Jema's POV
Sa kasamaang palad hindi na nga nakapasok ang team ko sa Semis pero masaya na rin ako sa mga huling laban namin. Nanalo kami at tumaas ang standing ng team compared last season. Atleast ngayon nasa top 5 na kami. Hindi na kami kulelat tulad last time na isa lang ang napanalo naming laban.
Sa apat na taon ko sa Adamson madami na talaga akong natutunan. Naging malakas ako sa lahat ng laban. Hindi mapantayan ang experience ko sa team na 'to.
Talagang aalis ka na? Tanong sa akin ni Ciara na nangiyak ngiyak pa.
Oo eh. Kailangan na kasi. Tipid kong sagot sa kanya kasi naiiyak na rin ako.
Tuloy na ang alis ko sa team. Hindi ko na ilalaro ang last playing year ko. Graduate naman din ako sa kursong kinuha ko kaya tinanggap ko na ang offer ng Creamline na masala sa Philippine Volleybell Legue. Opportunity na rin ito para masala ako sa National Team. Yun talaga ang pangarap.
Gusto mo lang talaga sumama sa akin eh. Pagyayabang pa ni Fhen. Last playing year niya na talaga kasi.
Ano na ang mangyayari sa amin ngayon kung wala na kayong tatlo ni Ate Mylene. Naiiyak na tanong ni Berna. Napayakap ako sa kanya kasi humahagulgul na siya sa iyak.
Tahan na. Kakayanin niyo naman yan eh. Nandiyan pa naman si Joy at si Eli para sa Team. Dagdag ko pa.
Bakit kasi hindi mo na lang ilalaro ang last playing year mo eh. Naiyak na rin si May.
Guys. Huwag naman ganyan. Sabi ko at talagang humahagulgul na kami lahat sa kakaiyak.
Tumahan na lang kami ng dumating na si Coach Air.
Pinaliwanag niya ng mabuti ang mga nagging desisyon ko sa mahal kong team mates. Huminahon na rin sila at pilit nilang initindi ang mga mangyayari. Pagkakataon na rin para matuto silang lumaban na sila lang at hindi umaasa sa akin.
Kapag nanatili ako dito hindi sila mag grogrow kasi sa akin lang sila naka depende. Gaya nung kalaban naming ang Ateneo nung last season, Na pahinga ako dahil sa health condition ko kaya hindi ako makapaglaro. Ayun, hindi man lang umabot ng 10 points ang bawat set dahil sa akin lang sila naka depende. Dapat magiging malakas na sila ngayon kahit wala na ako.
Kakayanin niyo yan di ba? Naka supporta lang ako sa inyo. Sabi ko sa kanila at nag group hug kaming lahat.
Naghanda na para sa farewell party ang mg aka team naming kaya naisipan na namin ni Fhen na mag ayos ng gamit. Aalis na kasi kami ng Dorm.. Nauna na si Ate Mylene na umalis ng Dorm. Hindi niya na nga nagawang magpaalam. Siguro ayaw niya talagang ng mga ganitong iyakan.
Saan ka ngayon? Tanong k okay Fhen.
Uuwi na ng Bulacan. Ikaw ba? Laguna? Tanong ni Fhen sa akin.
Hindi. May kinuha akong apartment malapit kina Jia. Sasabay na kasi ako lagi sa kanya pag may trainings kami sa Creamline. Sabi ko sa kanya.
Di ba malapit lang yan sa Katipunan sina Jia? Tanong niya sabay smirk. Mapapalapit ka kay Deana.
Nahampas ko si Fhen sa likod. Huwag ka nga! Hindi naman si Deana ang dahilan kung bakit doon ako eh. Si Jia kasi .... Hindi ko na natapos ang sinabi ko kasi binatukan ako ni Fhen. Aray!
For the first time napagbuhatan niya ako ng kamay. Bwisit talaga. Ang sakit.
Puro ka denial. Tanggapin mo na sa sarili mo na masaya ka na mapalapit ka kay Deana. Sabi niya at yumuko. Para naman hindi nasayang ang sakripisyo kung pakawalan ka. Seryoso niyang tugon.
