ပတ္၀န္းက်င္ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္သူ႔ရဲ႕အိပ္ခန္းကိုပထမဆံုးျမင္ဖူးျခင္းပဲ။ သူ႔အိပ္ခန္းက အရမ္းရိုးရွင္းလြန္းတယ္။ တစ္ခန္းလံုးကို အျဖဴနဲ႔အမည္းနဲ႔သာ တန္ဆာဆင္ထားတာေလ… ဒါေပမဲ့လည္း Design ကေတာ့နည္းနည္းဆန္းတယ္။ နံရံေတြကို က်ားကြက္ကဲ့သို႔ အျဖဴတလွည့္ အမည္းတလွည့္ ဆင္ထားၿပီး ကုတင္ေဘးမွာ စာပြဲ၀ိုင္းေသးေသးေလးကလြဲလို႔ ဘာအသံုးေဆာင္မွမထားဘူး။ အျပင္ဆင္ကိုၾကည့္ရတာ သူ႔ဘ၀က အရမ္းရိုးရွင္းမယ့္ပံုပဲ။ အခန္းရဲ႕ညာဘက္ေထာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မေန႔ညက ခ်စ္ရည္လူးခဲ့တဲ့ သူ႔အိမ္က Bar မေရာက္ခင္တံခါးဘက္မွာ ၀ရံတာေလးတစ္ခုရွိတယ္… ကၽြန္ေတာ္အဲ့ဘက္ကို အသာေလးေလွ်ာက္သြားၿပီး တံခါးကိုအသာေလးဖြင့္ကာ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္တယ္။ Sehun!! Sehun တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ ဖုန္းေျပာေနတယ္။
“ဒီေန႔ေတာ့မရဘူး” တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို နက္နက္နဲနဲေျပာေနေလရဲ႕… “မလာနဲ႔… ဒီကိုမလာနဲ႔… ငါအဲ့ကိုလာခဲ့မယ္”
“မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီမွာဘယ္သူမွမရွိဘူး” သူရုတ္တရက္ေအာ္လိုက္တယ္။
“Sorry ကြာ……… Okay~ စိတ္မပူပါနဲ႔။ ငါသြားႏိုင္ရင္သြားလိုက္မယ္”
မနာလို၀န္တိုမႈေတြ ကၽြန္ေတာ့အေတြးထဲ၀င္လာတယ္။ ဖုန္းေျပာေနတဲ့သူက သူနဲ႔အရမ္းခင္လို႔ျဖစ္မွာပါ။
//သူ႔အေဖ… ဒါမွမဟုတ္ရင္လည္း သူ႔မိသားစု၀င္ပဲျဖစ္မွာပါ//
ကၽြန္ေတာ္ထက္ေတြးျပန္တယ္… ဘာေတြအေရးတႀကီးျဖစ္ေနတာလဲလို႔ေပါ့။ ဒါေပမဲ့လည္း ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ဘာမွမဆိုင္ပါဘူးေလ…
//ဒါေပမဲ့လည္း ငါ့အေတြးကို ဘယ္လိုမွမရပ္ႏိုင္ဘူးျဖစ္ေနတယ္//
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပထမဆံုးေတြ႔ဆံုခဲ့တဲ့ ၀ိုင္အခန္းေလးကိုသြားသတိရမိတယ္။ ဒီအျဖစ္ပ်က္က ျမန္ဆန္ေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ့အတြက္ေတာ့ အမွတ္တရပါပဲ… တစ္စံုတစ္ေယာက္နဲ႔အထင္မွားၿပီး ကၽြန္ေတာ့ကိုနမ္းခဲ့တယ္။ သူမသိတဲ့… မရင္းနီးတဲ့ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ျဖစ္ခဲ့လို႔ ေဒါသထြက္မိေနတာလား… အဲ့ညတုန္းက ကၽြန္ေတာ့ကို သူ႔ခ်စ္သူလို႔ထင္ေနတာလား… ကၽြန္ေတာ့ေခါင္းထဲမွာအေတြးေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ ရွဳပ္ေနတာပဲ… ဒါေပမဲ့လည္း သူ႔ပံုဆန္ကိုၾကည့္ရတာ ဘယ္သူနဲ႔မဆို အဲ့လိုလုပ္မဲ့ပံုပဲ…
YOU ARE READING
Stranger
FanfictionCharacter : Luhan, Sehun, HunHan Original Author : Shikamin (Rewrite in Myanmar. But not all the same) Genre : Yaoi, Drama, angst, **18 fic** ........................................................................................... Foreword ...
