AHALİ (2. SEZON)

ON SEKİZİNCİ BÖLÜM

AHALİ (2. SEZON) - ON SEKİZİNCİ BÖLÜM

# (HAEBIN (gugudan)) - Forever Love

''Neyse, hadi soğutmadan yemeklerimizi yiyelim.''

''Bence de.''

Masadaki yiyeceklerden hangisinden, ne kadar istersek o kadar alıp tabaklarımıza koyduk. Ben hepsinden, Hakan ise bazılarından çokça almıştı ki bunu fark ettiğimde utanmıştım. Ama karnım açken ve bunca sevdiğim yemek önümdeyken nasıl kendimi tutabilirdim ki? Tutamamıştım işte.

İştahım utancıma baskın çıkarken ilk lokmamın tadına baktım, çok lezzetliydi. Çabucak bir parçayı daha ağzıma attım ve ardından bir tane daha...

Başımı yukarı kaldırdığımda Hakan'ı beni izlerken buldum, tabağı hiç dokunulmamış bir şekilde duruyordu. ''Neden yemiyorsun?'' diye sordum.

''Yemek yiyişini seyrediyorum.''

''Niye? Daha önce görmediğin bir şey değil,'' dedim anlamayarak.

''Evet, birçok kez gördüm. Ama hiçbirinde şu andaki gibi özgürce seni izleyemedim. Ya da 'Çok tatlısın' diyemedim.''

Saç çizgimden köprücük kemiklerime kadar kızarmıştım, Hakan dürüstlüğüyle beni hem duygulandırıyor, hem de ne söyleyeceğimi, ne yapacağımı bilemez bir duruma getiriyordu.

Aklıma gele ilk şeyi konuştum. ''Ama sen böyle bana bakarken ben yemek yiyemem ki...''

Alçak sesle güldü. ''Romantizmi mahvettin.''

''Üzgünüm. Romantizme alışık olmadığım için bu tarz şeyler dediğinde elim ayağıma dolaşıyor...''

''Üzülme. Alışık olmandansa seni alıştırmayı gözüm kapalı tercih ederim,'' dedi gülümseyerek. Benim dudaklarım da onunkilere katılırken şöyle devam etti: ''Neyse, hadi yiyelim.''

''Bana bakmayı sürdürecek misin?''

''Bakmayayım mı?'' Gözlerini kapattı. ''Böyle mi durayım?''

''Hayır tabii ki de... Öyle uzun uzun bakma,'' diye cevapladım.

''Çok zor bir şey istiyorsun,'' dedi göz kapaklarını açarak. ''Ama tamam, yapmaya çalışacağım.''

**

Bana özel hazırlanan tatlıları da tıkınmış, içkilerimizi içiyorduk. Sohbet ederken konu Hakan'ın yazın İlker'le birlikte çıktığı Amerika yolculuğuna gelmişti.

''Sana o yolculuktan pek bahsetmedim... Aslında bilerek yaptığım bir şeydi bu.''

''Niye?'' dedim hayret içinde.

''O yolculuğun nedeni sendin desem, ne dersin?''

'''Ne alaka?' derim,'' diye yanıtladım.

Konuşmadan önce bekledi. ''Ben senden hoşlandığımı yeni anlamadım Aleyna,'' diye girişti söze. ''Gittiğin – düzeltiyorum, babanın seni götürdüğü gün anlamıştım... İlker fark etmemi sağlamıştı, hatta seni dansa kaldırmam için üstelemişti.''