Episode-5

16K 922 0
                                    

သူကၽြန္ေတာ့ကိုႏႈတ္ဆက္အနမ္းေပးမယ္လို႔ထင္ခဲ့တာ... ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္အတူတူမွ်ေ၀ခဲ့သလိုေပါ့။ ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း ကၽြန္ေတာ့ကိုသူ႔ရင္ခြင္ထဲခဏေလးေတာင္မသိမ္းဆည္းဘဲ ထြက္ခြာသြားတယ္။ သူ႔လက္ကို ေဘာင္းဘီအိတ္ကပ္ထဲ သို၀ွက္ထားၿပီး "မင္းနဲ႔ေတြ႔ရတာ တကယ္၀မ္းသာပါတယ္" တဲ့... ကၽြန္ေတာ္လံုး၀အံ့ေၾသသြားမိတယ္။ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းကအဲ့လိုစကားမ်ိဳးေျပာထြက္တယ္။ သူ႔လိုႏွလံုးသားမရွိတဲ့ သူစိမ္းတစ္ေယာက္ေရွ႕မွာ လဲၿပိဳမသြားခင္ သူ႔ကိုေက်ာေပးၿပီး အိမ္ထဲေျပး၀င္သြားလိုက္တယ္။ သူ႔ကားသံ အေ၀းတစ္ေနရာသို႔ေရာက္သြားေတာ့ ဆိုဖာေပၚပစ္လွဲခ်လိုက္ၿပီး ဘာလိုေတြျဖစ္သြားတာလဲလို႔ေတြးေနမိတယ္။ //မင္းနဲ႔ေတြ႔ရတာ တကယ္၀မ္းသာပါတယ္// အဲဒါပဲလား??? ေနာက္ဆံုးရလဒ္က ဒါပဲလား??? ဒါကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕နိဂံုးပဲလား??? ကၽြန္ေတာ္ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္ သူ႔လိုႏွလံုးသားမရွိတဲ့သူနဲ႔ ဘယ္ေတာ့မွထပ္မေတြ႔ပါေစနဲ႔လို႔............ Oh Sehun ဆိုတဲ့လူတစ္ေယာက ္ကၽြန္ေတာ့ဘ၀ထဲကို ခဏတျဖဳတ္အလည္လာၿပီး ကၽြန္ေတာ့အသည္းကိုခြဲကာ အရွူးလုပ္ခဲ့တဲ့သူ... ဆိုၿပီးကၽြန္ေတာ့ဘ၀စာမ်က္ႏွာမွာ မွတ္ခ်က္ေရးလိုက္ၿပီ။

"ဘယ္သူကဘာလုပ္လို႔ ဘာေတြျဖစ္လာတာလဲ" ကၽြန္ေတာ့ညီမေရာက္လာၿပီး ကၽြန္ေတာ့ကိုေမးတယ္။

"Sehun" ကၽြန္ေတာ္ေျပာလိုက္တဲ့အခါ သူရုတ္တရက္ေၾကာင္သြားၿပီး "Sehun? Oh Sehun?"

သူပါးစပ္ႀကီးေဟာင္းသားနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့ကိုၾကည့္ၿပီးေနာက္ ကၽြန္ေတာ့ကို ထမင္းစားစာပြဲသို ဆြဲေခၚသြားၿပီး

"အတိက်!! Sehun နင့္ကိုဘာေတြလုပ္လိုက္တာလဲဆိုတာ ငါ့ကို အစကေနတစ္လံုးမက်န္ေျပာျပ"

"ညစာမစားဘဲေျပာၾကမွာလား" ကၽြန္ေတာ္ေမးေသာ္လည္း သူဘာမွမေျဖဘဲ

"နင္တို႔ဘယ္လိုေတြ႔ၾကတာလဲ? နင္ညစာစားပြဲတုန္းက သူနဲ႔လိုက္သြားတာဟုတ္? သူနင့္ကိုဘာေတြလုပ္သြားတာလဲ?"

ကၽြန္ေတာ္မေျပာျပလွ်င္ Tulip တစ္ေယာက္တစ္ညလံုး ေတာက္ေလွ်ာက္ နားညီးေအာင္လုပ္ေတာ့မွာစိုးလို႔ အက်ဥ္းေလာက္ပဲေျပာျပလိုက္တယ္။

StrangerDonde viven las historias. Descúbrelo ahora