Changbin
"Yo, binnie! San ka nanaman galing, huh?"
Bungad sa akin ni Felix ng makapasok na ako sa opisina ko. I sighed and sat on my swivel chair.
"May pinuntahan lang ako. At tsaka, bakit ka nandito sa opisina ko?"
"Eh akala ko kasi nandyan ka. Kaya hinintay kita."
Sabi nya habang pinaglalaruan yung mga ballpen ko.
"Is there something you want to tell me?"
"Hmm, yes."
Sabi nya at tumayo. Naglakad sya papalapit sa akin.
"Pumunta kasi kanina dito si you-know-who."
Pabulong nyang sabi kahit na wala namang makakarinig na iba.
"Sino??"
"Si Tiffany."
Sabi nya. Napahinga ako ng malalim at binuksan na yung laptop ko. She's always going here, what's new?
"Lagi naman syang pumupunta dito eh."
"Pero dude, kasama nya Papa nya. I overheard them talking about your engagement. At gustong ituloy iyon ni Tiffany na sinang-ayunan naman ng Papa nya at ng Papa mo."
Sabi nya at natigilan naman ako sa ginagawa ko. I thought my Father cancelled that damn engagement? Bakit sumang-ayon sya bigla?
"Dude–"
"Dito ka muna. Kakausapin ko lang si Dad."
Sabi ko at tumayo na tsaka naglakad palabas ng opisina ko. I went straight to my Father's office. I sighed before knocking on his gigantic door.
"Come in."
Sabi nya at agad ako pumasok. I saw him busy reading some files. I heaved a long sigh before talking.
"Dad, bakit bigla kang pumayag dun sa engagement? I thought you already cancelled it?"
Diretso kong sabi dahilan para matigil sya sa pagbabasa at tumingin sa akin. He put down his glasses and inhaled deeply.
"I did. But, Tiffany really wants to marry you. She begged me and I have no choice–"
"So you agreed to that fucking engagement?"
Sabi ko at nag-iba naman yung expression ng mukha nya.
"Changbin–"
"Tell Tiffany that I don't want to marry her! She shoud marry someone else, not me!"
Sabi ko at di ko na napigilang isara tong kamao ko dahil sa inis. Magsasalita pa sana sya pero tumalikod na ako at agad na lumabas sa opisina. Pagbalik ko sa opisina ko ay nakita ko si Tiffany. Great.
"Felix, pwedeng lumabas ka muna saglit?"
Utos nya kay Felix. Ang kapal talaga ng pagmumukha nya. Wala na syang nagawa kundi lumabas nalang. Ng makalabas na sya ay ngumisi naman sa akin si Tiffany.
"Hello, darling!"
"Ano nanaman ba gusto mo?"
Iritado kong tanong sa kanya. Naglakad sya papalapit sa akin at ibinalot yung kamay sa leeg ko.
"Ikaw lang naman ang gusto ko, Changbin. I want you to be my husband."
Sabi nya at inilapit yung mukha nya sa akin. Before she could kiss me I quickly pushed her face away. I glared at her.
"Wag na wag mo akong lalapitan."
Sabi ko at maglalakad na sana pabalik sa desk ko pero bigla nya nalang hinawakan tong braso ko.
"Changbin, I love you! I really do! Kaya gusto kong magpakasal tayo. Please.."
Sabi nya. I chuckled and moved my arm away from her grip. I looked at her straight in the eye.
"Sa tingin mo ba, hindi ko alam yung totoong dahilan kung bakit gusto mong magpakasal sa akin?"
I said and she suddenly became nervous. I knew it.
"C-changbin–"
"Gusto mo lang magpakasal sa akin dahil ako na ang susunod na mamumuno dito. You don't love me, you just want my money. My wealth. Tama ako hindi ba?"
Tanong ko at napaiwas naman sya ng tingin sa akin. Of course, I'm not that stupid to not notice it. Right from the very beginning, I can sense that she's up to something. And I was right.
"I-I'm sorry.."
Yan nalang ang tanging nasabi nya. I chuckled once again.
"Stop telling everyone lies. If you don't want anyone to find out about this, then better cancel that engagement."
"H-hindi mo gagawin yan!"
Sabi nya. Napangisi naman ako.
"Oh please. I can do anything."
....
an: deym changbin! HAHAHA
