ရက္သတၱပတ္တို႕ကုန္ဆံုးျပီးပထမဆံုးလပတ္
စာေမးပြဲေျဖဆိုခ်ိန္တို႕ပင္ေရာက္ရွိလာေတာ့မည္။အခုထိက်ဴရွင္မတက္ရေသး စာေတြလဲမလုပ္
ခ်င္ေပမဲ႕ေက်ာင္းစာေတြကိုေတာ့အိမ္ေရာက္ရင္ေသခ်ာျပန္လုပ္ေနမိသည္။ စာေမးပြဲက်လို႕မျဖစ္
အလယ္တန္းကလိုေပေပေတေတဆက္ေနလ်ွင္ဆယ္တန္းအတြက္အလားအလာမေကာင္းနိုင္။
တစ္ေယာက္ထဲစက္ဘီးစီးလာရင္းေက်ာင္းေရွ႕
ပင္ေရာက္လာျပီ။ကားေတြဆိုင္ကယ္ေတြအသီးသီးနဲ႕လာပို႕ျကတဲ႕ထဲကေနထြက္လာတဲ႕ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြ ။ ျမင္လိုက္ရတဲ႕
ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြျကားက
ထမင္းခ်ိဳင့္ေလးကိုင္လ်က္မတ္တပ္ရပ္ေနတဲ႕
ထက္ျမတ္ထည္ဝါ။လူေတြဒီေလာက္မ်ားေန
တာေတာင္တစ္ေယာက္ထဲလင္းလင္းရွင္းရွင္း
အရွိန္အဝါေတြနဲ႕ေတာက္ပေနတာဒီေကာင္ေလးရဲ႕ေရွးကုသိုလ္ကံပဲလား။
မျမင္သလိုငာမ်က္နွာအျမန္လႊဲရန္ျကိဳးစားလိုက္
ေပမဲ႕ကားေပၚကေနဆင္းလာျပီးေခါင္းလံုးဆီကို
ေလ်ာက္လာတဲ႕ေကာင။္ဇြဲခန့္မင္းသူ။အခန္းထဲမွာအျမဲangry birdလုပ္ေနတဲ႕ထက္ျမတ္ထည္ဝါကေတာ့အဲ႕ေကာင္နဲ႕ေတြ႕တိုင္းျပံဳးေနေတာ့တာဘဲ။ဒါလဲငါနဲ႕မဆိုင္ပါဘူးေလ။
ျပံဳးရႊင္စြာယွဥ္တြဲလ်က္ေက်ာင္းတံခါးအေပါက္ဝထဲလမ္းေလ်ွာက္ဝင္သြားတဲ႕သူနွစ္ေယာက္
အေနာက္ကေနစက္ဘီးကိုအရွိန္တင္နင္းျပီး
သူတို႕ေနာက္အျမန္လိုက္မိသည္။နီးကပ္လာတာ
နွင့္အမ်ွအေနာက္ကေနထက္ျမတ္ထည္ဝါ
အနားကိုကပ္ျပီး စက္ဘီးကို ျမန္ျမန္နင္းလိုက္
သည္။ ျမန္လြန္းေသာအရွိန္ေျကာင့္ေခါင္းလံု
ေဘးနားကအျဖတ္မ်က္နွာကိုေလေတြပင္တိုက္
လာျပီး သူ႕နွလံုးေအးသြားသည္။ေဘးက
နွစ္ေယာက္ကေတာ့သူမွန္းေတာင္မသိ
ေလာက္ေပမဲ႕ နွစ္ေယာက္လံုးကိုေအာင္ျမင္စြာေက်ာ္ျဖတ္ျပီးမ်က္နွာမွာအျပံဳးေတြျဖစ္ထြန္းလာ
သည္။
ဖိနပ္ကိစၥျဖစ္ျပီးေနာက္ပိုင္း သူထက္ျမတ္ထည္ဝါကိုအတတ္နိုင္ဆံုးစိတ္ထဲမထည့္မိေအာင္ထိန္းျပီးေနသလို အေရွ႕တန္းကိုလဲမျကည့္မိေအာင္ေနသည္။ဟိုေကာင္ေလးကေတာ့အစထဲကသူ႕ကိုရွိတယ္ကိုမထင္သလိုသူ႕ဘာသာတစ္ေယာက္ထဲ
ေနျမဲ။ရင္ထဲမွာတစ္ခုခုဟာေနသလိုျဖစ္ေနေပမဲ႕
သူအဆင္ေျပပါတယ္။စာေတြဘာေတြေတာင္
ျကိဳးစားေနျပီးေက်ာင္းတက္ရက္ေတြကို
အဆင္ေျပေျပျဖတ္သန္းေနတယ္။
