“Luhan!!!!!!! ထ… ထဦး…” Tulip ကၽြန္ေတာ့ကို အိပ္ရာထဲကေန ေဆာင့္ကန္ၿပီး ႏႈိးေနတာေပါ့။
“အိမ္ေရွ႕မွာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ေရာက္ေနတယ္။ မင္းသားလား အဆိုေတာ္လားမသိဘူး”
ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကို ေအာ္ေငါက္ၿပီး ေခါင္းအံုးပိုက္ကာ ထပ္အိပ္ဖို႔ၾကံရြယ္လိုက္တယ္။ မေန႔ညက Sehun နဲ႔ အတူတူသြားရမယ္ဆိုတာကို ေတြးေၾကာက္ေနခဲ့တာ ေတာ္ေတာ္နဲ႔အိပ္မေပ်ာ္ဘူး။ အာ…… ဒါနဲ႔ Busan က ကၽြန္ေတာ့မိဘအိမ္ကို ပိတ္ရက္မွာသြားလည္ဖို႔လုပ္ထားတာ အခုေတာ့မသြားရေတာ့ဘူးေပါ့။ Ulsan က စာရင္းေတြကိုလည္း သြားေလ့လာရဦးမယ္။ အဲ့ေတာ့ Sehun ဖုန္းဆက္မေခၚခင္ ကၽြန္ေတာ္အားရွိဖို႔ ဆက္အိပ္မယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း Tulip တစ္ေယာက္ ကၽြန္ေတာ့ကို ပြစိပြစိေျပာေနတာ မၿပီး…
“Luhan!!!! နင့္ camera အခုသြားယူ!! အဲ့မင္းသားကို ဓာတ္ပံုရိုက္ရမယ္… လက္မွတ္ေတာင္းရမယ္…”
ကၽြန္ေတာ့အိပ္ရာရဲ႕ေထာင့္စြန္းကို လွိမ့္ၿပီး “ဆူညံေနသာပဲ!! ငါေကာင္းေကာင္းအိပ္ပါရေစကြာ”
သူအသံတိတ္သြားၿပီ။ ထြက္သြားၿပီျဖစ္မယ္……… ဆက္အိပ္လိုက္ဦးမယ္။
“နင္အခုမထဘူးဆိုရင္…” Tulip တစ္ေယာက္ကၽြန္ေတာ့ကို ျခိမ္းေျခာက္ေတာ့မယ္… “ငါနင့္အေမကို ဟိုေန႔က ဓာျမတိုက္သြားတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကိုေျပာလိုက္မယ္”
“Yaaa အစုတ္ပလုပ္မေလး…” ကၽြန္ေတာ္ထထိုင္လိုက္ၿပီး သူ႔ကိုေအာ္လိုက္တယ္။
အားအားရွိ ကၽြန္ေတာ့ကို အဲဒါနဲ႔ ျခိမ္းေျခာက္ဖို႔ပဲသိတယ္… ကၽြန္ေတာ္တို႔အထက္တန္းဘ၀တုန္းကေပါ့ ကၽြန္ေတာ့မိဘေတြ အလုပ္ကိစၥေၾကာင့္ ၿမိဳ႕တက္သြားၾကတယ္ေလ… ကၽြန္ေတာ့သူငယ္ခ်င္းေတြ ဘယ္ကဘယ္လိုၾကားလာမွန္းမသိ… ကၽြန္ေတာ့အိမ္ကို အကုန္လံုးေရာက္လာၿပီး Party ပြဲ လာလုပ္သြားကာ ပရိေဘာဂေတြ ပန္းအိုးေတြအျပင္ ဆံုးသြားတဲ့ ကၽြန္ေတာ့အဖြားဓာတ္ပံုေတာင္ က်ကြဲသြားတဲ့အထိ ကၽြန္ေတာ့အိမ္မွာ လာေသာင္းက်န္းသြားၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ့မိဘေတြျပန္လာေတာ့ ဓားျမ၀င္လာၿပီး ပစၥည္းေတြရိုက္ခြဲသြားတာလို႔ လိမ္လိုက္မိတာေပါ့။ Tulip တစ္ေယာက္ တစ္ခုခုလိုခ်င္ၿပီဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ့ကို အဲဒါနဲ႔ ျခိမ္းေျခာက္ေတာ့တာပဲ… ဘယ္ကမင္းသားက ကၽြန္ေတာ့အိမ္ေရွ႕ေရာက္လာလို႔ သူဒီေလာက္ေတာင္ရြေနတာလဲ…
YOU ARE READING
Stranger
FanfictionCharacter : Luhan, Sehun, HunHan Original Author : Shikamin (Rewrite in Myanmar. But not all the same) Genre : Yaoi, Drama, angst, **18 fic** ........................................................................................... Foreword ...
