Sehun’s POV
“Bullshit! Kailangan ba talagang lahat to basahin ko?!” tinapon ko sa pagmumukha ni Kris yung mga walang kwentang papel.
“Master habilin po ni madam yan. Kailangan daw bago siya makauwi kabisado niyo na po lahat ang laman niyan.” What the fuck?
“Ansatingin mo boom karakaraka kong makakabisado lahat to eh uuwi na yung bruhildang yun mamayang alas otso!” sigaw ko nanaman sa kanya.
“Pero-“
“Lumayas ka! Ang aga-aga bwibwisitin mo ko. Eto na ba ang bago kong almusal?” napahawak ako sa gwapo kong mukha pagkatapos ay ginulo-gulo ang buhok ko.
“Ipapadala ko na po ang breakfast niyo.” Nagbow siya sakin at isa-isang pinulot yung mga papel sa sahig.
“Bilis!” utos ko at mabuti naman at sinunod niya agad.
Anong pake ko sa mga tao at kompanyang nasa papel na yun? Pa VIP masyado, wala akong time sa mga walang kwentang tao.
Bwiset! Nakalimutan kong hingin yung number ni Luhan!
Tinext ko agad si Kai.
To: Jonginang Sunog
Anong number ni Luhan?
Nagreply naman agad siya alam kasi niya na kapag nagtext ako reply agad.
Hindi ko alam boss!
Eh di tanungin mo!
Hindi ko matatanong…
At baket?!
Dahil andiyan siya.
AN-
Bago ko pa mapindot yung letrang ‘O’ may narinig akong sigaw mula sa labas.
BINABASA MO ANG
My Badass Boyfriend (HunHan)
FanfictionLove is dangerous, sabi nila. Don't fall inlove, sabi din nila dahil masasaktan ka lang daw... But is there a way to avoid such a scary thing? "Eh mahal ko sia magagawa niyo? Tanga na kung tanga, tao parin ako na may karapatang magmahal." - Sehun IG...
