir şeyler oldu ve artık eskisi gibi buluşmuyorlar."

  "Ne oldu Jungkook'a?"

    Anlayamıyordum...

  "Onu sana zamanı gelince anlatacaktır. Benim söylemem uygun olmaz Jimin."

  "Benimle konuşmuyor bile, sürekli kaçıyor benden anlayamıyorum onu. Stüdyodayken onu gördüm. Çok güzel bir sesi vardı dinlemek istedim ve içeri girdim. Beni görünce bir anda telaşlandı. Ondan onu dinleyebilmek için izin istedim. Uzun bir süre düşündü ve daha sonra izin verdi. Onu dinledim. Bu...bu uzun süredir dinlediğim en iyi sesti. Sesini duyar duymaz rahatlatmıştı beni. B-ben ben ne hissettiğimi bilmiyorum... Sadece ona yakın olmak istedim, onunla arkadaş olmak istedim. Hoseok... Ben bilmiyorum ne istediğimi gerçekten sadece-.."