Martin Garrix & Dua Lipa ~ Scared To Be Lonely
Annemle ve Jihyoonla olan utanç verici konuşma sona erdiğinde yemek yemiştik. Ardından ödevim olduğunu söyleyerek odama adeta kaçmıştım.
Odamdaki sandalyeme oturup gülümseyerek Jungkook'un odasının penceresine bakıyordum.
Annem beni her seferinde şaşırtıyordu.
Jungkook'la olan ilişkimizin arkasında durup saygı göstermişti.
Telefonumdan gelen bildirim sesiyle telefonumu elime aldım.
Kookie:
Jimin, her şey yolunda
mı?
İyi misin?Minie:
Evet sevgilim her şey
son derece yolundaKookie:
Gördün mü?
Sana sakin olmanı
söylemiştim. İşte hiçbir
şey olmadı.Minie:
Seni çok seviyorum
Kook...❤️Kookie:
Bende seni,
bende seni çok seviyorum.Minie:
Seni özledim.Kookie:
O zaman gel.Minie:
Ne?Kookie:
Bende seni özledim.
Yanıma gel.
Lütfen.Minie:
İyi misin?
Bir şey mi oldu?Kookie:
Yanımda olmadığın
her saniye sana ihtiyacım
var.
Yakınımda olup
dokunamamak canımı
yakıyor.Minie:
Kook...
Geliyorum...Kookie:
Teşekkür ederim...Jungkookla konuşmamızın sonlanmasıyla telefonumu kapatıp cebime gelişi güzel koydum. Odamın kapısından hızlıca çıkarken kimseye görünmeden evden nasıl çıkacağım konusunda planlar yapıyordum.
Oldukça sessiz ve dikkatli olmam gerekiyordu.
"Park Jimin?"
Arkamdan gelen sesle irkilip gözlerimi kapattım.
Bu kadar beceriksiz olarak kime çekmiştim acaba. Daha ilk adımda yakalanmıştım.
Yavaşça arkama dönerken yüz ifademi değiştirdim.
"Ah anne merhaba. Naber?"
Kocaman gülümseyerek annemi oyalamaya çalışıyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AGORAFOBİ🍓 |Jikook <tamamlandı>
Fiksi PenggemarJeon Jungkook ilk kez birinin yanında titremedi... Park Jimin ise ilk kez birine korkuyla yaklaştı... -TAMAMLANDI-