Demons

8

Chapter Eight.

 *Zayn's POV*

Η Καρδία μου παίζει ντραμς μοναχή της. Τι τον έπιασε τον Louis να τα λέει αυτά? Δεν του λέμε και το πιο λογικό πράγμα στον κόσμο αλλά δεν μπορώ να αφήσω και μια κοπέλα να πεθάνει επείδη μπήκε καταλάθως στο δωμάτιο μου. Και με περιποιήθηκε όταν οι νοσοκόμες, να τις κάνει ο θεός, δεν το κάνανε. Η Acacia πλησιάζει το κρεβάτι και είναι έτοιμη να σκύψει.
• Ωπα! Κάτσε, (λέω και μένουν κάγκελο και οι δύο, ο καθένας για τους δικούς του λόγους) Δεν πρόκειται να σκύψει κοπέλα για να με φιλήσει. (συνεχίζω, η Acacia ξε-φυσάει και ο Louis γυρίζει τα μάτια του). Τι θα γίνει? Θα με σηκώσετε?
• Να σκύψει να σε φιλήσει σε ενοχλεί να σε σηκώσει στην κατάσταση σου, δεν σε πειράζει!
• Όχι, δεν με πειράζει.Και μην μπείτε στον κόπο θα σηκωθώ μόνος μου! (Λέω και καλά θυμωμένα.)

Μετακινώ τα παπλώματα και κάνω την κίνηση να σηκωθώ. Νιώθω τα χέρια της στην πλάτη της να με στηρίζουν για να μην πέσω. Δεν της λέω τίποτα και σηκώνομαι. Την κοιτάω στα μάτια για λίγο κάτι που με αναγκάζει να σκύψω ελαφρά. Με κοιτάει και αυτή. Την βλέπω που είναι έτοιμη να γελάσει.
• Τι? (ρωτάω και ξεσπάει σε γέλια)
• Είναι απλά... Νιώθω άβολα που ο Louis θα κάθεται να μας κοιτάει. Το σκέφτομαι και φαίνεται τόσο αστείο. (λέει)
• Ένα δίκιο το έχει. (λέω στον Louis και χαμογελάω)
• Το ξέρω! Πίστεψε με νιώθω πιο άβολα! Σαν να βλέπω Live ..
• Ε.. (τον σταματάω). Σοβαρά?
• Και που ξέρω εγώ πως μετά δεν θα μπορείς να συγκρατηθείς εσύ και θα γίνει έδω μέσα ένας θεός ξέρει τι! (λέει πειραχτικά)
• Louis μην γίνεσαι γελοίος. (του λέω ξερά) Τελειώνεις? (γυρίζω στην Acacia που γελούσε ακόμα).
• Μισό λεπτάκι. (απαντάει και μετά από λίγο έχει σταματήσει )

Ήμουν έτοιμος να την φιλήσω αλλά χτύπησε το κινητό της και τελευταία στιγμή γύρισε το κεφάλι της. Κοίταξε το κινητό της.
• Ω,σκατά. (ψέλλισε) Πρέπει να φύγω. (συνέχισε) 

 Άκουσα τον Louis να ξεφυσάει. Με το που γύρισε το κεφάλι της να με κοιτάξει, έσκυψα και την φίλησα. τα χείλη της είχαν μια ελαφρά ξινή γεύση ουίσκι, κάτι που με έκανε να θέλω να βαθύνω το φιλί μας. Αλλά απομακρύνθηκε απότομα.
• Σοβαρά πρέπει να φύγω. Συγνώμη. (είπε και έβαλε τα χέρια της στο στήθος μου.)
• Και συγνώμη γιατί ρωτάς? (απάντησα!)
• Δεν ξέρω! (μου απάντησε)Louis? Μπορείς να με πας στο σπίτι μου?
• Ναι, φυσικά! (είπε ο Louis και η Acacia τον πλησίασε, και εγώ έκατσα στο κρεβάτι μου.)
• Louis θα μου φέρεις αύριο κανένα ρούχο? (τον ρώτησα και σκεπάστηκα.)
• Φυσικά! Πρέπει να δούμε και πότε βγαίνεις! (απάντησε)Η Acacia βγήκε από το δωμάτιο.• Zayn ξέρει τι δουλειά κάνεις? (ρώτησε σιγά ο Louis)
• Σου είπα δεν ξέρω αν είναι τόσο σοβαρό ώστε να μάθει. (απάντησα και βολεύτηκα καλύτερα )

 Ήταν έτοιμος να μιλήσει αλλά μπήκε ξαφνικά η Acacia μέσα και τον τράβηξε από το χέρι λέγοντας του Πάμε ντε! Άφησα ένα πνιχτό γελάκι να φύγει από τα χείλη μου και έκλεισα τα μάτια μου. Πότε δεν πίστευα πως θα κουραζόμουν τόσο πολύ επειδή στάθηκα όρθιος περίπου 4-7 λεπτά..

*End Zayn's POV*

 • Ευχαριστώ Louis που με έφερες.. (είπα και βγήκα από το αυτοκίνητο)
• Εγώ συγνώμη για όλο αυτό.. (είπε λυπημένα)
• Μην ανυσηχείς! (έκλεισα την πόρτα και πήγα στο σπίτι.)

 Άνοιξα σιγά την πόρτα για να μην ξυπνήσω τον θείο μου. Πήγα στο δωμάτιο μου και έβαλα τις πιτζάμες μου.Έλυσα τα μαλλιά μου από την κοτσίδα που τα είχα και πήγα στο δωμάτιο του αδερφού μου. Όπως συνήθως η κουβέρτα του βρίσκεται στο πάτωμα και είναι στην άκρη του κρεβατιού έτοιμος να πέσει.Μάζεψα την κουβέρτα και τον έσπρωξα πιο μέσα χωρίς να προσέχω μην τον ξυπνήσω.. Ξέρω πως δεν πρόκειται να ξυπνήσει.
• Κι αν είναι να μην σκεπάζεσαι φόρα και μια μπλόυζα όχι μόνο την φόρμα. (Του είπα και τον σκέπασα.)
• Χμ. καλά καλά. (μουρμούρισε)
• Καλάμια και μπαξέδες.
• Μου έστειλε μήνυμα ο Jai.. Θα σε ανακρίνω το πρωί.. ( είπε σιγά και αγκαλιάζοντας την κουβέρτα γύρισε πλεύρο)
• Πολύ παρέα δεν κάνεις με τον Jai τώρα τελευταία? (είπα και βγήκα από το δωμάτιο αφού τσέκαρα το ξυπνητήρι του.)

 Ξάπλωσα στο κρεβάτι μου και με το που έκλεισα τα μάτια μου η εικόνα του Zayn έκανε την επίσκεψη της αναγκάζοντας με να ανοίξω τα μάτια μου.
•Όχι.. Δεν πρόκειται. (είπα σιγά)

Αυτό το παρτ είναι τόσο χάλια και μικρό γιατι δεν είχα καθόλου εμπνευση όταν το έγραφα.