Minho ကၽြန္ေတာ့ကိုအိမ္လိုက္ပို႔ေပးေတာ့ ညသန္ေခါင္ေရာက္ေနၿပီ။ အိမ္ေရွ႕တံခါးစဖြင့္လိုက္သည္ႏွင့္......
“နင္ေပၚလာေသးတယ္ေနာ္?” Tulip ကၽြန္ေတာ့ကို တံခါး၀ကေန ေအာ္ေဟာက္ေနၿပီေပါ့။
“ျမတ္စြာဘုရား!!” ကၽြန္ေတာ့မ်က္ႏွာမေကာင္းမွန္းသူသိသြားၿပီ… “နင္ဘာေတြျဖစ္လာတာလဲ… ဘယ္နားထိသြားတာလဲ… ဘယ္သူလုပ္လိုက္တာလဲ…”
ကၽြန္ေတာ္ ဆိုဖာေပၚ ပစ္လွဲခ်ၿပီးေတာ့ “ဘာမွျဖစ္ပါဘူး…” ေျပာလိုက္ေတာ့
သူကၽြန္ေတာ့ကို ခါးေထာက္ၿပီး “နင္ေျပာတိုင္း ငါယုံမယ္ထင္ေနလား…”
ကၽြန္ေတာ္ လုံးလံုးမလႈပ္ပဲေနလိုက္တယ္ ခဏၾကာေတာ့… “Sehun” ကၽြန္ေတာ့ႏႈတ္ဖ်ားကထြက္လိုက္တယ္။
သူကၽြန္ေတာ့ေဘးနားထိုင္လိုက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့လက္ဖ၀ါး ႏွစ္ဖက္စလံုးကို တင္းေနေအာင္ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မ်က္ရည္စေတြ၀ဲက်လာၿပီး “သူ႔မွာ ေစ့စပ္ရမယ့္သူရွိတယ္…”
သူကၽြန္ေတာ့လက္ဖမိုးကို သူ႔လက္မနဲ႔ အသာေလးပြတ္ၿပီး “ငါ… ငါေတာင္းပန္ပါတယ္…” ဆိုၿပီးေျပာေတာ့
ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကိုရယ္ျပၿပီး “နင့္မ်က္ႏွာက ဘာျဖစ္သြားတာလဲ…” ဆိုေတာ့
ကၽြန္ေတာ့ကို ရုပ္တည္ႀကီးနဲ႔ ေျပာလိုက္ၿပီ “မနက္ျဖန္ နင္ရံုးသြားရင္ ငါလည္းလိုက္မယ္”
“မလိုက္စမ္းပါနဲ႔ကြာ…… နင္ငါ့ကိုဘာတြအရွက္…”
“ဘာမွမလုပ္ပါဘူး” ကၽြန္ေတာ့စကားကိုျဖတ္ေျပာလိုက္ၿပီး “နင္ရံုးမွာအဆင္ေျပရဲ႕လား ၾကည့္ခ်င္လို႔… ၿပီးေတာ့ အဲ့မိန္းမက ဘယ္လိုမ်က္ခြက္လည္းသိခ်င္လို႔” သူမ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕ၿပီး ေျပာလိုက္ေလရဲ႕။ ကၽြန္ေတာ့ညီမကို ရံုးေခၚသြားရင္ ျပႆနာတက္မယ္ဆိုတာသိေနေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္းရံုးမသြားခ်င္…… သူကၽြန္ေတာ့ႏွဖူးကိုစမ္းၿပီး “နင္ ကိုယ္ေတြပူေနတာပဲ… ငါေဆးသြားယူေပးမယ္… ေဆးေသာက္ၿပီးအိပ္လိုက္ေနာ္…” သူထမည္အလုပ္ ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကိုဆြဲလိုက္တယ္
YOU ARE READING
Stranger
FanfictionCharacter : Luhan, Sehun, HunHan Original Author : Shikamin (Rewrite in Myanmar. But not all the same) Genre : Yaoi, Drama, angst, **18 fic** ........................................................................................... Foreword ...
