Part(18)

4.5K 402 0
                                    


"ကိုယ်မင်းကိုအကြာကြီးစိတ်မဆိုးဖို့ပြောတယ်လေ တစ်ပတ်  တစ်ပတ်တောင်ရှိပြီလေကွာ   ဒီကြားထဲကိုယ်ဘယ်လိုဘဲတွေ့ခွင့်တောင်းတောင်း  အတွေ့မခံဘူး  မရဘူးအားချင်ကိုယ်သည်းမခံနိုင်တော့ဘူး"
"သည်းမခံနိုင်တော့ဘူး  ဟုတ်လား"
"---"
"ဒီဒဏ်ရာကဘယ်သူ့ကြောင့်ရခ့ဲလဲရော 
မှတ်မိသေးလား"
ရင်ဘတ်ကဒဏ်ရာကိုပြကာပေါက်ကွဲ
လာသောအားချင်။
"ဘာတစ်သက်လုံးကာကွယ်စောင့်ရှောက်မှာပါလဲ  အကုန်အလကားတွေ  အလိမ်အညာတွေ"
"အ့ဲတာတွေကတော့အလိမ်အညာမဟုတ်ဘူးအားချင် ကိုယ်တော့်အချစ်ကိုမစော်ကားန့ဲ"
"တော်စမ်းပါ!!!  ရွံတယ်"
"တော်တော့  အားချင်!!!!မင်းလွန်သွားပြီ"
"ဘာ  လွန်တယ်  သြော်ဟုတ်ပေသားဘဲရှင်ဘုရင်ဆိုတော့ ဟုတ်တာပေါ့မိဖုရားတွေအများကြီးန့ဲပျော်ပါးခွင့်ရှိတာပေါ့ နော်"
ဝမ်ယွန်တဖြည်းဖြည်းနှင့်စိတ်ပေါက်လာသည်။
"အေးးးးဟုတ်တယ်  မင်းကိုလဲရအောင်သိမ်းပိုက်ထားတာ  ငါ့ဧကရီကငါ့ကိုလျစ်လျူရှုထားတာမကြိုက်ဘူး"
"အ့ဲတော့ဘာလုပ်ပေးရမှာလဲ  ကျုပ်ခဗျားန့ဲမနေနိုင်ဘူးဆိုရင်ရော အစထဲကခမည်းတော်န့ဲအတူချင်နိုင်ငံကိုပြန်လိုက်သွားရမှာ   ခဗျားမေ့သွားပြီလားကျုပ်ကချင်နိုင်ငံရဲ့မင်းသားကျုပ်နိုင်ငံကိုကျုပ်ပြန်သွားလို့ရ"
ခါးကျိုးမတက်အဖက်ခံလိုက်ရကာဝတ်ရုံတို့အားဆွဲဖြဲရင်းလည်ပင်းသားတို့ကိုစူးစူးနင့်နင်အကိုက်ခံလိုက်ရလေသည်။
"အွန့်  ခ ခဗျား  အင့် လွှတ်စမ်း!!!"
"ကိုယ်မင်းကိုအခုသိမ်းပိုက်​ြပစ်မယ်   မင်းနိုင်ငံကိုပြန်လို့မရအောင်လုပ်​ြပစ်မယ်!!"
နေ့ခင်းကြောင်တောင်ကြီးဥယျာဥ္တော်ထဲမှာ ခဗျား။
"ဖြန်းးးးးး"
ရှောင်ချင့်လက်ကအရှင့်ပါးပြင်ကိုရိုက်မိသွား
သည့်တခဏ။
ငါ  ငါဘာလုပ်လိုက်မိတာလဲ။
"ထပ်ရိုက်ချင်သေးလား"
" ဘာ.."
"ထပ်ရိုက်ချင်သေးလားလို့"
ဘာမှမပြောနိုင်ဘဲမှင်သက်နေမိချိန်ရိုက်မိသောလက်ကိုယူကာအသာလေးဖွဖွပွတ်ပေးနေသေးသည်။
တစ်ဖန်နှုတ်ခမ်းသားတို့ဖြင့်လာနမ်းပြန်သည်။လန့်သွားရကာလက်ကိုအလျှင်အမြန်ရုန်းထွက်လိုက်မိသည်။
"ဘာလုပ်တာလဲ"
ဝမ်ယွန်အားချင်ရှေ့တွင်ဒူးထောက်ချလိုက်သည်။
"မင်းကျေနပ်သ၍ရိုက်လို့ရတယ်  အားချင်။ကိုယ့်ဆီကတော့ထွက်မသွားပါန့ဲ   ခုနကလဲကိုယ်ဒေါသထွက်သွားလို့အ့ဲလိုလုပ်လိုက်မိတာပါ ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ် "
မော့ကြည့်လာသည့်အရှင့်မျက်နှာကိုကြည့်ကာ ရှောင်ချင်ဒေါသထွက်လာသည်။ ခဗျားအ့ဲလိုဒူးထောက်တောင်းပန်ရုံန့ဲကျုပ်ကခွင့်လွှတ်ရမှာလား။
ရုတ်တရတ်ရင်ဘတ်ထဲကတစ်စုံတစ်ခုကထိုးထွက်ချင်လာသယောင်ယောင်။အန်ချင်လာသည်။
ငါဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ။
"ဝေါ့"
"ဟင်   အားချင်ဘာဖြစ်တာလဲ"
ချက်ချင်းထတွဲသောသူ့ကိုတွန်းထုတ်လိုက်မိသည်။
"အားလန်  အားစူး!!!"
"ရှိပါတယ်"
"အဆောင်ပြန်မယ် "
"ကျန်းမာရေးသိပ်မကောင်းသေးလို့အရှင့်ကိုမခစားနိုင်တာခွင့်လွှတ်ပေးပါ အရှင်"
ဖရိုဖရဲဖြစ်သွားသောဝတ်ရုံကိုပြန်ပြင်ကာလှည့်ထွက်လာခ့ဲသည်။
ကျုပ်ကိုတစ်ယောက်ထဲပေးနေပေးစမ်းပါ။

ချစ်သောအရှင်Season(1)Completedحيث تعيش القصص. اكتشف الآن