School Of Elites 👑

School of elites ( 2 )

Chapter 2

Moon 's pov

Maaga akong nagising salamat sa alarm kong ang sarap na lang ibato, panira ng tulog naligo ako at nag bihis naka civilian ako dahil dun ko pa kukunin sa school ang mismong uniform ko bumaba ako pag katapos kong asikasuhin ang sarili ko.

"Morning" Bati ko sa parents ko.

"Morning baby moon! Here's your pancake with shape of your name" My mommy said saka nilapag sa harap ko ang plato kong may pancake nga at moon shape.

"Thanks mom" I told her ngumiti naman sya.

Nilagyan naman ni daddy ng strawberry syrup ang pancake ko hindi na ko nag reklamo dahil favorite ko yun. My parents are the best in the whole wide world for me, kasi kahit busy sila ay hindi sila nawawalan ng time para saken.

"Hahatid na pala kita moon" Sabi ni daddy.

"Wag na po dad kayang kaya ko na po" I told him.

"No need to worry about me, kayang kaya ko ang sarili ko" Dagdag ko pa ng makita kong nag aalala saken ang mga magulang ko.

"Pero anak?"

"Tingin ko naman sugar she's will gonna be fine, para namang hindi mo kilala ang unija iha natin" Sabi ni daddy kay mommy.

"Hay nakoo wala talaga akong panalo sa inyong dalawa" Sabi ni mommy samen tumawa kame saka namin niyakap si mommy ni daddy.

Pag katapos ng ka dramahan slash kain namin ay agad din akong umalis nag commute ako papunta dun gaya ng plano ko, nag open din ako ng Facebook ko and i saw lulu's message.

* Lulu:

Hi moon!! Musta ang school? Sana walang umapi sya nakuu! Pag meroon talaga kahit ayaw ng parents ko uuwi talaga ako jan at reresbakan ko yang naapi sayo! Message ka ah.. Ingats love you *

"Over protecting masyado" Sabi ko na lang saka pumara ng makita ko na ang sign ng school.

Tiningnan ko ang mapa na nasa phone ko at nanlumo ako dahil fifteen kilometers ang kailangang lakarin papunta dun jusmiyo naman! Naka heels pa man din akooo!!

"Need a ride sweet cake?" Sabi ng isang boses.

Hindi ko na lang nilingon ang nag salita at nag lakad na lang ako sana naman hindi ako mag kapaltos nento kawawang paa ang matatamo ko nento kung alam ko lang sana binaon ko na lang tong heels ko psh.

Habang nag lalakad ako ay nag pasya na din akong mag reply kay lulu baka pag nagising sya at seen lang ang ginawa ko baka magalit yun at mapatawag sa messenger ko ng wala sa oras may pag ka OA pa naman ang babaeng yun.

* to : lulu

Well ngayon ay nag lalakad na ko papasok ng school well hindi ako oriented na fifteen kilometres ang layo ng lalakarin papuntang school naka heels pa man din ako what a first day right? But don't worry i can manage naman, at ikaw ang mag ingat jan ahh balita ko madaming loko jan. I love you too study hard okey.. *

Ng mag send yun ay nag log out na ko saka ko tinago ang phone ko sa bulsa ko, hindi ko alam kung gaano na ko kalayo sa binabaan kong sign kanina pero tingin ko ay wala pa ko sa kalahati.

"Transfer student?" Sabi ng isang boses.

Ugh..

Nilingon ko ang nag salita at laking gulat ko ng makakita ako ng dalawang tao mag kamukang magg kamuka sila as in! Parang double ganger ang peg nilang dalawa nakadungaw sila sa isang mahabang kotse.

"Hikaru? Is she deaf?" Tanong ng isa sa kapatid nya.

"Kouru i don't know either do you know to do some hand gestures?" Tanong naman ni kouru daw.

Psh! Napag kamalan pa kong bingi ng dalawang to.

"I dunno any sign language Hikaru" Nakapout na sabi ni kouru kay Hikaru

Hinawakan naman ni Hikaru ang baba ni kouru saka nilapit sa kanya na para bang hahalikan na nya eto ewww...

Ano to? Family stroke?

"It's okey kouru i don't know about that thing too" He said

"Hikaru"

"Kouru"

Psh ewan ko sa mga to baliw nag simula na ulit akong mag lakad dahil napipiga na ang utak ko sa dalawang yun. Abnormal ata psh nag lakad na ulit ako at nakita ko namang nakasunod nanaman ang kotse ng kambal na abnormal.

"Our school is too far you will get yourself late" Sabay nilang sabi.

Like they Reapeting each other's sentence.

"How far?" I ask

"More kilometers if you still walking you will gonna be late in your three subjects" Sabay nanaman nilang sabi.

And what the F?! Three subjects agad ang malalaktawan!? OMG!? Ganun kalayo?!

"Hop in!" Sabay nanaman nilang sabi.

"What if someone sees me?" Nahihiyang tanong ko.

"Its alright! We will protect you from them" Both of them said.

Kailan ba sila hindi mag sasabay na mag sasalita? Naloloka na ko sa kanila. Dahil no choice ako ay sumakay na ko nasa limousine naman sila nasa harapan nila akong dalawa and i saw them mag katabi naman sila at mag kamukang mag kamuka.

"Your Hikaru right?" Turo ko kay Hikaru na nasa left ang bangs nya.

"Yeah!" Sagot ni Hikaru.

"And your kouru?" I said saka tinuro si kouru nasa right naman ang bangs.

"Yeah!" Sagot nya din.

"And you are??" Sabay nanaman nilang tanong.

"Moonia Red Dion you can call me moon or red" nakangiti kong sabi sa kanilang dalawa nag katinginan silang dalawa na para bang nag kakaintindihan sila o may sarili lang silang lengwahe na sila lang ang nakaka alam.

"okey we will call you moonred" they said in chorus again.

"moonred?? Hindi kaya masyado ng mahaba yun?" i asked both of them.

Nagkatinginan nanaman sila saka tumango.

"its okey at least unique" kouru

"and i agree.." hikaru

Papaanong di sya a agree ehh kambal nya yung nag suggest.

"we are here" they say in chorus.

Napatingin ako sa labas ng bintana and i saw a big gate na kulay itim na may malaking ibon na may malaking arrow, sa puso nito at tumutulo pa ang dugo.

"totoo bang ibon yan?" i ask them.

Tumango silang dalawa with a a big grin on their faces nakakatakot ang dalawang to.

"Moonred welcome to School of elites" yan ang sinabi nilang dalawa.

Okey.. School of elite here i come..

---

Voteeee...