ဝမ်ယွန်နီရာမှခရမ်းရောင်ဘက်ပြောင်း
လဲလာသောမျက်နှာလေးကြောင့်စိတ်
မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ
လည်ဂုတ်လေးအားအသာထိန်းကာ
မက်မောရသည့်နှုတ်ခမ်းလွှာတို့ထံ
ဖြည်းညှင်းစွာထိကပ်သိမ်းပိုက်မိသည်။
"အွင်း..ပြွတ်..အင့်"
နမ်းနေရင်းနှင့်အသံများပင်ထွက်လာခ့ဲ
သည်။နှုတ်ခမ်းဖျားမှတစ်ဆင့်လည်တိုင်
ကျော့ကျော့ဆီလှမ်းမိတော့..ပုခုံးသားများကို
လာရောက်ဆုပ်ကိုင်လေသည်။
လျှာလေးနှင့်အသာလျှက်ကာသွားနှင့်
အမှတ်အသားပေးမိတော့..ပုခုံးမှလက်
လေးများကပိုမိုတင်းကျပ်သွားလေသည်။
"အား..အ့..အရှင်..နာ..အွန်း."
ကြင်နာသောအနမ်းလေးများပေးထားကာ
လက်တို့က..ဖြဲထားသောဝတ်ရုံလွှာ
တို့အားခွာချနေလိုက်သည်။
သူ့ခြေထောက်လေးများကနမ်းနေရင်း
ခါးပေါ်သို့မသိမသာခွတက်လာသော
ကြောင့်..တင်ပါးလေးမှကိုင်ကာမတင်ပေး
လိုက်သည်။
"ဟင်းးးးးးး..အရှင်.."
သူလေးနမ်းနေရင်းမှညည်းသံလေးပွင့်အာ
လာတာမို့အသာထိန်းကာရေချိုးကန်
ဘောင်သို့ကပ်မိသည်။လက်တစ်ဖက်ဖြင့်ထိန်းထားကာ
ကျန်လက်တစ်ဖက်ကရေထဲရှိအားချင်
ပစ္စည်းလေးအားထိကိုင်မိတော့
"အ့..."
ပုခုံးသားတို့အားဆုပ်ကိုင်ကာ
သူ့ကိုလှန်ကြည့်လာသော
မျက်လုံးလေး....မျက်တောင်တို့ထက်မှ
ရေစက်ကလေးတွေကအလှဖြည့်ပေး
နေကြသယောင်။
ဝမ်ယွန်လက်ကိုဖြည်းညှင်းစွာလှုပ်
ရှားပေးလိုက်တော့
"အာ...."
ကြည့်ခေါင်းကိုဟိုဘက်လှည့်သွားပြန်ပြီ။
ဝမ်ယွန်နှာခေါင်းနှင့်မရရအောင်အတင်းလိုက်
ထိုးကာပြောလိုက်သည်။
"အားချင်...ဒီဘက်လှည့်ကွာ...ကိုယ်မြင်
ချင်လို့..အားချင်ရဲ့မျက်နှာအမူအရာအကုန်
လုံးမှတ်ထားချင်လို့..နော်..လှည့်ကွာ"
ရှက်ရှက်နှင့်လှည့်လာကာ...ခေါင်းငုံ့ထားသော
အားချင်။.ဝမ်ယွန်အသဲယားလာကာ..
ပါးလေးနှင့်လည်ပင်းသားတို့အားငုံ
ခဲလိုက်ပြီးအချစ်နွံထဲသို့သာဆွဲချနေမိသည်။
"အင်းးးးး ဟာ့...အား"
ပုခုံးသို့ဆုပ်ကိုင်ထားရာမှ
အားမလိုအားမရဖြစ်လာကာ
လည်ဂုတ်သို့သွယ်ယှက်လာသည့်အချိန်။သူ့လက်ထဲသို့ကော့ကော့ထိုးပေးနေမှုကြောင့်နားရွက်ဖျား
လေးအားလျှာန့ဲယှက်ကာ..လက်အရှိန်အမြင့်ဆုံးတင်လိုက်သည်။
"..အားး ဟ့ အ အရှင် ခဏ"
လည်ဂုတ်သို့ဖက်တွယ်ထားသော
လက်ကလေးများတင်းကျပ်လာကာ
အသက်ရှူတို့မြန်လာလေသည်။
"ရေ...ရေ..ထဲမှာ...အ့..အစ်....အားးးးးး "
မောပန်းစွာမှီလာသောခေါင်းလေးအား
အလိုက်သင့်ထိန်းကာ..ကန်ဘောင်ပေါ်သို့
တက်လိုက်သည်။
"အ့ဲတာဆို...အိပ်ယာထဲသွားမယ်"
နားဖျားလေးအားကပ်ကာ..တိုးရှရှပြော
လာသောအသံကြောင့်အရှင့်ရင်ခွင်ထဲ
သို့သာ..မျက်နှာဖွက်ထားမိလိုက်သည်။
....
....
