စစ္ပြဲတစ္ခု စတင္ေလၿပီ……
ထင္တဲ့အတိုင္းပဲ Taro အိမ္ေရွ႕ေရာက္လာၿပီ။ မလိုမုန္းတီးတဲ့အၾကည့္ ကၽြန္ေတာ့ေပၚစိုးမိုးလိုက္ေတာ့ အနည္းငယ္ တြန္႔ဆုတ္မိၿပီ။
“Sehun နဲ႔ေျပာစရာရွိလို႔ သြားေခၚေပး” မာေၾကာခက္ထန္လွသည့္စကားလံုးေလး… သူ႔ေဒါသေတြကိုျမင္ၿပီး ေၾကာက္လန္႔ေနမိတာ တစ္စံုတစ္ေယာက္ ကၽြန္ေတာ့အနားသို႔ ခ်ဥ္းကပ္လာတယ္… Sehun! Sehun ကၽြန္ေတာ့ေဘးရပ္လိုက္တယ္။ သူရပ္ၿပီး Taro ကိုၾကည့္လိုက္တာ ႏွစ္ေယာက္သားအၾကည့္ေတြက ရန္သူလိုပင္…
“ငါနင္နဲ႔ စကားခဏေျပာလို႔ရလား?” Taro သူ႔အနားကပ္ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္။ ဒီလိုခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ့ကိုမလိုအပ္ေသးေတာ့…
“နင့္ကို ထမင္းစားခန္းမွာေစာင့္ေနမယ္” ကၽြန္ေတာ္ Sehun ကိုညွင္သာစြာေျပာလိုက္တယ္…
ကၽြန္ေတာ္ျပန္လွည့္ဖို႔ လုပ္ေနခ်ိန္မွာပဲ ကၽြန္ေတာ့ကို ဆြဲၿပီး လက္ကိုတင္းက်ပ္စြာ ဖမ္းဆုပ္ထားလိုက္တယ္ “ဘယ္မွမသြားနဲ႔… ဒီမွာပဲေန” ကၽြန္ေတာ့ကို အမိန္႔ေပးလိုက္သလိုပဲ… Taro ကေတာ့ စိတ္ပ်က္ဖြယ္ရာအၾကည့္တို႔ႏွင့္… သူတို႔ႏွစ္ကိုယ္ၾကားေျပာစကားက ဘာမွမရွိေတာ့လို႔ ကၽြန္ေတာ့ကိုဆြဲထားတာေပါ့ဗ်ာ…
“နင္ဘာေျပာခ်င္တာလဲ?? ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္လံုးေရွ႕ေျပာလိုက္…” ျပတ္သားေသာေလသံတိုႏွင့္…
သူမအေတာ္ကို ေဒါသထြက္ေနၿပီ… မ်က္လံုးစံုမွိတ္ၿပီး ႀကိတ္ခံကာ… “Sehun… ငါနင္နဲ႔ပဲႏွစ္ေယာက္တည္း ေျပာခ်င္တယ္”
“နင္ငါနဲ႔ေျပာခ်င္တယ္ဆိုရင္” Sehun စကားေအးစက္လွသည္… “Luhan ရွိတဲ့ဒီေနရာမွာပဲေျပာရမယ္… သူငါ့ကိုအထင္မလြဲေစခ်င္ဘူး”
ကၽြန္ေတာ့ကို လူဆိုးလို႔ထင္ခ်င္လည္းထင္ပါ… Taro ဟိုေန႔ညကေျပာသြားတဲ့စကားေတြက နာက်ည္းလြန္းလွေတာ့ ဒီတစ္ခါ ေအာင္ပြဲခံရၿပီဟူ၍ ႀကိတ္ကာေပ်ာ္ေနမိသည္… ခံစားခ်က္ကို မဖံုးကြယ္ႏိုင္သူ Taro… အလြန္ေဒါသထြက္ကာ… “နင္ စိတ္ေအးသြားေတာ့မွ ငါျပန္လာေျပာေတာ့မယ္”
Sehun ကၽြန္ေတာ့လက္ကို တင္းက်ပ္စြာဖမ္းဆုပ္ထားတယ္… “ဒီခ်ိန္က ငါ့ဘ၀မွ စိတ္အေအးရဆံုးအခ်ိန္ပဲ”
BẠN ĐANG ĐỌC
Stranger
FanfictionCharacter : Luhan, Sehun, HunHan Original Author : Shikamin (Rewrite in Myanmar. But not all the same) Genre : Yaoi, Drama, angst, **18 fic** ........................................................................................... Foreword ...
