17. Bölüm

1.2K 81 90
                                    

Arkadaşlar beğeni ve yorumlarınızı eksik etmezseniz bölümler daha hızlı gelir. Oy ve yorumlarınızı heyecanla bekliyor olacağım, keyifli okumalar..


Yasemin Yıldırım

Yasemin Yıldırım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

17. Bölüm


Silah sesi depoda yankılandığında öleceğime neredeyse emindim fakat boğazımı tutan eller gevşeyip üzerimdeki ağırlık kalktığında, bir nefes daha alabildiğimde öksürüklere boğulmuştum. Nefes almak bile zor geliyordu. Sonra onun sesi yankılanmıştı koca depoda. 

"Ulan soyunu sopunu s*ktiğim sen kimsin lan!" Bedirhan'ın güçlü ve gür sesi  tenimi ürpertirken adım sesleri de bir  o kadar sertti. Gözleri önce bana sonra kolundan vurduğu adama ilişmişti. İyi miyim diye hızlı bir göz taraması yaparken bakışları karnımda durmuştu. 

"Piç kurusu!" Öfkeli sesini duyduğumda artık karşısındaki adama acıyordum çünkü Bedirhan'ın cidden ne şakası ne acıması yoktu. Acıyla inleyerek, karnımı tutmuş ve doğrulmuştum. Bedirhan ise son hız üzerime gelmiş beni kollarının arasına almıştı. 

"Güzelim." Alnımı göğsüne yasladığımda güçlükle soluyordum. Boynumda pislik herifin parmak izlerinin çıktığına emindim. 

"Şu iti alıp bizim depoya götürün ve ben gelene kadar oynayın." dedi Bedirhan arkasında beliren kuzenleri ve kardeşine. İçlerinden biri adamı yaka paça götürürken diğerleri şerefsizin adamlarını dövmeye koyulmuştu bile. O sırada Bedirhan beni çoktan kucaklamıştı. 

"Bitti güzelim, benimlesin. Bende kal Mahperi." Başım geriye doğru düşerken gözlerim sadece gökyüzündeydi. 

"Çok güzel." dedim mırıldanmayla karışık buğulu bir sesle. "Çok güzel değil mi Bedirhan?" 

"Güzelim benimle kal, Mahperi sakın kapama gözlerini, güzelim az kaldı." Bedirhan'ı göremiyordum ama sesinde taşıdığı endişeyi hücrelerime kadar hissediyordum. 

Beni kurtarmıştı.

Benim için gelmişti ve nedense bunu zaten biliyordum. 

*****

"Uyanıyor sanırım." Bu sesin Çağla'ya ait olduğunu anladığımda gözlerimi kırpıştırıyordum. 

"Gözlerini kırptı gördüm."

"Aha yenge uyanıyor." 

"Yenge demesene kardeşime." Bu sivri dilli kişi Yaseminden başkası değildi. 

"Güzelim?" Allah aşkına Bedirhan, yeniden bayılmamı istemiyorsan şöyle deme.

Gözlerimi sonunda açtığımda küçük bir odada tonlarca kişi olmayı asla beklemiyordum. Bu kişilerin Bedirhan ve onun sevgili kuzenlerinden oluşmasını hiç hiç beklemiyordum. 

MAHPERİ/TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin