Episode-22

11.5K 701 3
                                    

နံနက္ခင္းအိပ္ရာႏိုးဖို႔ အခက္ခဲဆံုးပင္…… ေမွာင္မိုက္လွတဲ့ညေတြဟာလည္း အိပ္မက္ဆိုးေတြနဲ႔ျပည့္ႏွက္ေနခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း ႏိုးထလာခ်ိန္မွာ လက္ေတြ႔ဘ၀က အိပ္မက္ဆိုးထက္ ပို၍ျပင္းထန္လွသည္။ ကိုယ္ေပၚလႊမ္းၿခံဳထားတဲ့ ေစာင္ေအာက္မွ ကၽြန္ေတာ့လက္ေမာင္းကိုထုတ္ကာ ျမည္သန္းလိုက္ခ်ိန္ သတိထားလိုက္မိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဆိုဖာေပၚမွာအိပ္ေပ်ာ္သြားတာပဲ……နာရီကို လွန္းကာၾကည့္လိုက္ေတာ့ မနက္ ၇ နာရီရွိေနေလၿပီေပါ့။ ၁၃ နာရီ……… အရာအားလံုးၿပီးဆံုးသြားဖို႔…… Sehun ကၽြန္ေတာ့အနားက ေပ်ာက္ကြယ္သြားဖို႔…… ၁၃ နာရီသာလိုေတာ့သည္။

Tulip သူမအခန္းမွာအိပ္ေနမွန္းသိရၿပီးေနာက္ ေလးလံလွတဲ့ ကၽြန္ေတာ့ကိုယ္ခႏၶာႏွင့္အတူ မီးဖိုေခ်ာင္ဘက္ကိုေလွ်ာက္လွမ္းလိုက္တယ္။ က်န္ရွိေနတဲ့ ၁၃နာရီကို ေနာက္ထပ္မငိုေၾကြးဘဲ ဘယ္လိုျဖတ္သန္းရမလဲဆိုတာ ေတြးေနမိၿပီ။ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲေရာက္ေတာ့ coffe ေဖ်ာ္စက္ထဲသို႔ coffee စစ္ထည့္ေပးတဲ့ ဇကာေပါက္ေလးထည့္ကာ အနက္ေရာင္ coffee ရည္တို႔ တစ္စက္ခ်င္းက်ေနသည္ကို ေငးကာၾကည့္မိတယ္။ coffee တို႔ရဲ႕ ခါးသက္တဲ့အရသာကို စဥ္းစားေနခ်ိန္ အျဖစ္ပ်က္ေလးတစ္ခုကို သတိရမိေလၿပီ……

//// ကၽြန္ေတာ္လည္း သူေျပာသလိုတစ္ေနရာမွာထိုင္လိုက္တယ္… မၾကာပါဘူးခ်က္ခ်င္းထၿပီး အျပင္ပတ္၀န္းက်င္ကိုေငးၾကည့္လိုက္တယ္… ဘယ္ေရာက္ေနမွန္းမသိေပမဲ့ ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ Seoul မွာရွိေနတုန္းပဲ။ အိမ္ႀကီးရဲ႕ ဂိတ္တံခါးအျပင္ဘက္ကိုေငးၾကည့္လိုက္ေတာ့ စိတ္ကူးကမၻာထဲေရာက္သြားသလိုပဲ… “အရမ္းလွတယ္မလား” Sehun တစ္ေယာက္ ေကာ္ဖီႏွစ္ခြက္နဲ႔ ကိတ္မုန္႔တစ္ခ်ိဳ႕ယူလာၿပီး ကၽြန္ေတာ့ကိုေမးေနေလရဲ႕…“အင္း… ဒီေနရာက ေတာ္ေတာ္လွတာပဲ” ကၽြန္ေတာ့ျပန္ထိုင္လိုက္ခ်ိန္ ကၽြန္ေတာ့ေရွ႕ကို ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ခ်လိုက္တယ္။ကၽြန္ေတာ္တစ္ငံုေသာက္လိုက္ေတာ့ အရသာေလးကအံ့မခန္းေလာက္ေအာင္ပဲ… “ကၽြန္ေတာ္ေသာက္ဖူးသမွ်ထဲမွာ အေကာင္းဆံုးပဲ”////

ေနာက္တစ္နာရီၾကာေတာ့ ကိုက္ခဲေနတဲ့ ခႏၶာတစ္ခုလံုးမွအေၾကာေတြေျဖေလွ်ာ့ဖို႔ရာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ၀င္ၿပီး တင့္ေတာ္မယ့္အပူခ်ိန္ကိုလွည့္ကာ ေရဖြင့္ခ်ကာေရစိမ္ခ်ိဳးလိုက္တယ္။ ၿပီးသည္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ့အ၀တ္ဘီဒိုဖြင့္လိုက္ခ်ိန္မွာပဲ ဗလံုးေထြးေနတဲ့ အ၀တ္ပံု ဘီဒိုထဲမွ က်လာေလၿပီ။ အျဖဴေရာင္တီရွပ္ကိုေကာက္ယူလိုက္ခ်ိန္ အျပာေရာင္ polo အက်ၤီေလး အတူတကြပါလာေလသည္……

StrangerWhere stories live. Discover now