MSN2 Chap7 ~ New Beginning
“and maybe that was the biggest mistake of my life and maybe I have been moved on since that night…”
COE bldg, Room 202. ICT2. 10: 30am
Sigurado na ako dito. Pinag-isipan ko to ng sampung beses. Alangan malamangan ako ng kutong lupa na yun na pumoporma kay Keyla. Eh ako naman talaga ang nauna at oroginal. Madamot na kung madamot. Eh ako kaya nauna.
Kahit pano, nawawala ang inis ko sa sarili ko. Alam ko kasing kahit pano, mababantayan ko sya at di ko sya basta-basta isusuko. May pangako kami sa isa’t isa. Take note, DALAWA kaming nangako. At kung di nya man matupad, ako, narito pa rin naman ako para tumupad nun.
Siguro nga, baliw na ako. Baliw na kasi nagmamahal ako ng isang taong di ko maalala. Nagmamahal ako ng isang taong di ko alam kung matatandaan pa ako. Pero wala akong pakialam. Alam kong makakaya ko. Naniniwala ako sa happy ever after kahit parang ang bading-bading pakinggan. Haha. So what? If happy ever after with Keyla naman di ba, why not?
As long as natatandaan ko ang pangako nya, di ako susuko. Dahil alam kong one day, maaalala nya ako.
Naglalakad na ako sa may hagdan. Wagas lang talaga ang kaba ko. Sigro nga first time ko to gagawin at hindi ko naman field ang pagtuturo pero ok na to. At least.
Here I am. Dugdug dugdug.. aish.. hey you crazy heart of mine... wag kang pasaway.. only this time, hear me.
“Good Morning Class...”
Tahimik lang ang lahat. Nakita kong nakatingin saken si Keyla at halatang gulat. Si Mica naman, nakangiti lang na parang sinasabi, “GO GAB!”. Si Dwayne naman, nakasimangot. Basta kalo-halo ang reaksyon nilang lahat.
“Good Morning Sir.” Bati nilang lahat na nakatingin sa akin. Ang saya ng feeling. For the first time, dati ako ang bumabati nun sa loob ng classroom at pag may nasasalubong ako na prof.
“you may now take your seats...”
“thank you...”
“okay.. I am Anthony Gabrielle Lozano, and I will be your instructor in ED6, Assessment of Learning. I am a graduate of BSIT in STI Colleges, Tanay Branch. Any question?”
May nagtaas ng kamay.
“Okay.. yes miss...”
“Sir, why is it that you choose to teach instead of getting a job in line with your course?”
“that may be a personal question... I choose not to answer it... I’m sorry.. any other questions please?”
May isa pang nagtaas ng kamay dun sa likod ni Keyla. Hindi tuloy maiwasan na mapatingin ako sa kanya. Napakatahimik nya. Ano kayang iniisip nya?
“sir, if you won’t mind, do you have a girlfriend?”
Nagtilian naman yung mga estudyante. Grabe lang. Naalala ko yung unang beses kong umapak dito. Wagas lang makapagbulungan ang mga tao, kala mo di ko naririnig.
“i do not have a girlfriend....” I said shortly. “coz I am still waiting for somebody to come back...”
Tumahimik yung buong klase. Si Keyla naman, napatingin lang saken. Halatang nagulat sya sa sinabi ko. Si Mika naman, nakangiti lang habang si Dwayne, napasimangot bigla. Ano ka ngayong kutong lupa ka ha? Di ako aatras sa laban natin noh. May the best man WIN. Isipin nya na lang na nasa THE HUNGER GAMES kaming dalawa at isang tao lang ang pwedeng matirang buhay at winner.
Okay... lumilipad ang utak ko.. so much for daydreaming.
“Ok.. if there is no more question, kindly introduce yourself one by one. Please start there.”
Tinuro ko yung isang estudyante sa may kaliwang banda.
......
