Demons

7

Chapter Seven.   

Ο χώρος έχει αρχίσει να γίνεται αποπνιχτικός και εγώ βαριέμαι αφόρητα. Αποφασίζω να πάω στον Jai. Που δουλεύει ως Dj. Ειρωνεία ε; Ο Jai.. Dj. Τέλος πάντων προχωράω προς την μεριά του χαμογελάω με βλέπει και σηκώνει τα φρύδια του. 
•Τι? (φωνάζω αλλά φυσικά και δεν με άκουσε)

Από ότι φαίνεται όμως με κατάλαβε και σταύρωσε τα χέρια του στο στήθος του. Τα φρύδια του ακόμα σηκωμένα.Αφού τον φτάσω του λέω:
• Τι έγινε?
• Τι έγινε?? (ρωτάει πίσω.)
• Ο George με ανάγκασε! (του λέω δυνατά)
• Α.. (λέει ειρωνικά) Οκ.. (συνεχίζει στον ίδιο τόνο)

 Λέγαμε αοριστίες και φυσικά δεν του ανέφερα τι είχε γίνει σήμερα.Ίσως κάπου ήρεμα και μακρία από οτιδήποτε αιχμηρό ή έστω που μπορεί να σκοτώσει άνθρωπο. 
• ... Και είπε πως τα έκανα πάνω μου μέχρι τα πέντε! Δεν μπορώ να ξανάκυκλοφορήσω για τα επόμενα 5 περίπου χρόνια! (Είπε γεμάτος απελπισία και άρχισα να γελάω.)
• Γεια! (γύρισα το κεφάλι μου και είδα τον Louis.Που κοιτούσε επίμονα τον Jai.)
• Γεια.. (είπα επιφυλακτικά. Εδώ έχω να κάνω με δολοφόνο.)
• Συγνώμη αλλά η κοπέλα δεν είναι ελεύθερη. (Συνέχισε ο Louis χωρίς να μου δώσει σημασία.)

 Ω, βλάκα, το ξέχασα αυτό.
•Από εσένα? (ρώτησε ο Jai. Και τον κοίταξε επίσης στα μάτια. Κοίτα να δεις που δεν θα βγει σε καλό αυτό.)
• Σου είπα πως δεν είναι μόνη της.
• Κι εγώ σου λέω πως είναι.
• Δεν είναι.
• Είναι. (επίμεινε ο Louis.) 
• Καλέ, κοιτάξτε! Ένας μονόκερος! (είπα δείχνοντας με το χέρι μου στα αριστερά και γύρισανε και οι δύο για να δούνε)

Βρήκα ευκαιρία και έσπρωξα τον Louis για να απομακρυνθούμε.
• Τι κάνεις? (του φώναξα)
• Εγώ τι κάνω? Εσύ τι έκανες και προ-πάντων τι του είπες!
• Δεν έκανα κάτι ανυσηχιτικό! Και δεν είπα τίποτα!
• Ακριβώς! (γρύλισε πίσω από τα δόντια του.) 

Ξαφνικά το κεφάλι μου βρέθηκε λίγο πιο πάνω από την μέση του και τα πόδια μου δίπλα από το κεφάλι μου. Παναγία μου! Άρχισα να του φωνάζω ακαταλαβήστηκα. Μετά από λίγο βγήκαμε από το κλαμπ.
• Άσε με κάτω! Άσε με! Μου αρέσει η γη. Δεν θέλω να την πατάω, υπάρχει για κάποιο λόγο η βαρύτητα!
• Σκάσε επιτέλους! (φώναξε και για λίγο δεν μίλησα)
• Που πάμε? (είπα μετά από λίγο και με άφησε κάτω)
• Στον Zayn, μπές μέσα! (άνοιξε την πόρτα του αμαξιού.)
• Γιατί? Αφού δεν μπορούμε να τον δούμε!(ρώτησα χώρις να μπω στο αμάξι.)
• Μπες! (φώναξε)
• Ugh!