အားချင်အားမွေ့ယာပေါ်သို့အသာချကာ
ကိုယ်ပေါ်မှရေစိုဝတ်တို့အားချွတ်ချနေသည်။
အားချင်မျက်နှာလဲပူထူနေပါပြီ။ဘယ့်နှယ့်အဝတ်
ချွတ်တာလူကိုစိုက်ကြည့်ပြီးချွတ်ရတယ်လို့။
တဏှာ ရူးကြီး....။
တွေ့တ့ဲစောင်နဲ့ကောက်ဖုံးလိုက်ကာ
ဆန့်ကျင်ဘက်သို့မျက်နှာမူပလိုက်သည်။
ဝမ်ယွန်ဖြစ်သွားသောအမူအရာလေးကို
ကြည့်ကာမချစ်ဘဲမနေနိုင်ခြုံထားသော
စောင်ကိုလှပ်ကာသူပါဝင်လှဲလိုက်သည်။
"အားချင်.."
"....."
"အားချင်လို့.."
"ဘာလဲ"
"ကိုယ်တော်မရတော့ဘူး"
ပြောရင်းသူ့လက်ကလေးကိုယူကာ
ဝမ်ယွန့်အရာပေါ်သို့တင်ပေးလိုက်
သည်။
အားချင်လက်ထဲမှ..မာတောင်နေသော
အရာကြီးကြောင့်အငွေ့ပါပျံချင်သွားသည်။
ထိုမျှမကသေးသူ့လက်ကိုအပေါ်မှထပ်ကိုင်
ကာရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်နေပြန်သည်။
"အ့...အားးးးး .လက်လေးကနူးညံ့လိုက်တာကွာ"
မျက်လုံးစုံမှိတ်ကာညည်းနေသောအရှင့်
ကြောင့်အားချင်မိမိပါးစပ်ကိုသာလက်နှင့်
ပိတ်ထားမိသည်။
ရုတ်တရက်ဆွဲအလှန်ခံလိုက်ရသဖြင့်
အထက်မှအုပ်မိုးနေသောရင်ခွင်ကျယ်
ကြီးကိုယောင်ရမ်းကာလက်ဖြင့်ကိုင်
ထားမိသည်။စောင်လေးမှာလဲအရှင့်
လက်ချက်ကြောင့်...အိပ်ယာအောက်လေး
မှာအပုံသား။မိမိပေါင်သားတို့အားပွတ်သတ်
ကာဘေးကိုဆွဲကားနေလေသည်။
"ချစ်တယ်...အားချင်....ကို့အသည်းအသက်လေး
တစ်သက်လုံးချစ်နေမှာ"
နဖူးချင်းထိကပ်ရင်းပြောလိုက်သော
စကားအဆုံးတစ်ဆုံးထိထိုးခွဲကာဝင်
လာသောအရာကြောင့်ပါးစပ်လေးပင်ဟသွားရတော့
သည်။
"အ့....အွန်းးး.. အင့်"
အထဲထိတိုးဝင်လာသောအရှင့်၏
လျှာကြောင့်...အော်လိုက်ပေမ့ဲအသံကထွက်မလာ
အောက်ပိုင်းမှတရစပ်လှုပ်ရှားမှုနှင့်အတူ
အနမ်းများကိုလဲ...မပြတ်ပေးနေသော
အရှင်။
အားချင်သာယာမှုကို...အပြေးရှာမိသည်
နာကျင်မှုကအတိုင်းမသိ....
တစ်ဖန်ထိုအရာကြီးကိုထုတ်ကာ
လေးဘက်ထောင်ခိုင်းလိုက်ပြန်သည်။
ဝဲကျနေသောဆံနွယ်လေးများအား
စုသိမ်းကာလည်ပင်းတစ်ဖက်ပို့လိုက်
သည်။ထို့နောက်နောက်ကျောတစ်ပြင်
လုံးတွားသွားနေသောလျှာကြောင့်
အားချင်တင်လေးအသာကော့ကာ
ညည်းမိသည်။
"အင်းးးးး... ဟ့."
"အားးးးးး... အ့..အရှင်
.နာ..နာတယ်...ဖြည်း..အင့်..ဖြည်းဖြည်း"
မြည်းရိုင်းတစ်ကောင်အလားမာန်တငး်
ကာတိုးဝင်နေမှုကြောင့်အတွင်းသား
များပူနွေးလာသည်။
အရှိန်နှေးသွားကာ..တစ်ချက်ချင်း
အဆုံးထိဝင်အောင်ဆောင့်ထိုးနေမှု
ကြောင့်...အားချင်ဗိုက်များပင်အောင့်လာသည်။ခန္ဓာကိုယ်မှာလဲအရှင့်အောက်
တွင်ပြားပြားဝပ်နေလေပြီ။
"အင်း..အားချင်ကိုလေ..အား
ကိုယ်တော်..ချစ်လို့ရူးတော့မယ်
ထင်တယ်...ဟ့.."
