မ်က္လံုးစံုမွိတ္အိပ္စက္ေနတဲ႕ခႏၶာကိုယ္ေလးက
ေသးငယ္လြန္းေနတာျခံဳေပးထားတဲ႕ေစာင္
ေအာက္မွာေပ်ာက္ကြယ္ေတာ့မတတ္။
ျငိမ္ျငိမ္သက္သက္ေမွးစက္ေနေပမဲ႕ အသက္
ရူသံေတြကမမွန္ ။တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ နႈတ္ခမ္း
ပါးကတိုးဖြဖြေယာင္လိုက္ မ်က္လံုးေတြခပ္တင္း
တင္းမွိတ္ျပီးျပန္ျငိမ္က်သြားလိုက္။တစ္ညလံုး
အိပ္မေပ်ာ္နိုင္တာ သူနွစ္ျခိဳက္တဲ႕အိပ္ေနတဲ႕
အခ်ိန္ေလးေတာင္ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းမရွိနိုင္ရွာ
ေတာ့။ခက္ခက္ခဲခဲအိပ္ေပ်ာ္ဖို႕ျကိဳးစားေနခဲ႕သူ
က မ်က္လံုးေတြမွိတ္စက္သြားတာမိုးေသာက္
ခါနီးအခ်ိန္မွ။ဒါေတာင္နွစ္နွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္
မအိပ္ေပ်ာ္နိုင္ပါလား။
ဘယ္ေလာက္မွအိပ္ေပ်ာ္သြားတာအခ်ိန္မျကာ
ေသး။တစ္အင္းအင္းညီးညဴျပီး ကိုယ္ေသးေသး
ေလးကဟိုဘက္ဒီဘက္လႈပ္ရွားလာျပန္တယ္။
လူကပင္ပန္းလို႕အိပ္ခ်င္ေနတယ္ စိတ္ကမအိပ္
နိုင္ရွာတာ မ်က္လံုးေတြကမပြင့္နိုင္ဘဲမ်က္နွာ
ေလးကျဖဴေဖ်ာ့ေနတာ။ေနာက္ဆံုးအိမ္မက္က
ေနေယာင္ယမ္းထလာတဲ႕သူလိုမ်က္လံုးစံုဖြင့္ျပီး
အိပ္ေပ်ာ္ေနရာကျပန္နိုးလာျပန္ျပီ။
အခန္းတံခါးဝေထာင့္ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ
ထိုင္ျကည့္ေနရာကေနျမန္ျမန္ေျပးထူလိုက္ရ
သည္။ေမ့လဲျပီးေခါင္းမူးေနတာကို နိုးတာနဲ႕
ခ်က္ခ်င္းထထိုင္ရလား။ဒါေတာင္ဘယ္ေလာက္
မွလဲမအိပ္ရေသးဘူး။ေပြ႕ထူေပးထားတဲ႕နီးကပ္
လြန္းတဲ႕အေနအထားမွာခံစားေနရတဲ႕ကိုယ္
ေနြးေနြး။အေနာက္ကေနသာမထိန္းထားေပးရင္
ေခါင္းမေထာင္နိုင္ျပန္လဲက်မဲ႕အေနအထား ။
ေခါင္းအံုးကိုနံရံမွာကပ္လိုက္ျပီးေနာက္ေက်ာမွီ
ေပးလိုက္ေတာ့ အားအင္မဲ႕မွီခ်သည္။ေလ်ွာက်
ေနတဲ႕ေစာင္ကိုကိုယ္တစ္ပိုင္းျခံဳေပးလိုက္ေတာ့
မ်က္နွာငယ္ေလးမွာ ျငိမ္သက္ေနျပီးလုပ္ေပး
သမ်ွကိုဘာမွမေျပာ။
အိပ္ေရးမဝတာထက္ မ်က္ဝန္းေတြက
ျငိမ္သက္လြန္းေနလို႕စိုးရိမ္စိတ္ပိုျကီးရသည္။
"သက္သာလား...ေခါင္းမူးေနေသးလား"
"မင္းတစ္ညလံုးမအိပ္ဘူးလား"
