MAHPERİ/Texting

30. Bölüm

NOT: Arkadaşlar bölümü okurken yorum yapmak en kötü bölüm sonu sorularını cevaplamak çok zor olmamalı. Çoğu kişi yorumu geçtim VOTE bile atmıyor. Rica ediyorum en azından emeklerimin karşılığı olarak beğenip yorum yapmayı unutmayın. 

Herkese keyifli okumalar, hepiniz öpüldünüz :)))

Bölüm bir tık duygusal, isteyen duygusal bir şarkıyla yarasına tuz basabilir dflkghjdfjkhgjkfdhg

30. Bölüm

Sevgilim:  Ne demek istediğini anlamadım. Daha açıklayıcı olur musun?

Buz gibi mesajı içimi üşütürken gözyaşlarıma engel olamadım. Sen bana ne ara bu kadar duvar oldun..

Mahperi: Yeni sevgilini diyorum, çok seveceğine ve hep seveceğine inandırdın mı benim gibi?

Sevgilim: Ne sevgilisi?

Sevgilim: Bir sevgilim yok ama olsa da bu seni ilgilendirmezdi değil mi?

Mahperi: Haklısın, ilgilendirmezdi. Rahatsız ettim kusura bakma. İyi geceler. 

Sevgilim: Sahiden iyi mi geceler doktor?

Yazdığı şey beni ilk tanıştığımız güne götürürken gözyaşlarım durulmuş yerine sessiz iç çekişlerim kalmıştı. 

Sevgilim: Fotoğrafta ki kişi kız kardeşim. Saçlarını sarıdan siyaha boyadığı için tanımamışsın ama al bak buda önden fotoğrafımız. 

Sevgilim'den tek görünümlük bir fotoğraf..

Gerçekten de kız kardeşiydi. Ben, ben çok ayıp etmiştim. 

Sevgilim: Hem ne olurdu beni ilgilendirir desen ki? Ne olurdu ben seni çok seviyorum ve kıskanıyorum desen? Mahperi ben üç haftadır aşk kaybından ölüyorum.

Sevgilim: Ne olurdu çık gel desen?

Mahperi: Ben önümüze çıkan yokuşlardan yoruldum, o yokuşlarda birilerinin kan kaybetmesinden yoruldum. 

Sevgilim: Aşkımı kaybedeyim dedin öyle mi?

Sevgilim: Biliyor musun Ankara'nın her yeri yokuş ama ben her yokuşu aştım senin için. Ama haklısın bazı yokuşlar vazgeçilerek de aşılır.

Sevgilim: Sen vazgeçtin.

Mahperi: Sen ne yaptın?

Sevgilim: Yokluğunun acısını bastırmak için sokak sokak gezdim, filmler izledim, kitaplar okudum. 

Sevgilim: Hatta biliyor musun "Herakleitos gözyaşlarıyla, Demokritos ise kahkahasıyla acısını bastırdı." yazıyordu bir kitapta. 

Sevgilim: Ben ne yaptımsa bastıramadım.

Mahperi: Ben böyle olsun istemedim, ben bize bunu yapmak istemedim.

Sevgilim: Biliyor musun istemesen bu hale gelmezdi.

Sevgilim: Bize kıydın ama ben beni çok sevdiğini sanıyordum, fotoğrafımı taşımak isteyecek kadar çok, düşündüğünde gözlerini dolduran o adamdan çok sevdiğini sanıyordum. 

Sevgilim: Bize kıydın ama bana nasıl kıydın?

Mahperi: Yapma, yapma ben seni çok seviyorum böyle söyleme. 

Mahperi: Bedirhan ben en çok kendime kıydım.

Sevgilim: Normalde beni hayatında istemeyen bir kadının üstünü çizmem gerekirdi. Ama ben kıçı kırık bir kalemle senin üstünü çizmemek için inatlaşıp duruyorum.