Dark Secret (on-going)

D/S 30: FREEDOM of EXPRESSION

“Good evening, thank you for coming. We’re glad to have all of you here, and at the same time happy because of all the prestigious universities you choose to stay here with us, so thank you students. A warm welcome to our beloved Las Santidos. By the way, I’m your Professor Rodolfo Omega, hashtag your emcee this day,” pagpapatuloy ng nagsasalita sa entablado. Humalakhak pa itong pumalakpak.

       “Ah, Omega? Kaano-ano niya si Elias, Elizel, Eler—”

       “Elizar,” paglilinaw ni Alily na nakikinig pala sa pagmomomentum niya.

       “Whatever,” sagot na lang niya para matapos na ang diskusyon sa pagitan nila.

       “Bakit ba sobrang makakalimutin mo, Sindy? Ang bata-bata mo pa, e,” komento nito habang naghahalungkat ng laman ng shoulder bag. Ano na naman kaya ang hinahalungkat nito.

       “Bakit affected much, Alily? Name lang naman, kunware ka pang walang feelings sa mokong na iyon, e mukha kang tinamaan ng sibat,” biro niyang tinusok pa ang kilikili nito.

       “Aww, bakit nanunusok ka ng kilikili? Yucks,” iritableng anito na siyang mukhang diring-diri pa sa kaniya. Napatigil pa ito sa ginagawa habang tinititigan siya mula ulo hanggang paa.

      “Oa mo, Alily, diring-diri? Kilikili mo naman basa,” natatawang aniya.

      “Gaga,” sabay tingin sa paligid nilang may tumitingin na pala sa kanila. “Siraulo ka ba? Basa nga?” Tinusok pa nito ang kilikili na siyang ikinatawa niya.

      “Gaga, hindi naman—bastos, nagdeodorant ako, noh,” angal nito bago siyang pinalo sa kaliwang braso.

      “Ang sakit noon, mamaya mamumula na naman ito. Gaga ’to,” banat niyang hinamas pa ito kahit may suot naman siyang leather jacket.

       “Gaga, hinaan mo nga ang boses mo, nakakahiya ka. Attention seeker ka, gaga,” komento nitong lumingon pa sa paligid nila na siyang ikinalingon din niya. Nakatingin nga ang iba sa kanila samantalang ang iba naman ay pokus pa rin sa entablado na may patuloy na nagsasalita.

       “Sorry naman, nadala lang sa—”hindi niya natuloy ang sinasabi nang marinig ang paghalakhak ng nasa entablado. Naalala tuloy niya ang mga ito lalo na ang lalaking nakanumber four na upo. Gaya ng pinahiram nito, may hawak na naman itong itim na libro habang may suot pa rin na square eyeglasses sa mata. Hindi niya alam kung may naiintindihan ba ito sa binabasa o sadyang trip lang nitong magpalipat-lipat ng pahina.

       “Are you okay, Sindy,” pukaw ni Alily na siyang ikinalinga niya rito.

       “Ha—”wala sa sariling aniya.

       “Gaga, kanina pa ako nagsasalita rito hindi ka pala nakikinig. Ano bang problema mo, titig na titig ka sa lalaking nakahawak ng libro. Kilala mo?” tanong nitong lumingon pa sa lalaking tinitingnan niya.

       “Ha? Hindi ah, bakit ko naman makikilala ang mga iyan?” pasimple sagot niya habang pilit na umiiling-iling.

      “Gaga, hindi ka kasi nakikinig akala ko kilala mo muna. Tingnan mo, hindi mo rin narinig na sila ang Las Santidos Generals, kulang pa nga sila. Sino-sino pa kaya ang iba?” kinikilig na paliwanag nito na siyang mas ikinatanga at ikinalingon niya ulit sa mga ito. Hindi maari.

      “Huwag mo sabihing sila ang. . . .pati ang babaeng—”

      “Hoy, gaga, ano bang iniisip mo riyan. Tulala ka na naman. Nasisiraan ka na ba talaga ng bait, noong umaga ka pa,” iritableng komento na naman nito na siyang ikinalinga niya rito.