Chapter 50:

25 1 0
                                    

"How's wim?" Casey asked Myungjin who was outside the ICU.

"Sti unconscious. Masyadong maraming dugo ang nabawas sa kanya. How about Minnah?"

"She's fine. Blue and Kris are taking good care of her. Uhm, Can I sit beside you?" she asked. Myungjin just nodded at her.

"Alam kong hindi mo pa ako mapatawad sa ngayon. Afterall, it was my faul--"

Hinawakan ni MJ ang mga kamay ni Casey saka siya ngumiti rito.

"Hindi mo naman kasalanan lahat. Partially, kasalanan ko rin. Hindi kita pinaglaban. Natakot rin ako sa responsibilidad kasi ang bata ko pa non. I don't know what to do that time but honestly, I chose you over them, over my dream pero huli na ang lahat. They told me you was already married. I was mad, parang puputok ang dibdib ko. It was my fault again to believe them without any evidences. Para makalimutan kita, itinuloy ko ang pangarap ko. Years later, nalaman kong namatay ka na raw. I was a fool again. At dahil nga galit ako sayo at nasasaktan pa rin, hindi pa rin kita hinanap or dinalaw man lang. I was a fool and naive and dumb. I'm sorry Casey. I'm sorry kasi umabot pa sa ganito"

Suddenly, his tears fell down gently. Pinunasan ito ni Casey gamit ang kanyang kamay. Kahit siya ay naging isang tanga rin para maniwala. Namuo ang galit sa puso niya at ang tanging gusto niya na lamang ay makanganti mula sa sakit na natamo.

"Wim was a victim of this too. Siya kasi eh. Masyado niyang bnubuhat ang mga problema mag isa."he continued.

"It was still hard for me to forget the past but I was sure for one thing Myungjin. Pinapatawad ko na si Wim. Sa totoo lang, I really admired him. Siya ang taong marunong magmahal ng totoo. Although his attitude is rascal sometimes, he can sacrifice his happiness for someone. His heart was not full of anger rather than, it was full of loneliness and sadness. Sana ako rin ano? Sa sobrang galit ko, nakalimutan kong sobrang mahal din ako ni Wim. Sana gumising na si Wim ano? Para makahingi man lang ako ng tawad bago makulong."

"Are you really doing this? I mean let's just start a new life. Kalimutan na lang natin ang lahat. You don't need to be in prison"

"If Wim can take the responsibility of a good father and person by just sacrificing his own life to his daughter, why can't I? Afterall, sorry means to be responsibility. I want to be responsible for all the things I've done for you guys. Isa pa, alam kong magiging okay si Minnah sainyo. 5 years is too short. Ano ka ba. Don't miss me so much. "

Nang mapatayo ito sa kinauupuan at akmang aalis na, hinawakan ni MJ ang braso niya.

"I will wait for you. After 5 years, let me court you again."

She wiped the tears into he eyes, smiled and nodded.

CHAPTER 50: BYE

"Talaga? Wim was already awake?"

A wide and sweet smile  was drawn into their lips after hearing thw good news from Myungjin.

"Sabi ko na eh. Masamang damo yan si Wim!" biro ni Kris habang ngumunguya ng mansanas.

"Are you being back to a goat again?" iritang sabi naman ni Blue sa tabi nito. Kris just smiled at him them gave him the half of the apple. Blue just rolled his eyes but he took it.

"Hoy! Ano ba kayong dalawa! Para kay Minnah yan. Mga patay gutom na to!" ani ni Senora Miranda sa kanila habang binabalatan ng mansanas si Minnah na patuloy lang sa pagkain ng ubas. "Dear, kainin mo pa 'to para lumakas ka."

Unofficially My Daddy [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon