Demons

2

Chapter two.                     

 Με κοιτούσαν κάπως, κάπως περίεργα. Λογικά δεν είμαι ο τύπος αυτού του Zayn.
• Louis, Louis Tomlinson.(είπε και μου έδωσε το χέρι του.)
 • Acacia Clark. (Χαμογέλασα αδύναμα)

Έπιασα το χέρι του προσπαθώντας να μην θυμάμαι πως σκότωσε κάποιον μπροστά στα μάτια μου. Ήλπιζα να μην έδειχνα τόσο αγχωμένη όσο ήμουν. Το κινητό του άρχισε να χτυπάει, αμέσως βγήκε έξω για να μιλήσει.
•Λοιπόν σε αφήνω μόνη μαζί του. Απλά μην κλαις είμαστε πολύ θετικοί πως ακούει και καταλαβαίνει.

 Είπε ο γιατρός και βγήκε από την αίθουσα. Ωχ, μάνα μου. Κι αν ξυπνήσει το επόμενο δευτερόλεπτο? Τον πλησίασα. έκατσα δίπλα του και έπιασα το χέρι του.Πρέπει να του πω κάτι κι ας μην ακούει.
• Εμ, Zayn? Ναι. Χίλια συγνώμη, βρίσκεσαι σε μια κατάσταση κώματος και εγώ λέω ψέματα. Λυπάμαι, λυπάμαι πολύ. Ξέρεις αμ.. (Σκέψου Acacia.. ) Έπρεπε να κρυφτώ από όχι κάποιον τόσο σημαντικό, μια φίλη μου. Και μπήκα στο δωμάτιο σου κατά λάθος και μετά μπήκε ο γιατρός και γίνανε όλα τόσο γρήγορα και, πάλι συγνώμη, αφού ξυπνήσεις θα...Μπορείς να πεις στους φίλους σου πως χωρίσαμε και μετά να συνεχίσει ο καθένας την ζωή του.( όσο μας μένει, ήθελα να συνεχίσω αλλά κρατήθηκα.)  

Κοιτούσα τα χαρακτηριστικά του. Φαινόταν τόσο γαλήνιος. Ήταν ένα όμορφο παιδί όπως και ο Louis.Τα μαλλιά του έπεφταν ατημέλητα μπροστά στα κλειστά μάτια του. Τα μάτια του.. Τι χρώμα να έχουν τα μάτια του? 
• Σε ευχαριστώ πολύ και συγνώμη.(συνέχισα μετά από μια μικρή παύση.)

 Σηκώθηκα λίγο και φίλησα το μέτωπο του. Η πόρτα άνοιξε και μπήκε μέσα ο Louis.Γύρισα να τον κοιτάξω που έβαζε το κινητό του στην πίσω τσέπη του παντελονιού του.
• Ω, συγνώμη πάλι. (είπε)
• Όχι,  εντάξει. Είναι οκ.
• Και πως γνωριστήκατε με τον Zayn? ( Μπορώ να πάρω πίσω τα λόγια μου? )
• Στην βιβλιοθήκη.. (είπα δισταχτικά)
• Βιβλιοθήκη? (ρώτησε έκπληκτος)
• Α.. ναι! Γιατί τόση έκπληξη?
• Ο Zayn δεν.. δεν συχνάζει σε βιβλιοθήκες.
• Δεν είπα πως το έβλεπα καθημερινά.

 Σούφρωσε τα φρύδια του και σκέφτηκε για λίγο. Εγώ είχα αγχωθεί ακόμα περισσότερο. Θα ρωτήσει κάτι παγίδα και θα τρέχουμε μετά. Η πόρτα άνοιξε και ένας ακόμα νεαρός μπήκε μέσα. Τώρα να ανακουφιστώ ή να αγχωθώ περισσότερο?
• Zayn δεν μπορείς να φανταστείς τι εγιν.. (σταμάτησε όταν αντιλήφθηκε την παρουσία μας.Κοιτούσε κοκαλωμένος.)
• Louis? Μα εσύ δεν είσαι στο.. Και η κοπέλα? Ποια είναι? 
• Liam από εδώ να σου γνωρίσω την Acacia που είναι.. η κοπέλα του Zayn. 

 Έμεινε να με κοιτάει. Μα καλά τι έχει αυτός και είναι τόσο μεγάλη έκπληξη να έχει κοπέλα?
• Χάρηκα! (χαμογέλασα και του έδωσα το χέρι μου. Εξακολουθούσε να με κοιτάει σαν χάνος. Αργά αργά σήκωσε το χέρι του για να με χαιρετήσει.)
• Συ..Συγνώμη! (είπε τελικά) Είμαι ο Liam!
• Acacia!
• Liam! (ξαναείπε.)
• Το είπαμε! ( του λέω.) 
• Ναι! Σωστά! Και δηλαδή εσύ με τον Zayn.. είστε σε σχέση? (ρώτησε.)
• Ναι! 
• Αυτός το ξέρει? (ρώτησε ειρωνικά)
• Όχι! (Απάντησα σοβαρά και έμειναν να με κοιτάνε.) Πλάκα κάνω! (χαμογέλασα στραβά και αφήσανε μια ανάσα ανακούφισης. Ο Liam πήρε τον Louis από το μπράτσο και βγήκαν έξω από το δωμάτιο. Γύρισα και κοίταξα τον Zayn. )
• Συγνώμη σου είπα? Συγνώμη και πάλι. (μονολόγησα) 

 Δεν ήξερα τι να κάνω στο δωμάτιο οπότε  άνοιξα τις κουρτίνες και του έφτιαξα τα μαξιλάρια. Το τζάκετ μου! Κοίταξα κάτω από το κρεβάτι και το βρήκα. Αμέσως το γύρισα ανάποδα, πρέπει να πετάξω αυτό το τζάκετ αν το δει ο Louis.. Έκανα αμήχανα βόλτες μέσα στο δωμάτιο για να περάσει λίγο η ώρα. Κοίταξα στο κομοδίνο δίπλα στο κρεβάτι του, πολλά βραχιολάκια διαφόρων ειδών και χρωμάτων.  
• Σου αρέσουν τα βραχιόλια, έτσι δεν είναι? 

 Τον κοίταξα περιμένοντας απάντηση. Ενώ ήξερα πως δεν θα έρθει.
• Έλα ρε! Πλάκα μου κάνετε! Αποκλείεται αφού ο Zayn δεν.. (Ακούστηκε κάποιος και μπήκε στο δωμάτιο γύρισα να τον κοιτάξω. Γούρλωσε τα μάτια του και έκλεισε την πόρτα καθώς βγήκε αμέσως. )

 Η παρουσία του με τάραξε. Όταν τον είδα μου ήρθαν στο μυαλό μου οι εικόνες από την σκηνή που έβαλε το μαχαίρι στα μάτια του.. Ούτε να το πω δεν μπορώ. Γύρισα το βλέμμα μου στον Zayn. Σιγά σιγά άρχισε να πεταρίζει τα μάτια του και μετά από λίγο τα άνοιξε εντελώς και με κοίταξε. Στραβοκατάπια. Χαμογέλασε αχνά γύρισε το κεφάλι του από την άλλη και ξανακοιμήθηκε. Και δηλαδή? Τι? Τι ήταν αυτό?