"အ့...အ့..အ့.အ့.အ့...အားဟ့..အား
အား..နာတယ်..ဖြည်းဖြည်း လုပ်...အ့
ပါ..အား"
အားချင်မျက်ရည်လေးတွေပါကျလာခ့ဲ
သည်။အရှင်ဒီလိုတစ်ခါမှမကြမ်းဖူးပါ
ဘူးမိမိနှင့်ဆက်ဆံချိန်ညှာတာပေးတာ
သိပေမ့ဲသည်လောက်ထိကြမ်းလိမ့်မယ်မထင်။
အားချင်မှာမျက်ခုံးလေးများတွန့်ချိုးလျှက်
အပြစ်မရှိသောအိပ်ယာခင်းစတို့ကိုသာ
ဆုပ်ချေလိုက်ရပေသည်။
တစ်ဖန်မျက်နှာချင်းဆိုင်အနေအထားဖြင့်
အငမ်းမရကျရောက်လာသော
အနမ်းတို့အားခံယူရင်းမိမိခြေထောက်
တို့ကိုပုခုံးပေါ်ထမ်းတင်ကာ
ထပ်မံတိုးဝင်လာပြန်သည်။
"..အား!!!...အား..နာတယ်လို့
လူယုတ်မာကြီးရ့ဲ..ဖြည်းဖြည်း
လုပ်ပါဆို..အ့ .အား"
အဆောင်အပြင်ဘက်မှအထိန်း
တော်တို့နားထင်မှချွေးများစီးကျ
ကာအာခေါင်မျာ:ခြောက်လာတော့
သည်။
"အရှင်ကြီ:က..တအားကြမ်းတာဘဲ
ငါတို့မင်းသားလေး..သနားပါတယ်"
"ပါးစပ်ပိတ်ထားစမ်း."
"အ့..မပြီး..အား...မပြီးသေး..အင့်
ဘူးလားဟင်.."
အားချင်အောက်မှအသနားခံသော
မျက်နှာလေးနှင့်မေးလိုက်သည်။
အားလည်းတစ်စက်မှမရှိတော့။
အရှင်ဆုပ်ကိုင်ကာခေါင်းထက်မြှောက်
ကိုင်ထားသောလက်များမှာလဲ
ချိန့ဲကာမရုန်းနိုင်တော့။
"ခန..ဟင်း..ခနလေး..ကိုပြီးတော့မယ်
ပြွတ်"
နှုတ်ခမ်းသို့တစ်ချက်နမ်းကာ
ခါးကိုကိုင်၍အသေဆောင့်ထိုးတော့
သည်။
"အားး..အ့..အ့.အ့.အ့.အား
ဟင့်...အား"
"ဟား..ခဏ...ခဏလေး."
လည်ပင်းသားတို့အားနမ်းရှိုက်ကာ
ဆန္ဒတို့၏အလွန်ကျေနပ်ခြင်းတို့ဖြစ်
ပေါ်လာလေသည်။
"ဟား...အားချင်...ကိုယ့်ကို.စိတ်ကောက်
နေသေးလား"
"...."
"နောက်ခါကောက်ရင်ဒီလိုအပြစ်ပေးမယ်"
"..ထုတ်ပေးဦး..ခဗျားဟာကြီး
ကအကြီးကြီးကို...မညှာမတာ"
"မထုတ်နိုင်ပါဘူး..ဘယ်သူက
ပြီးတယ်ပြောသေးလို့လဲ
နောက်နေ့မိုးသောက်မှ..လွှတ်ပေးမှာ"
ဝမ်ယွန်ညစ်ကျယ်ကျယ်ပြုံးကာအထဲသို့
တစ်ချက်ပင့်ထိုးလိုက်သည်။
"အ့...ကျွန်တော်နာ...နာနေပြီလေ"
ကြောက်လန့်ကာရင်ဘက်လေးသို့
လာတွန်းသောကလေးအားဖြဲခြောက်
လိုက်သည်။
"အ့ဲတာဆို..ငြိမ်ငြိမ်အိပ်..လေ လှုပ်နေတော့
အထဲက..ဘလိုလုပ်နေနိုင်မှာလဲ..ပြော"
စကားအဆုံးနောက်တစ်ချက်ထပ်
ဆောင့်လိုက်မိတော့..မျက်ရည်လည်ကာ
ခေါင်းလေးငြိမ့်ပြရှာလေသည်။
ဝမ်ယွန်လဲမစတော့ဘဲရင်ခွင်ထဲထည့်
ကာသိပ်လိုက်သည်။
"ဟင့်...ကျားဆိုး..ကျားနာကြီး
သေပါပြီ.."
"ဟား ဟား ဟား ဟား ဟား"
YOU ARE READING
ချစ်သောအရှင်Season(1)Completed
Historical Fictionအရှင်ကကျွန်တော့အတွက်လှပတဲ့ဝဋ်ကြွေးလေးပါဘဲကျေကျေနပ်နပ်ကြီးကိုခံယူချင်မိပါတယ် ထာဝရအတွက်ပိုင်စိုးလှည့်ပါကျွန်တော့်ရဲ့ချစ်သောအရှင် Own Creation. Not translation ☺️
