ကၽြန္ေတာ့ခ်စ္သူဆိုတဲ့ စကားလံုးေလးကြယ္ေပ်ာက္ဖို႔ ၄ ရက္သာလိုေတာ့သည္။ သူနဲ႔လမ္းခြဲလိုက္ေပမဲ့ ေစ့စပ္ပြဲနီးလာေလ… ကၽြန္ေတာ့ေရြးခ်ယ္မႈကို ေနာင္တရေလပါလား…… Tulip က ကၽြန္ေတာ့ကိုေဆးရံုမွာတစ္ရက္ထပ္ေနသင့္ေၾကာင္းတိုက္တြန္းေနေသာ္ျငားလည္း ဒီေဆးရံုဆိုတဲ့ ငရဲျပည္ႀကီးက တစ္ရက္ေစာထြက္ရေလ ေကာင္းေလပင္ျဖစ္ေနၿပီ။ သူကၽြန္ေတာ့ကို တိတ္တိတ္ေလးလာေခ်ာင္းၾကည့္ေလ… ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကိုလက္မလႊတ္ခ်င္ေလ…… ဒါေပမဲ့လည္း ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကိုဆြဲမထားခ်င္ေတာ့လို႔… သူဆံုးျဖတ္ရခက္ေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ့ဘက္က ျပတ္သားေပရေတာ့မွာေပါ့။ ခရီးေဆာင္အိတ္ထဲ ကၽြန္ေတာ့အ၀တ္အထည္ေတြကို အလ်င္အျမန္ထည့္ကာ တံခါး၀မွာရပ္ေစာင့္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ Minho ဆီဦးတည္လိုက္တယ္။ သူကၽြန္ေတာ့ကို အိမ္ေတာ့လိုက္ပို႔ပါရေစလို႔ ခြင့္ေတာင္းပန္ေနေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္းလိုက္ေလ်ာၿပီး Tulip နဲ႔ အိမ္တူတူျပန္ၾကတာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္ေန႔ခင္းဘက္ရံုးတက္ေတာ့ Minho ကၽြန္ေတာ့ကိုႀကိမ္းေမာင္းပါေလေရာ… ဒါေပမဲ့လည္း Sehun အေၾကာင္းစဥ္းစားၿပီး ထပ္ခါတလဲလဲ မငိုေႀကြးခ်င္ အလုပ္ထဲစိတ္ႏွစ္ၿပီး တစ္ေန႔တာကိုကုန္ဆံုးခ်င္လွၿပီ။
ကၽြန္ေတာ့မ်က္ႏွာတစ္ခုခုမ်ားေပေနပါသလား?? ၀န္ထမ္းအားလံုးရဲ႕အၾကည့္ေတြ ကၽြန္ေတာ့ဆီကိုပဲဦးတည္ကာ စပ္စုေနၾကတယ္။ Adze ထဲစ၀င္ကတည္းက ကၽြန္ေတာ့ရံုးခန္းေရာက္သည္အထိ မ်က္ေျခမပ်က္… ပိုဆိုးခ်င္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ေဘးက Minho ကိုေတာင္မဟုတ္ ကၽြန္ေတာ္မွကၽြန္ေတာ္ ၾကည့္ကာျဖင့္…… Minho ကိုလည္းမေမးခ်င္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ရံုခန္းထဲေရာက္သည္ႏွင့္ သန္႔စင္ခန္းထဲေျပး၀င္ကာ မွန္ၾကည့္လိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့ပါးစပ္မွာလည္း ဘာမွ်မေပ… ကၽြန္ေတာ့အက်ၤီလည္း မေပါက္… ေတာ္ပါေသးရဲ႕… Tulip ကၽြန္ေတာ့ေဘာင္းဘီကို မီးကၽြမ္းေအာင္မတိုက္ထားသည့္အျပင္… တြန္႔ေၾကမႈမရွိဘဲ သက္သက္ရပ္ရပ္ႏွင့္ျဖစ္ေနတယ္ေလ။ အို… ဟုတ္ၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္မေန႔က Adze မွာေမ့လဲခဲ့တာပဲ။ သူတို႔ေတြ အဲ့သတင္းၾကားထားလို႔မ်ားလား?? အေပါက္ေစာင့္ေတာင္ ကၽြန္ေတာ့ကို သက္သာသြားၿပီလားတဲ့… ကၽြန္ေတာ့သတင္းျပန္႔တာ တယ္ျမန္ပါလား?? ဘယ္သူဖြပါလိမ့္ဆိုၿပီး စဥ္းစားလိုက္ေတာ့ NaNa!!! အဲ့ေကာင္မေလးပဲျဖစ္ရမယ္။
VOCÊ ESTÁ LENDO
Stranger
FanficCharacter : Luhan, Sehun, HunHan Original Author : Shikamin (Rewrite in Myanmar. But not all the same) Genre : Yaoi, Drama, angst, **18 fic** ........................................................................................... Foreword ...
