Episode-4

17.3K 956 1
                                    

ေရကူးကန္ထဲမွာေပါ့... ကၽြန္ေတာ့ကို နမ္းရွိဳက္ရင္းနဲ႔ ခါးဖက္ၿပီးခ်ီလိုက္ခ်ိန္ သူ႔ေျခေထာက္ေခ်ာ္ၿပီး ေရထဲျမဳပ္သြားေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား ေရေအာက္ကမၻာထဲခဏတျဖဳတ္ေရာက္သြားတာေပါ့... ဒါေပမဲ့လည္း သူ႔အနမ္းက မရပ္ႏိုင္ေသးလို႔...... ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကို တြန္းထုတ္ၿပီး ေရကန္ေဘာင္ေပၚျပန္တက္လိုက္ရာ... ကၽြန္ေတာ့ကို စိတ္ဆိုးဆိုးနဲ႔ က်န္ခဲ့တယ္။

//ဒီအနမ္း... ၿပီးကိုမၿပီးႏိုင္ဘူး...//

ကၽြန္ေတာ္ တခစ္ခစ္ရယ္လိုက္တယ္။ ခဏၾကာေတာ့ Sehun မတက္လာေသး...

"Sehun? Sehunna?? မတက္လာေသးဘူးလား?"

ကၽြန္ေတာ္သူ႔အရိပ္ေရာင္ေတာင္မေတြ႔ေတာ့... "Oh Sehun!!! Luhan ကိုမေနာက္နဲ႔ေနာ္... Sehun?? ငိုလိုက္မွာေနာ္... Oh Sehun!!! Luhan ကိုမေနာက္ပါနဲ႔ကြာ အျမန္တက္လာခဲ့..."

မိနစ္ပိုင္းေလာက္ၾကာေတာ့ Sehun တက္လာတယ္။ ဒါေပမဲ့......... ဒါေပမဲ့......... ေရေပၚကို ေဘာေလာေပၚလာၿပီး တစ္ခ်က္ေလးေတာင္မလႈပ္ဘူး... ကၽြန္ေတာ့အေတြးေတြ ေထြျပားလာၿပီး... စိတ္ပူလာတယ္... ေရထဲခုန္ဆင္းၿပီး တစ္စက္ကေလးမွမလႈပ္တဲ့ သူ႔ကိုယ္ခႏၶာဆီသို႔အျမန္ကူးသြားတယ္...

"Sehun!! Sehun!!" ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကို ေခၚေသာ္လည္းျပန္မထူး...

"Sehun!!!!!!!!!!!!! Luhan ကိုမေနာက္နဲ႔ေတာ့ကြာ... ထူးပါဦး..." ဆိုၿပီး ေရလႈိင္းနဲ႔အတူ ေျမာပါေနေသာ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ကို ဖက္ၿပီး ရွိဳက္ႀကီးတငင္ေအာ္ငိုေနမိတယ္...

မိနစ္ပိုင္းေလာက္ၾကာေတာ့ သြယ္လ်ေသာ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက ကၽြန္ေတာ့ေက်ာကုန္းကိုလွမ္းဖက္လိုက္သလို ခံစားလိုက္ရသျဖင့့္... ကၽြန္ေတာ္ေမာ့ၾကည့္လိုက္ခ်ိန္...

"Hahahahahahaha ကိုယ္ရဲ႕ Baby သမင္ေလး... ခ်စ္လို႔ေနာက္တာပါကြာ" ဆိုၿပီး Sehun ကၽြန္ေတာ့ႏွာေခါင္းကိုဆြဲကာ စေနာက္လိုက္တယ္။

"ဘာ????? Yaaaa Oh Sehun!!!!!"

ကၽြန္ေတာ္သူ႔ ရင္ဘက္ကိုထုၿပီး "အစုတ္ပလုပ္... ေသႏွာေလး... ေနာက္စရာရွားေနလား... တကယ္ေသသြားရင္... ဘယ္လိုလုပ္မလဲ...... Luhan ကိုတစ္ေယာက္တည္းထားခဲ့မလို႔လား..."

မ်က္ရည္တ၀ဲ၀ဲႏွင့္ငိုေနတဲ့ကၽြန္ေတာ့ကို သူ႔ရင္ခြင္ထဲသိမ္းဆည္းၿပီး တင္းက်ပ္ေနေအာင္ဖက္ထားကာ

StrangerOù les histoires vivent. Découvrez maintenant