My Strict Professor

Chapter 13

Mandy's pov

"Maam naman, wag ka nga ngumiti dyan!"

Hindi ko nanaman mapigilang matawa dahil sa narinig kong sinabi netong nasa tabi ko. Naglalakad kami ngayon dito sa sm dahil may biniling kung ano ung napakakulit kong student.

Late na kami nakaalis sa school dahil may kinailangan pa akong tapusin for their lessons.

Inabot na nga din kami dito ng 9:00 pm dahil inaya na din nya ako kumain. Since gabi na naman so pumayag na din ako. And sa buong pagkain namin is hindi talaga nya ako kinakausap. Tss.Pero guess what ako ung nagbayad grr. Sya ung nag aya tapos biglang "maam, bayad daw po" err

If you guys were confuse kung bakit kasama ko sya ngayong gabi. Dahil yun sa training namin sa math.

She'll spend her weekend with me in our house. Kasi mas matututukan ko sya pag sa bahay. Un ang napagkasunduan naming tatlo nila maam grace.

"What do you want me to do Ms. Saavedra? Cry? Breakdown? Geez"

Kanina pa sya nakabusangot sakin at hindi talaga ako kinakausap ng matino simula nung matapos ang class ko. Or should I say, matapos nya kumanta? Lol.

"Bat mo pa kasi ako pinakanta maam, tapos ngayon pagtatawanan mo'ko!"

Sumama yata ung loob nya kaya naglakad sya palayo sakin at umupo sa isa sa mga upuan sa tapat ng Greenwich. Tss.

Para syang bata na nakasimangot don na hindi nabilhan ng lollipop, seriously! Para syang bataa grr! But why am I seeing her cute? Aish.

Wala sa sariling pumunta ako kung nasan sya at naupo sa tabi nya.

"Ms. Saavedra, is that how you treat your adviser? Im telling you, your grades in behavior is bzz-"

Pananakot ko sa kanya habang naka poker face na umiiling iling.

"Maam naman kasi, nahihiya na nga ako e, pinagtatawanan mo pa ako"

Nakasimangot parin sya ngayon at parang hindi natitinag sa pananakot ko. Medyo nakokonsensya narin ako kasi since paglabas namin sa room I'm wearing this smirk na parang tinutukso sya na 'wow singer'.

"Hailey, look at me"

Now I'm using this serious tone of mine para pasunurin sya pero she's still not looking at me. She's just looking at her hands on her lap.

"I said look at me, Hailey"

Sa pangalawang pagkakataon ay inulit ko ang sinabi ko at mabuti nalang at sumunod na sya at tumingin na sakin. Sadness is all over her face and I think she's ready to cry.

Here I am again, parang nawawala ako sa sarili ko tuwing nakikita kong malungkot si Hailey. I don't know what's with her, but she's really making me feel something that I cant explain.

"Hailey, cheer up. You're good. You have a nice voice. I'm just kidding around. I'm sorry" sincere na sabi ko sa kanya.

Pero ang sumunod nyang ginawa ang hindi ko inaasahang magpapabago ng tibok ng puso ko.

She just hugged me.