11

216 20 0
                                    

Chapter Eleven.
Καθάρισα τον λαιμό μου. Και ανακάθησα, ξαφνικά δεν βαριέμαι καθόλου. 
• Ο-οριστικ-κα? (τραύλισα)
• Εμμ.. ναι! Κανονίζουν κάτι δικά τους και μένουν μόνιμοι πελάτες.( στον παράδεισο? )

• Αν σου αρέσει η δουλειά σου.. (είπα και ξαναβολεύτηκα στην καρέλκα. Ξαφνικά θέλω να περπατήσω)
• Χμ.. Και για πες, ποιος είναι ο Jai? (άλλαξε το θέμα)
• Ο κολλητός μου! Τον ξέρω από τα δεκατέσσερα μου. (απάντησα αδιάφορα) 
• Ω, είναι καλό παιδί? (ρώτησε)
• Όχι, αλλά αφού τον ξέρω.. Γιατί να μην τον λέω κολλήτο μου? (είπα ειρωνικά και γύρισα τα μάτια μου)
• Ναι ήταν χαζή η ερώτηση μου. Συγνώμη! 

Η πόρτα άνοιξε και μπήκαν μέσα ο David με τον Niall, ο οποίος είχε κάτι μούτρα μέχρι το πάτωμα. Ο Zayn πήγε να μιλήσει αλλά ο David τον σταμάτησε βάζοντας το δάχτυλο του μπροστά στο στόμα του. Ο Zayn τον κοίταξε παραξενεμένος. Ο David έκανε αυτήν την κίνηση με το χέρι του στον λαιμό του που δηλώνει 'Πέθανες' και το βλέμμα του συμπλήρωνε ένα 'Μην μιλήσεις, μην πεις τίποτα'. 
• Niall, τι έγινε? (ρώτησα και ο David γύρισε τα μάτια του.) 
• Σκατά έγινε! (είπε με νεύρα και έκατσε στην καρέκλα με δύναμη)
• Μήπως δεν είχε κάτι η καντίνα? Θες να πάω να σου πάρω εγώ? (ρώτησα)
• Μια χαρά είναι η καντίνα! (είπε απότομα)
• Και τότε τι έγινε? 
• Κανόνισα να πάω για κάμπνγκ! Επειδή ο άλλος μπερδεύτηκε και έβαλε ένα λάμδα. (είπε και έχωσε το κεφάλι του στις χούφτες του) 

Ένα πνιχτό γελάκι μου ξέφυγε αλλά το σταμάτησα αμέσως.
• Έλα δεν είναι τόσο χάλια! Έχω πάει για κάμπινγκ εγώ πόσες και πόσες φορές! 
• Δεν μου αρέσει το κάμπινγκ. Δεν μου αρέσουν τα ζουζούνια και τα έντομα! (είπε πιο σιγά)
• Χαχα έλα τώρα μια χαρά είναι! Έχεις κανονίσει και το που? 
• Όχι! Δεν έχω! (είπε και με κοίταξε, του χαμογέλασε)
• Ξέρεις πόσες παραλίες/ περιοχές υπάρχουν με πολλά μπαράκια? (του είπα και χαμογέλασα περισσότερο)
• Τι εννοείς? (τον πρόσωπο του γέμισε ελπίδες)
• Ω, έλα Niall σου είπα έχω πάει πόσες φορές για κάμπινγκ. 
• Είσαι θεά, με σώζεις! (σηκώθηκε και πριν προλάβω να αντιδράσω με είχε αγκαλιάσει) Θα έρθεις μαζί μου? Σε παρακαλώ!? (είπε και με κοίταξε)
• Εμ.. Ξέρω γω μωρέ! Όχι καλύτερα! (αρνήθηκα όσο πιο ευγενικά μπορούσα)
• Δεν έχει όχι καλύτερα! Αν έρθεις θα είναι καλύτερα! 
• Έλα ρε Niall αφού.. (πήγε να πει ο Zayn αλλά ο Niall τον σταμάτησε)
• Θα έρθεις και εσύ! (του είπε!) Έχω μιλήσει και με τον γιατρό σε τρεις μέρες βγαίνεις! (συνέχισε και χαμογέλασε)
• Γιατί δεν παίρνεις τον David? (πρότεινα εγώ)
• Και ο David θα έρθει! (είπε χαρούμενα)
• Τι? Αλήθεια? (έμεινε έκλπηκτος ο David)
• Ναι αλήθεια! Πάω να το πω και στους υπόλοιπους!
• Niall, Niall αφού θα έρθουν όλοι εμένα τι με θέλεις? (ρώτησα και ευχόμουν να το αποφύγω)
• Εσύ θα ξέρεις τα κατατόπια! (είπε χαρούμενος και έφυγε από το δωμάτιο)
• Τέλεια..

Μονολόγησα και βούλιαξα μέσα στην καρέκλα μου.Τώρα τι λες στον Jai, τον George και τον θείο? Να καλέ εδώ εγώ θα πάω για κάμπινγκ παρέα με 5 δολοφόνους που λογικά είναι συμμόρια και έναν έκτο που ακόμα να καταλάβω τι ρόλο παίζει.

•Δεν θα είναι τόσο χάλια.. (είπε ο David) 
• Ω, πιστεψέ με θα είναι! (είπε ο Zayn και με κοίταξε θλιμμένα) 
• Εγώ φεύγω, πρέπει να σκεφτώ μια δικαιολογία. (Είπα και σηκώθηκα αργά)
• Acacia, να ρωτήσω εσύ που κολλάς? (με ρώτησε ο David) 
• Πιο αγενής δεν μπορείς να γίνεις? (ρώτησα πίσω και τον κοίταξα.)

DemonsWhere stories live. Discover now