Change My Mind~L.S [Completed]

I'm Home Darling

🎼You&I~OneDirection

I figured it out
I figured out from black and white
Seconds and hours
Maybe we had to take some time

I know how it goes
I know how it goes from wrong and right
Silence and sound
Did they ever hold each other tight, like us?

Did they ever fight, like us?

*************

تو هيچ وقت از فکر و خیالم دور نبودی،
این یه دروغِ.
تو خودِ فکر و ذهنِ منی...

.
.
.

کلید رو توی قفل چرخوند و در رو به آرامی باز کرد.

وارد آپارتمان شد و بعد از بستنِ در، به فضای بی نورِ اونجا خیره شد.

همه ی روشنایی ای که دیده میشد، به خاطر رنگ های سبز و سفیدی بود که چیدمانِ دکوراسیون، به اونجا بخشیده بود.

چمدان رو کنار در گذاشت و ونس های مشکی رنگش رو از پاهاش خارج کرد و کنار چمدان رها کرد.

خسته بود و بی تابِ دیدنِ اون...

به سمت اتاق خوابی قدم برداشت،که حالا مدت زیادی از مشترک شدنش میگذشت.

مشترک با اون و مشترک با خاطراتی، که روز و شب های شیرینی رو،یادآوری میکردند.

صدای برخوردِ کف پاهاش با پارکت، تنها صدایی بود که سکوت رو به چالش میکشید.

مقابل درِ باز اتاق ایستاد و به اون چشم دوخت.
خیره شد به دلیلِ تمام دلتنگیِ این چند روزش...

چطور حتی وقتی از اون دلگیر بود، دلتنگ‌ش بود!؟

چطور فکر کردن به اون تمام دلخوری هاش رو از بین میبرد و قلبش رو پر میکرد از حسی که میخواست اون رو برای ابد، میان قلبش نگه داره؟

دلیلِ دلگیری های اون،تمام دلخوشیِ اون بود و مگر میتونست...از اون دل بِکنه؟

چطور میتونست دلگیر باشه وقتی جزء به جزءِ وجودش رو میشناخت و وقتی عاشقِ جزء به جزءِ شناخته هاش بود...

وقتی اون شده بود خونی که میان رگ هاش درجریانِ و قلبش احساس عشق رو به تمام وجودش پمپاژ میکرد...

وقتی صدای نفس های اون رو توی شب هایی که زودتر به خواب میرفت میشمرد و وقتی حاضر بود برای نفس های اون، جانش رو هم بده...

چطور میشه از کسی دل برید که تمامِ دلخوشی و تمامِ جون و تمامِ قلب انسانه؟

مگر میشه کسی، از زندگیش بگذره؟

مگر میشه کسی دلیلِ نفس هاش رو کنار بگذاره و هنوز هم، زنده باشه؟

مگر عشق همین نیست که با شنیدنِ اسمش،قلبت تند تر از همیشه بتپه و بخواد دست های نداشته‌ش رو فرو کنه میان قفسه ی سینه‌ت و اون رو بشکافه و بیرون بزنه تا پیوند بخوره به قلبی که اون رو تا سر حد مرگ،عاشق کرده!؟