AHALİ (2. SEZON)

ON BİRİNCİ BÖLÜM

Y/N: Selam!

Benden size bir kalp!

*

AHALİ 2. SEZON - ON BİRİNCİ BÖLÜM

# Daughtry - Waiting for Superman

Söylediklerini daha iyi işitmek için açık pencereye yaklaştım, başımı hafifçe camdan uzattığımda onları görebiliyordum.

''Neden Aleyna'yı almaya gittin?'' dedi Hakan merakla.

''Neden olacak, senin götünü kurtarmak için!'' dedi İlker ellerini öfkeyle havada sallayarak. ''Kızı restoranda bırakıp gitmişsin... Hem de ne için? Şebnem'i hastaneye götürmek için! Bi de bana kalpsiz diyorlar anasını satayım!''

''Minnettar olmadığımı sanma, öyleyim,'' diye açıkladı Hakan. ''İyi ki gitmişsin, yoksa hastanede işim uzadığı için Aleyna'ya verdiğim sözü tutamayacaktım.''

''Minnettar olma, akıllı ol,'' dedi İlker işaret parmağıyla şakağına vurarak. ''Şebnem'in kuklası olma.''

Hakan başını hareket ettirerek hak verdi. ''O günler geride kaldı. Dedim ya, bu sondu.''

İlker sakinleşti. ''Zaten öyle olmazsa sana Amerika'da verdiğim hızlandırılmış 'Nasıl İlker Arslanoğlu gibi olunur?' derslerinden bir bok öğrenememişsin demektir,'' dedi sırıtarak.

Hakan güldü. ''Las Vegas'taki kumarhanelerden, gece kulüplerinden falan çıkmamamız bana bunu öğretmek içindi yani?''

''İyi vakit geçirmediğini söyleyemezsin hermano.''

''Paraşütle atladığımız zamanki kadar değil.''

''Bahamalar'da köpekbalıklarıyla kafes dalışı yaptığımız zamana ne demeli?'' diye hatırlattı İlker.

Bunlar ikisinin Amerika'da yaptığı delice şeylerden yalnızca bir kaçıydı.

Geri döndüklerinde çılgınlıklarını bize uzun uzun anlatmışlardı ve Atakan, Atakan ve benim ağzımız açık kalmıştı.

Şaşkınlığımız Hakan gibi temkinli birinin kendini böyle tehlikeye atmasındandı, İlker'in korkusuzluğu ona da geçmiş gibiydi.

İlişkileri de değişmişti, önceden pek iyi anlaşamazlardı ama şimdilerde aralarından su sızmıyordu.