Ang totoo nyan. Ang bigat ng pakiramdam ko. Gusto ko lang... marinig si Keyla na magsalita. Gusto ko lang ngitian nya ako... gusto ko lang... na maalala nya na ako... hindi ko na nga napapansin yung mga estudyanteng nagpapakilala eh... hanggang dumating na sa kanya.
“Good Morning everyone... I am Keyla Sharey Ramirez, 17. Thank you.” Ngintian ko sya. Pero di sya ngumiti pabalik. Yun yung masakit na parte. Ang hirap ba ngumiti? Bakit pag sa iba, ang dali lang niya ngumiti?
“Dwayne Gio Joaquin... 18, I am a transferee from BSU. Thank you.” SARCASTIC. I could feel it. Halatang nakikipagplastikan saken tng lalaking to ah.
“Mikaela Dawn Fontes, 18. Nice to meet you.”
At natapos silang lahat.
“OK class. Now that we know each other already, I wanna know why you chose this course?”
Nagtaas ng kamay si Dwayne. Tss. Abnormal tong kutong lupang to.
“Yes Mr. Joaquin.”
“Sir, I chose this course simply because I was inspired by Keyla.” Kumag to. Inspired by Keyla daw oh. Pasikat ka talaga Dwayne. Sarap mo ihulog sa balong malalim na pinagtataguan ni SADAKO, tapos ipapaFLOOD kita kay SIMSIMI.
“May you please tell us the whole story?”
“sure sir.. actually, I really did not start as an educ student. At first, I was an Engineering student at BSU, just then before the enrollment, I saw Keyla, trying to teach kids in the roadside how to read. I was inspired by her because I saw the kids really do love her. That day, we knew each other and during the enrollment, I shifted my course.”
Nagpalakpakan yung mga estudyante. Manghang-mangha sa sinabi ni kutong lupa. Sus. Parang yun lang.
“SIR!!!!!!” nagulat naman ako sa pagkakasigaw ni Mika. Spell LOUDSPEAKER.
“yes, Ms. Fontanilla, do you wanna share too?”
“No sir, I was asking for your permission to allow me to go to the comfort room! You’re not listening sir, I was repeating it all over again...” adik talaga si Mika... panira ng moment
“okay...”
“now class........”
** Natapos ang buong period at lumipat naman ako sa kabilang section para dun naman magturo. Kahit pano, relieved na rin sa mga pinoproblema ko.
I was walking along the COE pathway. Kakalabas ko lang ng faculty room at di sinasadyang may nabangga ako.
“Naku Sorry Miss...” sabi ko habang pinupulot yung mga nalaglag nyang gamit sa sahig. Then I realized na may class record sa mga gamit nya which means di sya estudyante.
“ok lang... ako naman yung di tumitingin sa dinadaanan ko eh...”
That moment, I look at her face and I saw her...
“I’m Danre Hyacinth Torino... bago lang din ako dito... I’m teaching Computer subjects sa freshmen... nice meeting you Mr. Lozano.”
”you know me?” Nagtataka kong tanong..
“oh yes.. narinig kitang nagpapakilala sa klase mo kanina... I was just passing in front of room 202 that time.. and you know, pinag-uusapan ka ng mga estudyante dito..”
“oh talaga? Anyway, nice meeting you Ms. Torino..”
“Hyacinth na lang...” and we shake hands
“same here.. so pano, late ka na yata sa next subject mo?”
“ay oo nga pala.. sige, I gotta go.. see you later...”
I turned back.. too good may kakilala na ako sa faculty.. nakakailang kasi pag di mo ka-age ang kasama mo..
“ay wait! Gab, sabay na tayo mag-lunch.. pwede?”
“oh sure...”
While walking again, I saw Mika... at inisnaban ako..
Hala anong nangyari dun?”
BINABASA MO ANG
My Sweet Nightmare~My Sweet Nuisance(COMPLETED)
Teen FictionI don't want to wait........ if you're not coming.... I don't want to dream..... if it won't be real.... I don't want to fall for you... coz I'm afraid that you won't fall for me too....... yeah.. I've been waiting... waiting for you to see me... wa...