ကၽြန္ေတာ္ သူ႔အထိေတြ႔မွာ သာယာေနၿပီ… ကၽြန္ေတာ့ခါးကို ဖက္ထားတဲ့ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက ကၽြန္ေတာ့ကိုယ္ကို ေႏြးေထြးေစတယ္။ ကၽြန္ေတာ့လက္ေတြ သူ႔လည္တံမွာနားခိုၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ကိုယ္ၾကား ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းေတာင္မျခားေတာ့ဘဲ တင္းက်ပ္ေနေအာင္ ဖက္ထားကာ နမ္းရွိဳက္ၾကေလရဲ႕… သူ႔ႏႈတ္ခမ္းကရတဲ့ ယဥ္ရပ္နားစခန္းမွာတုန္းက သူစားခဲ့တဲ့ ပူရွိန္းအရသာေလး… ကၽြန္ေတာ့နားထဲၾကားေနရတဲ့ သူ႔ရဲ႕ အသက္ရွဴသံေလး… သူရဲ႕ညည္းညဴသံေလးက ေျပာျပေနတယ္… ကၽြန္ေတာ့အနမ္းေတြထဲမွာ သူအေတာ္သာယာေနၿပီေလ… သူေပးတဲ့ ႏူးည့ံလွတဲ့ အနမ္းတစ္စံုက ကၽြန္ေတာ့မာနေတြ… ကၽြန္ေတာ့ေဒါသေတြကို ဆုတ္ခြာသြားေစၿပီ…
ပူရွိန္းသၾကားလံုးေလးအရသာ ကၽြန္ေတာ့လွ်ာမွာဆြဲကပ္ေနၿပီ။ ကၽြန္ေတာ့ အာခံတြင္းရဲ႕ ေထာင့္ေပါင္းစံုကို သူ႔လွ်ာဖ်ားေလးနဲ႔ တို႔ထိကာ ေပ်ာ္ပါးေနတာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္အသက္ရွဴလို႔မရေအာင္ကိုပင္ ဆြဲဖက္ကာနမ္းရွိဳက္ေနေလရဲ႕… သူ႔လက္ဖ၀ါးႏွစ္ဖက္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ့မ်က္ႏွာကို ကိုင္သြယ္၍ အနမ္းမ်ားကို ေခတၲခြာေစၿပီး ကၽြန္ေတာ့လည္ပင္းကို အားပါးတရ စုပ္ကာနမ္းလိုက္ေတာ့ //အ……// ကၽြန္ေတာ္ႏႈတ္ဖ်ားမွ ညည္းညဴမိၿပီ။ သူ႔လက္ဖ၀ါးက တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့ အက်ၤီထဲခ်ဥ္းကပ္လာကာ ကၽြန္ေတာ့ရင္ဘက္က ပန္းႏုေရာင္ အဖုထစ္ေလးကို စမ္းလိုက္ခ်ိန္ ကၽြန္ေတာ္ခါးေကာ့မိၿပီး သူ႔လည္ပင္းကို တင္းက်ပ္ေနေအာင္ဖက္ထားကာ… နမ္းရွိဳက္လိုက္ၿပီ။ ကၽြန္ေတာ့တစ္ကိုယ္လံုးက ေသြးခုန္ႏႈန္းေတြပံုမွန္မဟုတ္ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကား ေႏြးေထြးတဲ့ ခံစားမႈကိုရရွိၿပီးေနာက္… ကၽြန္ေတာ္သိလိုက္ရတာက ကၽြန္ေတာ္ Luhan သူ႔အထိေတြ႔ေပၚသာယာေနျပန္ေလၿပီ။ အခ်စ္နဲ႔အမုန္းႏွစ္ခုၾကား ေ၀ခြဲမရျဖစ္ခဲ့ေပမဲ့ ယခုခ်ိန္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္သိလိုက္ရတာက သူ႔ကိုအရမ္းပဲ ခ်စ္ေနမိၿပီ…… ဟုတ္တယ္…… ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကိုခ်စ္ေနမိၿပီ… သူ႔ကိုယ္သင္းရနံ႔ကိုစြဲလမ္းေနမိၿပီ… သူေပးတဲ့ သာယာမႈကိုလိုခ်င္ေနမိၿပီ…………………………
ဒါေပမဲ့……… ေနပါဦး………………… ကၽြန္ေတာ္တို႔က ရံုးခန္းထဲမွာ။ လူတိုင္း အခ်ိန္မေရြး ၀င္လာႏိုင္တယ္။ ပိုဆိုးတာက Nana… သူက တံခါးေခါက္တတ္တဲ့ အက်င့္မရွိ… မျဖစ္ေသးပါဘူး…………………… ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကို တြန္းထုတ္လိုက္ၿပီ……
VOUS LISEZ
Stranger
FanfictionCharacter : Luhan, Sehun, HunHan Original Author : Shikamin (Rewrite in Myanmar. But not all the same) Genre : Yaoi, Drama, angst, **18 fic** ........................................................................................... Foreword ...
